the boy with the mask

- XVI -

Ik kijk hem heel even aan en haal dan mijn schouders op.

'Ik zal je toch niets doen?'

'Waarom heeft u me dan hierheen gebracht?'

'Zoals ik al eerder zei, beval jij me. Sta op en geef me je pols.'

Ik doe wat hij van me vraagt. Zolang ik dat doe zal hij me geen pijn doen. Hij brengt mijn pols naar zijn mond en geef een kusje op de aderen. Daarna zet hij zijn lange tanden erin. Hij begint mijn bloed te drinken. Na heel even beginnen mijn benen zwak aan te voelen en versnelt mijn ademhaling drastisch. Net wanneer ik door mijn benen wil zakken stopt hij met drinken en tilt hij me op. Ik probeer weer rustig adem te halen.

Hij tilt me naar zijn slaapkamer en legt me daar neer op het bed. Hij komt op de rand zitten en gaat met zijn duim langs mijn onderlip. 'Het spijt me Vanora' zegt hij, 'maar je bloed is gewoon... zo geweldig lekker.'

Ik knik zacht. Dat doe ik meestal als ik niet weet wat ik moet zeggen. Hij brengt mijn pols weer naar zijn mond en likt een keer over de wond. Die heelt zich binnen een paar seconden. 'Zo' zegt hij, 'dat is ook weer geheeld.'

Ik knik en wil rechtop gaan zitten maar hij duwt me terug. 'Daar blijven' zegt hij, 'jij moet rusten.'

Ik ga weer liggen. Hij staat op, 'ik haal wat te eten. Als jij ook maar één stap van het bed af doet dan straf ik je. Ben ik duidelijk Vanora?'

Ik knik. Hij loopt de kamer uit. Ik ga rechtop zitten en kijk de kamer rond.

De muren zijn donkerblauw. Op de grond ligt grijs tapijt. Het bed waar ik op lig is een hemelbed. Het hout is zwart net zoals de gordijntjes. De dekens en kussens zijn grijs. Verder staat er nog een grote kast tegenover het bed tegen de muur. Daarnaast zit een deur. Ik ben best nieuwsgierig wat daarachter zit maar als ik uit bed kom dan heb ik problemen.

Hij komt terug met een dienblad. 'Ik had gezegd dat je moest blijven liggen' zegt hij, 'maar blijf nu maar zitten.'

Ik sla mijn ogen neer en buig mijn hoofd een beetje. 'Sorry' fluister ik.

Hij schud zijn hoofd en zet het dienblad neer op het nachtkastje. Er staat een bord op waarop een broodje ligt en naast het bord staat nog een glas. 'Eet' zegt hij terwijl hij weer op de rand gaat zitten.

Ik pak het bord en eet het broodje op. Daarna drink ik het glas op. Ik zet het weer op het dienblad. 'Braaf meisje' zegt hij grijnzend.

Daarna staat hij op. 'Jij gaat even slapen' zegt hij, 'ik ga nog wat dingen regelen. Ik sluit je op trouwens. Zo kun je niet aan me ontsnappen. Als je het toch geprobeerd zal ik je moeten straffen.'

Ik knik. Hij staat op, pakt het dienblad en gaat weg. Ik ga liggen en rol mezelf op. Ik val na een tijdje in slaap.