Dating A Geek

C2.2

Nagmamadaling pumasok ng café si Paige, looking for a vacant spot. Halos lahat ay occupied na at mukhang maraming tao ngayon kesa dati. Luckily, she still found one. She hurriedly made her way. Sa kanyang pagmamadali, she accidentally knocked on someone’s arm. Mabilis niyang nilingon lung sino ang natabig niya. Namilog ang mga mata niya nang makita niya si Tiffany with its clothes soaked with kiwi juice that spilled all over its chic tops. Hindi lang yon, masama ang tingin nito sa kanya. Halatang disappointed sa pagkakatapon ng kiwi juice sa iniingatan nitong mamahaling damit. Nagmukha tuloy itong si Incredible Hulk dahil sa naging berde ang suot nito. 

“S-Sorry. Hindi ko sinasadya!” Mabilis na kinuha ni Paige ang kanyang panyo and was about to wipe away the drenched part.

Tiffany hurriedly stand to her feet, raising her both arms na para bang ayaw pahawakan ang kanyang outfit. “Don’t you ever touch me!” Napatigil naman si Paige nang marinig ang sinabi ni Tiffany. Natahimik ang lahat ng nasa cafe. Eto na naman siya. Center of attention na naman. Paanong hindi makakaagaw nang atensyon si Tiffany? The lady was an acknowledge personality at University of Hartford! Halos lahat in-favor of that brat kaya naman may kakayahan itong gawin lahat ng gusto nito. In fact, nasa top si Tiffany in terms of academic ranking with its significant good grades. Si Paige naman ang second. Sayang nga at second lang siya. With a renowned mother, Dr. Cynthia Cooper, talagang mahirap makipagkompetensya. Besides, the girl had a brain too kahit papaano. “You always irritates me. Lagi nalang!” Pahabol pa ni Tiffany.

Paige clenched her fist but remained in silence. Inis na umalis si Tiffany at derektang pupunta sa ladies’ room. Malas lang ni Paige at nasa direksyon nya yong daan papuntang ladies’ room. Tinulak siya nito sabay sabing, “Out of my way!” Nabigla siya at nawalan ng balance sa pagkakatulak nito, idagdag pa ang pagkakatalakid sa bangko na nasa likuran niya. Paige instantly fell down in a shameful stance. Napatingin sa kanya ang lahat at sumunod ang nakakarinding tawanan ng mga ito. Nanggagalaiti si Paige sa inis at namumula sa hiya. Tiffany chuckled, at mapang-inis pa siyang tiningnan. Isa sa mga kaibigan nito ang nag-abot ng isang basong juice. “Para maging patas naman tayo.” Her eyes widened. Nababaliw na ata ang babaeng ito. Hindi naman niya sinasadya ang pagkakatapon ng juice dito pero ang gagawin nito ay below the belt na. Tiffany will definitely pour all the juice over her. Konti nalang at tutulo na ang juice sa baso! If that happens, sasabunutan na talaga niya ang malditang babaeng ito! Wala na siyang pakialam kung ma-spell man siya or what. 

“Nababaliw ka na nga,” bulong ni Paige. Ituloy mo lang yan. Yari ka sa'kin. 

Napahagalpak lang ng tawa si Tiffany at akma nang ibubuhos ang juice sa kanya nang may biglang kumuha ng juice sa kamay nito. It was Stephen at nakangiti pang ininom ang juice sabay tumingin ng makabuluhan sa kanya. Tiffany gazed on the young man with a probing look. Tiyak na lalong nadagdagan ang inis nito. “Saan naman nanggaling ang asungot na ‘to ?! Ngayon ko lang ata sya nakita a,” bulong ni Tiffany.

“This was good,” Stephen intoned and smiled sardonically. Ibinuhos na ni Stephen ang natitira pang juice sa sahig at iniabot ang wala nang laman na baso pabalik sa kamay ni Tifanny. “O eto. Salamat ha?” Paige watched in silence. Napatingin naman sa kanya si Stephen with its wide smile saka sya itinayo. Mukhang even na rin sila ni Stephen ngayon. They left the café at once, leaving Tiffany and everyone in great bemusement.

Napabuntong-hininga na lang si Tiffany saka nagtanong sa friend nito, “Who exactly was that?”