Son Umut

3. Bölüm

Multimedia Bellus'un ofisi
==============================

Duyduğum cümleden sonra bir anda neye uğradığımı şaşırdım çünkü bu sözler benim için bir yıkımdı.Çünkü,Marvic'i kaybettiğim anlamına geliyordu.

Ve ben buna gerçekten dayanamazdım.Ben hayatımı onun üzerine kurmuştum,o benim kalbimdi ve ben kalbim olmadan nasıl yaşayacağımı bilmiyorum, öğrenmekte istemiyorum.

Bu yüzden içimdeki sese kulak verdim ve kendimi toplayıp son umudumu kaybetmemek ve olanları sindirmek için odama doğru,başım yerde ilerlemeye başladım.

İlerlerken önümde duran kırmızı topukluları gördüm ve yavaşça başımı yukarı kaldırdım ve bakışlarımı bayan Bellusun ela gözlerine sabitledim,sonrada

"izninizle odama gitmek istiyorum,dinlenmeye ihtiyacım var"dedim.

Neyseki soru sormadan geçmeme izin verdi.Bende odama girip kapımı kapattım ve yatağa doğru ilerlemeye başladım.

Yatağa yattığımda yine düşünceler girdabında boğulmaya başlamıştım ki bir anda onu gördüm...Marvic'i.

Sanki gerçek gibiydi ve bana bakıyordu.Bir an,sadece bir an için gerçek olduğuna inanmak istedim ve ona dokunmaya çalıştım ama ne yazıkki kayboldu ve ben büyük bir hayalkırıklığıyla kala kaldım.

Birden göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı.Zaten olaylar yüzünden çok dolmuştum ve rahatlamam için ağlamam gerekiyordu.Bu yüzden kendimi durdurmadan iç çekerek ağladım...
########

Gözümü açtığımda yatakta yatıyordum ve gözlerimde müthiş bir ağrı vardı.Sebebi ise bütün gece ağlayıp en sonunda sızmamdan kaynaklanıyordu.

Bu durumu umursamadan ayağa kalktım ve birden gözüm karardı ardından da midem bulanmaya başladı ve soluğu banyoda aldım.

Klozete eğilerek öğürmeye başladım.Zaten midemde bir şey yoktu.Bu yüzden safra kusmaya devam ettim.En sonunda kendimi toparlayıp elimi yüzümü yıkamak için lavabonun yanına geldim ve aynada kendime baktım.

Aynadaki görüntüm tamamen içimdeki boşluğu yansıtırcasına soluk ve ölü gibiydi.Zaten bir insan kalbi olmadan nasıl yaşar ki.

Eskiden ışık saçan gözlerim şimdi kurumuş bir orman gibi bakıyordu.saçlarımın o eski canlı siyahlığı gitmiş yerini solgun bir renk almıştı.Bu görüntüye daha fazla bakmak istemediğim için hemen yüzümü yıkayıp geri odama döndüm.

Odaya girdiğimde yatakta oturan bayan Bellusu gördüm ve yanına gidip onu görecek şekilde yanına oturdum.Ve

"Bir sorun mu var bayan Bellus?"diye sordum sonrada cevabını beklemeye başladım.

"Sadece dün gece ne olduğunu soracaktım tatlım yüzün bembeyazdı.Bir sorun mu var?"

"Hayır sorun yok bayan Bellus."dedim ama aslında ona güvenip duyduklarımı anlatmak istiyordum.Bu sırada sanki düşüncelerimi okumuş gibi

"Bir sorunun var belliki,gözlerindeki tereddüdü görüyorum fakat bana güvenmeni istiyorum...Bana güvenebilirsin,emin ol kimse duymaz ve sadece aramızda kalır."dedi güven dolu bakışlarıyla.

Derin bir nefes aldım ve tam anlatmaya başlayacağım sırada içeri asker olduğunu tahmin ettiğim bir kadın girdi ve bayan Bellusa

"Efendim acilen gelmeniz gerekiyor."dedi ve çıktı.

Bayan Bellus'da bana dönerek

"Üzgünüm tatlım acil bir şey olmalı bu yüzden gitmeliyim ama sonra lütfen bu konuyu konuşalım"