Vanora is een zestienjarig, verlegen meisje. Ze heeft een zusje en alleen haar vader leeft nog. Ze leven onder het bewind van de vampiers. Ze worden goed behandeld en alleen de adel heeft bloedslaven. Meestal zijn de bloedslaven misdadigers en ze wo...
Wanneer de nieuwe koning achttien word moet iedere provincie twee meisjes cadeau geven aan de koning om de vrede te behouden tussen uwe majesteit de koning en de provincies.
wetsartikel 38
Van de achttien meisjes die cadeau worden gegeven moet de koning minstens twee meisjes laten sterven door hun bloed te drinken. Het is hem geoorloofd alle meisjes te laten sterven maar uwe majesteit de koning mag er ook een paar als bloedslaven houden.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
p.o.v Vanora
Ik kijk naar de kleding op mijn bed. Het is nette kleding. Ik draag bijna nooit rokken of zo maar voor vandaag moet ik wel. Ik ben uitgeloot om als cadeau aan de koning geven te worden. Wat hij gaat doen met ons weten we niet. Er is nog één meisje meer uit provincie negen. De armste provincie eigenlijk.
Ik laat de handdoek van me afglijden en kleed me aan. Ik heb een panty aan, een wit overhemd. Ik doe zwarte muiltjes aan en doe mijn haar in een vlecht. Ik loop naar beneden. Mijn vader zit samen met mijn zusje op de bank. Lileas kijkt me verdrietig aan. Ik glimlach, 'het komt goed liefje.'
Ze slaat haar ogen neer en snikt. Ik loop naar haar toe en ga op mijn knieën voor haar zitten. 'Rustig maar' zeg ik, 'het gaat goed komen liefje.'
Ze knikt en omhelst me. Ik wrijf over haar rug. Ze geeft een kus op mijn wang. Ik geef op mijn beurt een kus op haar voorhoofd. Ik kijk mijn vader aan. Ik sta op. Hij ook. 'Vanora' zegt hij, 'ik... ik...'
'Je kan voor haar zorgen' zeg ik zacht, 'pap. Probeer het alsjeblieft.'
Hij knikt en omhelst me. 'Ik hou van je' zegt hij zacht.
'Ik ook van jou' zeg ik.
Hij geeft een kus op mijn voorhoofd. Ik druk me even stevig tegen hem aan. Daarna loop ik naar het stadhuis. Er zijn al twee wachters. Het andere meisje is er nog niet. 'Vanora' vraagt één van de wachters.
'Dat ben ik' zeg ik.
Hij knikt en zegt: 'We wachten nog even op die andere. Daarna vertrekken we naar de volgende provincie. Daar halen we de rest op.'
Ik knik. We wachten nog een half uur op het andere meisje. Ze heeft zichzelf aangemeld om mee te gaan. Ze is er heel zeker van dat haar bloed het lekkerste bloed ooit is waardoor de koning haar als bloedslaaf zal kiezen!
Ikzelf heb me ook opgegeven. Maar ik heb me opgegeven voor de loting. Als ik word uitgekozen krijgt mijn familie een beetje geld wat ze hard nodig hebben aangezien mijn vader niet veel verdient en mijn moeder is gestorven. Ik zorgde sindsdien voor mijn zusje.
We gaan met een grote auto naar de andere provincies en halen alle meisjes op. Daarna gaan we naar het kasteel. Het is groot en best donker kasteel. We lopen twee aan twee naar de troonzaal. Ik loop naast het meisje uit mijn eigen provincie. Vooraan lopen de meisjes uit de eerste provincie. Ze zijn best gezet en ruiken vreselijk vind ik. Ze hebben veel te veel geurtjes op.
Hoe verder je naar achter gaat in de rij hoe armer de meisjes zijn. Ik ben waarschijnlijkst het armste.
We komen in een grote zaal. Op de vloeren licht marmer. De zuilen zijn ook van marmer en op het plafond is een prachtige plafondschildering. Er staan tussen alle zuilen wachters. In de achtermuur zitten twee grote ramen. Daartussenin staat een troon op een podium. De troon is van goud. Het is een hoge troon.
Op de troon zit een jonge man. Koning Macauly Lilitheus. Hij heeft een masker op. Waarom zul je nu vragen. Dat komt omdat hij een heel groot litteken van net onder zijn linkeroog tot aan zijn kin loopt. Zijn vader had een keer een woedeaanval en toen liep hij die op.
Hij heeft ijskoude blauwe ogen die dwars door je heen kijken. Hij heeft een net pak aan. Hij staat op. De wachters komen in beweging en gaan achter ons staan. Allemaal maken we een reverence. 'Sire' zeggen we tegelijk.
Hij loopt om ons heen. We kijken voor ons uit. Het is onbeleefd om de koning na te kijken. Hij blijft voor ieder meisje even staan. Niemand kijkt hem aan. Als hij voor mij staat blijft hij veel langer staan dan bij de rest. Hij tilt mijn kin op zodat ik hem wel aan moet kijken.
