The Vampire Key

5

Chapter Song: What About Now by Daughtry

×Eleina's

    Bumangon ako at tumingin sa labas ng bintana. Wala akong makita kundi mga matataas na puno. I need to see my friends. Kailangan nilang malaman kung nasaan ako para hindi sila mag-alala. Ang tanong nga lang ay kung maniniwala ba sila sakin.

   Napalingon ako nang may kumatok. At pumasok yung Ronan.

"So what dyou want from me then?," diretso kong tanong. I can't comprehend the connection with me and and this vampire. Yes! They're Vampires! Nababaliw na nga ako dito.

"Hulaan mo," he smiled. Damn wala akong oras na makipaglaro sa bampirang to.

"Pwede bang sagutin mo ako ng maayos at iuwi mo na nga ako. Salamat sa pagliligtas pero hinahanap na ako ng mga kaibigan ko," nakahalukipkip ko syang tiningnan. Inalis nya ang suot nyang leather jacket at umupo ulit dun sa couch.

"Di ka pwedeng lumabas," seryosong sabi niya. Hindi ko alam kung matatakot na ba ako sa pinapakitang attitude ng bampirang to.

"And why? What d'you want from me?," I blurted. Isinandal nya ang ulo nya sa couch at pinagmasdan ako.

"It's kinda complicated but you'll know soon," saad nya.

"Tell me now," pilit ko.

"You won't understand," he insited.

"Try me," tinaasan ko sya ng kilay. Napaupo sya ng maayos.

"Okay. Since mapilit ka. I'll give it to you," he said. Umigting ang bagang nya bago magsalita ulit.

"We need you," he added. They need me? Hah. Ano bang pinagsasasabi nya.

"You don't believe right? But it's the truth," sinubukan kong maging open minded. Kahit gaano pa ka imposible ang mga sinasabi nya ay dapat kong intindihin yun because first of all, I'm talking to a vampire.

"You need me for what? Wala kayong mapapala sakin," sagot ko. Ngumisi sya.

"Malalaman mo rin ang lahat, you just need a little time to absorb it all," he said at tumayo na sya.

"But for now, you need to stay here," aniya at pinagmasdan ko na lang syang umalis.

   What was that. Nasapo ko ang noo ko. Ano na ba tong nangyayari. Nagiging weird na at mas lalong nagiging komplikado ang lahat.

   Napatingin ako sa labas. Bigla ko tuloy naisip na pwede ko namang tawagan sina Keith! I have my cellphone here. Kinapa ko ang bulsa ko pero wala. Damn. Nahulog siguro kanina. Okay. So I'm stuck here.

 

   Naisipan ko na lang na lumabas ng kwarto kung saan naroon ako. Pinagmasdan ko ang buong bahay. Ang laki at it seems an old house or a mansion.

  Bumaba ako nang dahan-dahan. Wala naman akong planong tumakas dahil wala naman akong matatakbuhan. I just need to trust these vampires.

  Napatingin ako sa mga paintings na balot na balot ng mga alikabok. Napaka-alikabok ng buong lugar at may mga nakalagay pang puting tela sa mga furnitures. Nasaan na nga kaya yung Ronan, ang tahimik ng buong lugar.