Okuyanlardan vote istiyorum ona göre. En az 30. İyi okumalaar.
Sabah uyandığımda, ya da uyanmaya çalıştığımda başıma geleceklerden habersizdim. Gözlerim açılmaya hazırlandığında, kendimi uykuya vermeye çalıştım ama içimde oluşan o tuhaf duygu beni uyanmaya zorluyordu.
Yüzümde hissettiğim nefese anlam veremiyordum. Gözlerimi açtığımda karşımda gördüğüm surat şoke olmama sebep olmuştu. Olanları ise daha sonra hatırlayabilmiştim.
Taehyung gözlerini hafifçe kısmış, bana doğru bakarken bir an kalbimde bir şeylerin hareketlendiğini hissetmiştim.
Hangi pozisyonda olduğumuzu fark ettiğimde ise tüylerim diken diken olmuştu. Eli belime dolanmış, kendisine iyice yaslamıştı. Yakın olduğumuzu söylemeliydim, ama neden hala uzaklaşmıyordu?
Ben ona bakarken '' günaydın '' diye konuştu, sessiz bir ses tonuyla.
'' Günaydın. ''
'' Uyanmak bilmedin bir türlü. '' dedi öylece bakmaya devam ederken. '' Bir saattir seni izliyorum. ''
İzliyorum mu demişti o?
Neden beni uyandırmamıştı?
'' Neden uyandırmadın?
'' Canım uyandırmak istemedi. '' derken omuz silkti. Nefesim kesilmeye başlıyordu. Ondan ciddi anlamda etkileniyordum ama buna engel olmalıydım.
'' Başın ağrıyor mu? '' diye sorduğumda '' hayır, alışığım bu tür durumlara '' diye cevap verdi.
Ona gece olanları, bana söylediklerini hatırlatmalı mıydım? Ya da hatırlıyor muydu? Konuyu açmak istiyordum ama nedense cesaret edemiyordum.
Sanki aklımı okurmuş gibi '' dün gece söylediklerim '' diye söze başladı. '' Onları hatırlıyor musun? ''
Aklıma gelen cümlelerin korkunçluğu tüylerimi ürpertirken '' evet '' diye konuştum, çekingen bir tavırla. Annesi nasıl böyle bir ruh haline bürünebiliyordu, bilmiyordum.
Sonuçta üvey anneydi. Dünyada o kadar çok zalimce şeyler oluyordu ki, bu da bir örneğiydi işte.
'' Aramızda kalacak, değil mi? ''
'' Evet. Bana güvenebilirsin, Taehyung. ''
Söylediğim söze karşılık gülümsedi. Çok güzel güldüğünü söylemiş miydim?
Aklımdan geçen cümleyi söylemekte tereddüt ederken bir anda '' sana hiç zarar verdi mi? '' diye sordum.
'' Ruhsal anlamda evet. Ama fiziksel anlamda yapamadı. Her seferinde bir şekilde ona engel oldum. '' dedi, ama yüzündeki üzüntü kendisini belli ediyordu.
'' Bunun sorumlusu sen değilsin, Taehyung. Kötü anılarını kafandan silip atmaya çalış. '' dediğimde o da bana karşılık olarak gülümsedi.
Hala yatakta ne halt ediyorduk anlamıyordum bile. O da farketmiş olacak ki benden önce yataktan kalktı, ve doğruldu.
Gözlerimiz birbirini bulmaya çekiniyordu. Ben zaten ondan etkilenirken bu beni daha da zor bir duruma düşürmüştü. Taehyung ne hissediyordu, bilmiyordum. İçimdeki ses deli gibi merak ediyordu ama onun bir sevgilisi vardı işte.
Mutfakta kahvaltı hazırlayacakken '' biz hei ile okulda bir şeyler atıştıracaktık '' Dedi. '' Erken çıkacağım. ''
İçimdeki güzel hisler birer birer paramparça olurken sahte bir gülümseme ile '' peki '' diye konuştum. '' O halde okulda görüşürüz. ''
