Munting Tinig (Mga Tula At Alingawngaw)

Sana...

Sana...
    kapiling ka, sinta.
    Lamig sana ng gabi'y hindi
    nadarama.
    Atin sanang pinagsasaluhan
    yaring malambot na kama.
    Maging yaring puting kumot,
    sa ating kahubaran sana’y
    nakabalot.
    Sa ating panglilinggisan ay unti-
    unting nagugusot.

Sana...
    Aking mga labing uhaw,
    iyo sanang sinasakmal.
    Halik na may pagsipsip
    hatid ay ungol na garalgal.
    Basang mga labi mo sana'y
    humahagod pababa.
    At bawat sipsip sa balat,
    ay may marka sanang
    nakabakat.

Sana...
    Mga namimintog kong dibdib
    ay sabik mong niyayapos,
    sinasakmal at nilalamas.
    Sinisipsip ng walang pigtas
    itong utong kong matigas.
    Habang ang iyong isang kamay
    ay naroon sa aking mamasa-
    masang pwerta,
    Minamasahe ang aking kuntil
    na may diin at pwersa.

Sana...
    Ramdam ko ngayon ang iyong
    walong pulgadang sandata.
    Kinakatok ang aking loob ng 
    iyong mabilis na pagyugyog,
    sinta.
    Sabay sana ang mga balakang
    natin sa pag-indayog at
    pag-indak.
    Sabay sana ang mga pawis
    natin sa pagtagaktak.
    Sabay sana nating nadarama
    ang mainit na likidong
    kumukulo sa ating mga
    tumbong, hanggang sa isang
    madiin at huling pagbaon.

At sana...
    Sabay nating nalalasap ang
    bawat hulos ng ligaya.
    Ngunit wala akong ibang
    magawa,
    kundi ang mangarap at umasa.
    Walang ibang masambit
    kundi ang salitang "sana.."
    Sapagka't ito ang aking
    mundo, ang maging pangalawa.