The Vampire Key

26

Chapter Song: Waiting for Superman

×Eleina's

   "Handa ka na?," aniya. Napatango ako at binuksan na nya ang pinto.

   Nakahanda ang crossbow ko sa mga mangyayari. Tama si Ronan, a war might start at this very moment. Pero hindi ako kinakabahan which is very weird. Maybe because of Ronan. Believing in me, he earned my trust.

   Tahimik kaming pumunta sa salas. Pinagmasdan ko ang kunot-noong ekspresyon ni Ronan.

   "May problema ba--," I wasn't able to finished my sentence because we heard a voice--no-- a scream to be exact and it's coming from outside.

   Biglang nawala si Ronan sa tabi ko. Patakbo kong tinungo ang labas at nadatnan ko ang umiiyak na si Feebie.

   "Feebie what happened?!," niyakap nya ako nang makalapit ako sakanya.

   "Hey," hinagod ko ang likod nya.

   Kumalas sya sa sakin at huminga ng malalim.

   "Kinuha nila si mom at dad," sa sinabing iyon ni Feebie agad na napalingon ako at tiningnan ang bahay ni Lirah.

   Nakita ko ang kalalabas lang na si Sebastian na agad na sinugod ni Ronan.

  
  Napatakbo ako para pigilan ang pag-aaway ng magkapatid.
   

  Pumagitna ako sa natumbang si Sebastian sa lupa. Natigilan si Ronan sa pagsugod dahil dun.

  Umiling ako. Mabibigat ang hininga nya habang nasa itaas ang isang kamao. At pinanood ko syang unti-unting ibaba ito.

   "Hindi makakatulong ang pag-aaway nyo sa mga nangyayari ngayon," diin ko.

  Nagsimula syang magmura. Ibinaling ko naman ang atensyon ko kay Sebastian na nakatungo at mukhang handang magpabugbog sa kapatid nya. Dahil siguro pinagkatiwalaan nya talaga si Lirah at ganito lang ang ginawa nya.

   "Wala na sina Lirah," napalingon ako dahil dun.

   "Tama si Eleina," I met his gaze.

   "We're sorry for not believing you," hindi ako nagsalita.

   Inaamin kong nasaktan ako sa ginawa nila sakin. Pero sa sitwasyong ito, hindi lang ito tungkol sakin. Tungkol nato sa mga magulang nila Ronan.

  "We need to find them," ang tanging dapat gawin namin ngayon.

  *

  Bumalik kami sa bahay ng mga Elise. Nang masigurado ko na na kalmado na ang magkapatid bago magsalita.

   Lima na lang kaming natitira kaya dapat magkaisa kami para kina Tita Maria at Tito Francis.
   
  
  Tumayo ako at nakuha ko ang atensyon ng lahat. I cleared my throat before starting the discussion.

   "First of all. Yes, I was damn right and for the record I was disappointed with all of you. But we should stop pointing fingers about whose fault is it, " panimula ko. I'm going to give lectures with these vampires.