Son Umut

9. Bölüm

İlk olarak yorum yazan okuyuculara teşekkür ederim.Yorumlarıyla çok mutlu oldum😊😊

==============================

Diğerleri gibi olan bir güne daha başlamıştım.

Eğitime başlamamın üzerinden iki buçuk hafta geçmişti. Karnım çok fazla büyümüş ve bu yüzden de eğitime katılamaz olmuştum.

Bu durumdan dolayı odamdan pek çıkmıyor ,Amare ve Bellus ile vakit geçiriyordum.Aslında genelde günün çoğu saati uyuyordum ve bu yüzden de pek sıkılacak vakit bulamıyordum.

Eğitime gitmediğim için pek olay da çıkmıyordu ve kafam rahattı.

Tabi bazen o kıza yaptığım şey aklıma geliyordu ve biraz suçluluk hissetmeye başladığımda içimdeki bir ses o kızın hak ettiğini söyleyip suçluluk duygumu alıp götürüyordu.

Bende bu yüzden sadece hiç bir şey düşünmüyordum.Arada Marvice'le kurduğum hayalleri saymazsak.

Bu hayallerde ya oğlumuzla birlikte bir kırda geziniyorduk ya da kendi evimizde mutlu bir kahvaltı yapıyorduk.

Çok güzel günler hayal etsemde gerçekte bu kadar kolay bu günlere kavuşamayayacağımı biliyordum.Çünkü önce oğlumun doğması ve sonrasında Marvic'i bulmam gerekiyordu.

Tabi bunu yapabilmem için önce bebeğimin doğması ve beim eski formuma kavuşmam gerekiyordu.

Karnım şu an yedi aylık hamile gibi duruyordu ve oğlum ise şu an yedi aylıktı yabi doğmasına bir hafta falan kalmış olmalıydı.

Doğacağı gün benim doğum günüme denk geliyordu.Bu olay hem mutlu etmiş hem de tedirgin etmişti beni.Çünkü kafamda kahinlik olayı dönüyordu.

Ya kahinsem ve doğum günümde bütün güçlerim ortaya çıkar ve bebeğime bir şey olursa.O zaman ne yaparım bilmiyorum.

Neyse,ilk önce kötü düşünceleri zihnimden
kovmalıyım ve ayağa kalkıp biraz hareket etmeliyim.Yoksa tutulup kalıcam.

Ayağa kalktım ve üstümü başımı düzeltip dışarı çıkmaya hazırlandım.

Koridorda Amare ile karşılaştım ve ona bahçeye çıkmak istediğimi söyledim ve davet ettim.Kabul edince de birlikte bahçede biraz dolaştık ve sonra da bir banka oturduk.

Ona döndüm ve hakkında merak ettiğim bir şeyi sordum.

"Şey...Amare sana bir şey sorucam ama üzülmeni de istemiyorum"dedim.O ise anlayışla

"Sorun yok Dolore bana istediğini sorabilirsin.Çünkü sana güveniyorum"dedi ve bekledi.Ben ise biraz çekinerek

"Sordem sana ne yaptı Amare?"diye hızlıca sorumu sordum ve cevap bekledim.

Amare'nin ise birden yüzü bembeyaz oldu ama kendini toplamaya çalışarak

"Aslında bu biraz karışık ama artık birilerine anlatmak istiyorum ve sana güvenebileceğime inaniyorum"dedi bende bu sırada ona gülümsedim ve cesaretlendirdim.

Derin bir nefes alarak anlatmaya başladı

"Önceden Sordem ile çok yakın arkadaştık ve sürekli birlikte takılırdık.Bir zaman sonra ben birine aşık olmuştum ve onu Sordem ile tanıştırmak istiyordum.Sevgilimi bir gün evime davet ettim tabi aynı zamanda Sordem'i de çağırmıştım ve onları tanıştıracaktım.O gün sevgilimle Sordem karşı karşıya geldiklerinde sanki birbirlerini tanıyor gibiydiler ve çok şaşkındılar. Ben tabi o anki mutlulukla bunu önemsemedim ve o günü bu şekilde bitirdik.Ben çok mutluydum çünkü çok güzel bir ilişkimiz vardı ve dördüncü aya giriyorduk.O mutlu günde kutlama için sevgilimin evine gittiğimde Sordem'i sadece onun gömleğini giyer vaziyette kapıyı açarken buldum ve ağlayarak oradan uzaklaştım"derken bir damla yanağından süzüldü.

Buna dayanamayıp ona sarıldım ve

"Sorun yok Amare istediğin gibi ağlayabilirsin ben yanındayım"dedim ve bana sarılarak ağlarken sadece bekledim içindeki zehri akıtmasını.

Bir süre sonra hıçkırıkları iç çekişlere döndü ve kucağımda mayıştı.

Onu yavaşça dürttüm ve koluna girerek ayağa kalkmasını sağladım.Yavaşça odasına ilerledik ve içeri girdiğimizde Sordem'i gördük.

Amare onu görünce bağırarak üstüne atladı ve vurmaya başladı.Sordem ise sadece izin veriyordu suçlu olduğunu bilircesine.

Onları ayıramayacağımı bildiğim için bir kaç asker çağırdım ve onları ayırmalarını bekledim.

Amare'yi Sordem'in üstünden aldıktan sonra yatağa taşıyıp sakinleştirici iğne yaptılar ve bunun üzerine Amare bilinçsiz bir uykuya daldı.

Sordem ise ayağa kalkıp yanıma geldi ve

"Ona iyi bak Dolore"dedi ce çıkıp gitti.

Ben ise bu dediklerini düşünürken yatağın yanındaki sandalyeye oturarak Amare'yi izlemeye başladım.

Acaba Sordem hatasını anlamış ve Amare'yi mi özlüyordu diye düşünmeden edemedim.

Bir kaç saat sonra Amare uyanmış ve ne olduğunu sormuştu.Bende ona olanları anlatıp vicdan azabı çekmesini izlemiştim bir süre.En sonunda

"Bu kadar üzme kendini Amare hem Sordem'in sana bir şey diyeceğini sanmıyorum.Kapıdan çıkarken çok pişman görünüyordu.Sanki sana yaptıklarından dolayı pişmanmış gibi bakıyordu"dedim ve ona baktım.

Elleriyle oynuyor ve olanları düşünüyordu.Bende onu yalnız bırakmak için odadan çıktım ve kendi odama gittim.

Birden gözlerimin önüne siyah bir perde indi ve hiç bir şey görememeye başladım.Bebeğime zarar gelmesin diye dizlerimin üzerine çöküp kollarımla karnımı sardım.

Bir kaç saniye sonra karanlığın içinden birisi çıktı.İlk başta yüzü net değildi ama yaklaştıkça bana benzemeye başladığını fark ettim.Tam olarak yanıma geldiğinde ise bana benzemediğini,direk kopyam olduğunu gördüm.

Biraz korkarak

"Kimsin sen?Beni buraya nasıl getirdin?"diye sorularımı sıraladım.

Beni bekletmeyip cevabını verdi.

"Ben senin içindeki kahin tarafım Dolore.Yakında seni ele geçireceğim ve o bedenini ben kullanacağım"dedi ve birden yok oldu.

O yok olunca ben de kendimi odamda buldum.Şok olmuş bir şekilde yatağa oturduğumda söylediklerini kafamda tartmaya devam ediyordum.

Dedikleri beni korkutmuştu çünkü çok yakın bir zamanda bedenimi almayı planlıyordu ve ben onun kim olduğunu bilmiyordum.Bana sadece kahin tarafım olduğunu söylemişti.

Şu an hem korkuyor hem de bebeğimi korumak için her şeyi yapabilecekmiş gibi hissediyordum.Demek ki annelik böyle bir duyguydu.

Şoku atlatmak için uykuya sığınmaya karar verdim ve yavaşça yatağıma yatarak kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.

==============================

Diğerlerine göre çok minnak bir kısalığı var bu bölümün ama geçiş bölümü olduğu için sıkıntı yok.İşte yeni bölümmmm😁😁