The Vampire Key

27

Chapter Song: Let This Go by Paramore

×Eleina's
  

    "Susundin natin sila? Isa lang iyang patibong!," ani ni Ronan.

     Sa totoo lang ako lang lahat sila ay hindi sang-ayon sa plano ko.

   "Kukunin ka nila Eleina, dapat tayong umisip ng paraan para mailigtas natin ang mga magulang namin na hindi binibigay!,"  napailing ako kay Ronan.

   Alam ko naman na nag-aalala sya dahil alam na nya ang tungkol sa usapan namin ni Hunter pero hindi namin makukuha ang mga magulang nya kung hindi ako susunod.

  "Tama si Ronan. We can't lose you," hindi ako nakasagot sa sinabing iyon ni Sebastian.

  "Sa tingin mo ba, ibibigay nila sina mom at dad kapag sinunod mo sila? NO.," diin ni Ronan.

   "They want two birds without spending a stone," segundo pa ni Feebie.

  Alam ko naman iyon. Pero kung ako lang talaga--.

  "I suggest we fight," Sebastian said.

   Pero nagdadalawang isip akong lumaban. Kung nagawang patayin si Brick, maaaring gawin din iyon sakanila.

   "Let's make a plan without Eleina being sacrifice," sabi  ni Grae.

   Sumuko na ako at hinayaan sila. Ang naiisip ko kasi ay hindi ako sasaktan nila Kahit papaano ay alam kong poprotekahan ako ni Hunter.

   Katangahan na nga siguro ang naisip ko.

  "We have weapons, magic and we're vampires. I think that's enough. We just need to think of a good plan to work this out," saad ni Ronan.

   Kaya naman kinuha namin ang mga weapons ni Tito sa paghuhunt. Well, I have mine already.

  
    "Magiging pa-in ka lang Eleina. Pero hindi ka namin ibibigay," saad ni Ronan na naglalagay ng bala sa baril.

 
  Naagaw ng atensyon ko ang pababang si Feebie na may dala-dala.

   Pagkababa naman nya ay inabot nya iyon. Napirmi naman ang tingin ko sa pulang tela.

  

   "Wear that para hindi makita ang dala mong crossbow," ani ni Feebie.

   "Thanks Feebie," I answered.

 
  Handa na ang lahat para sa plano namin. This plan needs to workout or else may masamang mangyayari. But I'm hoping for the best. Kung kailangan kong magsakripisyo ay gagawin ko iyon.

  *

   Pagsapit ng umaga. Mag-isa akong pumunta sa lokasyon kung saan naroon sila. Suot-suot ko ang bigay na mahabang hood ni Feebie at nasa loob nun ang crossbow.

  Tahimik ang buong paligid habang naglalakad ako patungo roon. Ang tanging tumatakbo sa isipan ko ay ang pagtagumpay ng plano namin.

  Nilagyan ako ni Feebie ng protective spell in case of emergency. Pero kahit na ganon, hindi ko maiwasang hindi kabahan.