CESUR

6.Bölüm

"Burada ne yapıyorsun bücür!"

"Merhaba!" dedim. Sesim korktuğum için olduğundan tiz çıkmıştı.

Yerdeki elimden güç alarak gözlerine bakmaya karar vermiştim. Gözlerini gözlerimden hiç ayırmıyordu.

"Soruma cevap vermedin."

"Bir şey söylemek için odana gelmiştim."

Kolumdan sert bir şekilde tuttu ve tek hamlede beni yerden kaldırdı. Duvarla bedeni arasında kalmıştım yine. Bu kısacık anda duyduğum şey nefes alışverişi olmuştu ve çok güzel kokuyordu.

"Ne zamandır oradasın?" diye sordu öfkeyle. Sessiz kalmayı tercih ettim.

Kolumu daha da çok sıktı. Canım acıdığı için dişlerimi sıktım.

"Soruma cevap ver."dedi sert yüz hatlarını korurken. Ben ise bakışlarımı yakasına sabitlemiş yüzüne ısrarla bakmıyordum. Baktıkça gerilen yüzü beni de geriyordu çünkü.

"Çok olmadı."dedim sessizce.

"Bir şey duydun mu?" dedi sesi yumuşasada yüz hatları hala aynıydı ve dişlerini sıkıyordu. Sonunda yeşil gözlerine bakabilmiştim.

Kolum acımaya başladığı için hızlıca eline vurdum ve konuştum.

"Hayır. Hiçbir şey duymadım."dedim sinirli bir şekilde. Bende istediğim zaman sert biri olabiliyordum.

Fakat neden bir şeyler duymamdan bu kadar korkmuştu bilmiyordum. Yine de o tuhaftı, davranışları tutarlı değildi. Ne konuştunu merak ediyor olsam da bunu hiç öğrenemeyecektim.

"Ne gördün."diye sordu.

Sessiz kaldım çünkü bunu açıklamak istemiyordum. Her ne kadar şu an güçlü duruyor olsam da bu tavrı beni hâlâ korkutuyordu.

"Bana cevap ver, Benefşe!"

Derin bir nefes aldım ve tüm gücümü topladım.

"Yara, bir sürü yara gördüm."

Bunu söylediğim anda arkasını döndü ve aşağı hızlı adımlarla indi. Bende onun peşinden indim. Mutfağa gitmesine anlam verememiştim ama ona sorularım vardı. Korkuyor olsam dahi soracaktım.

"O yaralar neydi. Nasıl oldular?"

Korkmam ve odama çekilmem gerekirdi ama ben peşinden gittim. Deli cesareti olan biri her şeyi yapardı.

"Seni ilgilendirmez."dedi.

"Anlat."

Israr ediyordum çünkü öğrenmem lazımdı. Bir şeyler saklıyordu ve bu çok açıktı. Eğer hemen cevap vermiş olsaydı bu kadar korkmaz ve hakkında bir şeyler bilmek istemezdim belki.

"Sana başımdan gitmeni söyledim." dediğinde sesini yükseltiği için geri doğru bir kaç adım attım.

Konuşma burada sona erdi.

**

"Yemek hazır."

Bana hiçbir şey söylemediği için odama çıkmış oturup bu konu hakkında kafa patlatmıştım. Tabii ki bir çözüm bulamadığım için sadece düşünmekle kalmıştım.

"Ben yemeyeceğim."deyip kafamı yastığıma koydum. Uyumak ve hiç uyanmamak istiyordum.

Sonra aniden biri ayağımdan aşağı çekmeye başlayınca kafam yastığımdan kaydı ve bedenim kısa süreliğine sürüklendi.

"Bırak beni."

Sessiz kaldı.

"Ne yapıyorsun?"

"Kalkmanı sağlıyorum."dedi, yapmacık bir gülümseme ile.