11. Bölüm

57 14 2
                                    

Koca boşluğun ortasında yalnız başımaydım.Ne nerede olduğumu biliyordum ne de neden burada olduğumu biliyordum.Sadece içimdeki güce sahip çıkmamıştım.

En son hatırladığım doğum yapıyor olduğumdu.Acaba oğlum nasıldı.Ona iyi bakıyorlar mıydı?

Kafamda milyonlarca soru vardı ama cevaba nasıl ulaşacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu.
Resmen buraya hapsolmuştum ve bir aptal gibi hiç bir şey yapmadan bekliyordum.

Bu farkındalıkla ne yapacağımı düşünmeye başladım ve ilk aklıma gelen şeyle başladım.

Aklıma gelen şey hem saçma hem de mantıklı gibi duruyordu.Ama yine de yaptım ve o kahin bozuntusuna seslenmeye başladım.

"Hey kahin bozuntusu nerdeysen çık ortaya ve benimle yüzleş" dedim ama şimdilik ses gelmedi.Yine de pes etmeyip devam ettim.

"Ne o yoksa korkuyor musun benimle yüzleşmekten?"dedim ama yine cevap gelmedi.

Ama umudumu kaybedemezdim ve bu yüzden bıkmadan usanmadan onu kışkırtmaya devam ettim...
#########

Bellus'dan devam:

Kendi odamda boş boş oturup duruyordum ve elimden bir şey gelmemesi de ayrıca sinirlerimi bozuyordu.

Dolore'nin uyumasının ve bir daha uyanmamasının üstünden bir hafta geçmişti ve ben onu kurtarmak için kütüphanenin altını üstüne getirmiştim ama o sadece kendi iradesiyle geri dönebilirmiş.

Bunu öğrendikten sonra her gün Dolore'nin yanına gidip sürekli beni duymasını umarak onunla konuşuyordum.

Umarım beni duyar ve geri dönerdi.

Ben içimden dua ederken odamın kapısı çalındı.İçeri alelacele yüzbaşı Lentus girdi ve nefes nefese konuşmaya başladı.Ama dediklerini anlamıyordum bu yüzden

"Nefes al ve tane tane konuş yüzbaşı"dedim ve derin bir nefes alarak konuşmaya başladı

"Efendim inanmayabilirsiniz ama şu an Indicium'da bir erkek var"dediği an şoke oldum ve gözlerimle görmek için hızlı adımlarla odamdan çıkıp aşağı inmeye başladım.

Aşağı indiğimde üstü başı dağılmış bir adam duruyor ve yetkili birisiyle konuşmak istediğini söylüyordu.

Adamla göz göze geldiğimde çok şaşırmıştım çünkü biz erkeklerin yok olduğunu sanıyorduk.Ama bu adam karşımda duruyordu.

Daha fazla bekletmemek için kendimi toparlayıp

"Buradaki yetkili kişi benim. İsterseniz odama geçip bu esrarengiz olay hakkında konuşmaya başlayalım"dedim ve adını bilmediğim adamı odama yönlendirdim.

Odama geldiğimizde yüzbaşı Lentus'da arkamızdan geliyordu.Ona dönüp

"Burada bekleyebilirsiniz yüzbaşı Lentus.Onunla yalnız konusmam gerek"dedim ve onu gönderdim.

Odaya girip kapıyı kapattığımda adamın ayakta beklediğini gördüm ve kendi koltuğuma geçerken

"Lütfen oturun bay..."dedim ve adını öğrenmek için bekledim. Hemen

"Cercis.Adım Cercis bayan"dedi ce elini uzattı bende elimi uzatarak

"Bende Bellus bay Cercis. Tanıştığıma memnun oldum"dedim

"Bay demenize gerek yok bayan Bellus sadece Cercis yeterli" dedi ve koltuğa oturdu.

Bende koltuğa oturdum ve

"Buraya nasıl geldin Cercis" diyerek ilk sorumu büyük bir merakla sordum.

"Buraya nasıl geldiğimi bilmiyorum sadece bir an o karanlık yerdeyken bir anda kendimi burada buldum.Ama o yere nasıl gittiğimiz hakkında pek bir bilgim yok"dedi.

Son Umut Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin