Hayatımın her kapısı yalnızlıklara açılmış olaylar silsilesiydi.
Ta ki... onunla karşılaşıncaya kadar.
Soğuk bir kış günü hayatıma aldığım bu insanın beni bambaşka bir insan yapacağını bilemezdim.Ya da daha önce hiç tatmadığım duyguları bana tattıra...
Kıyafetlerimi giyinmiş Miray'ın övgülerini dinliyordum.Her şey çok hızlı gelişmişti.Sabah kalktığımda kapımda Miray vardı.Elinde yine beni hızır gibi kurtaran mükemmel bir elbise vardı.Gidip özenle arasam bu kadar beğeneceğim bir elbise bulamazdım.Tabii elbise olaylarını bir tarafa bırakmış yarım saat Mirayıma sarılmıştım.
Rüya gibiydi.
Her şey.
Mahir annesi ve babasını almak için İzmir'e gitmişti.Annem de pazara gitmiş,isteme merasimi için bir sürü şey almıştı. Miray'ımla şu Saruhan meselesini konuşacak zaman bulamamıştım.Ama delicesine merak ettiğim kesindi.
"Saçlarını salık mı bıraksaydık?" diye öneride bulundu Miray.Aynaya gözlerimi çevirdiğimde kendi halimden oldukça memnun olduğum için başımı iki yana salladım.
"Bu halimi beğendim.Bana bak senin ellerin sihirli filan değil değil mi? Neye değsen o dokunduğun şey mükemmelliyetle çevreleniyor." diyerek ona iltifat ettim.O ise ellerini açıp 'Yani kimden bahsediyoruz?' dercesine bir hareket yaptı.Gülerek ona sarıldığımda o da sarılmıştı.
"Ya her şey güzel de sen bir de ben yemek yaptığımda gör," diyerek havalarda uçan egosunu yakalamaya çalıştı.Alçak gönüllülüğü hoşuma gitmişti.
"On parmağında dokuz marifet var,bu bile bir şeydir.O Tuğçe salağı onu da yapamazdı." diyerekten mezuniyetteki Tuğçeyi hatırlattım ona.Hani şu s... anladınız siz onu.
"Ya haklısın,kızın tek el becerisi kendini pandaya çeviren elenier sürebilmekti." deyip yüzünü buruşturdu.Onun bu haline gülerken aklıma eski günler de gelmişti.Mahir'i kıskanmaktan öldüğüm günlerdi kendileri...
"Ne günlerdi be Miray.." başını salladı.
"Siz birlikte güzelsiniz.Boş ver eski günleri." başımı sallayıp onu onayladım.
"Hala doğru düzgün özlemimi gideremedim." diye mırıldandım.Bu sırada derin bir nefes almıştım.
"Senin de işin zor be Ef'im.Özlüyorsun bir türlü sarılamıyorsun,seviyorsun söyleyemiyorsun." elimi avucuma aldı.
"Bugün bir bitsin." bu kez o başını salladı.Bu sırada annem kapıyı tıklattı.
"Kızlar artık hazır değil misiniz? Mahir oğlum aradı on beş dakikaya burada olacaklarmış." içimi bir heyecan kaplarken ne yapacağımı bilemedim. "Ben de göreyim hem seni," Miray'la bakışıp gülüştük.Miray kapıya doğru ilerlerken arkamı dönüp ona sürpriz yapmayı planladım.Derin bir nefes aldıktan sonra Miray kapıyı açmıştı.
Heyecan olması için yavaşça arkamı döndüm.
Eftelya'nın elbisesi;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
