Who will be my Prince?

Chapter 49 part II - Green apples and a hospital

Tenen! nag update na ako.. yung next chapter baka next sunday na lang :P last ko pa din natapos ito.. kaya ..ito na :P 

God bless! 

Part 2

Yasmin’s P.O.V.

Nasa school ako ngayon, nasa library dahil masyado akong maaga pumasok. Since nung pagtatapat ni Kuya King, hindi pa siya pumapasok. 1 week na siyang hindi pumapasok at next week finals na. Harff. Feeling ko ako may kasalanan, wala ngang balita tungkol kay Kuya eh. 

“Yasmin!”

“Shh, nasa library tayo.” Sabi ko kay Liam.

“Hahha! Sa tingin mo hindi ko napansin. Kumain ka na ba?” Tumango ako at bumalik sa librong binabasa ko.

“Busog ka na ba?” tanong niya

“Oo.”

“Weeh?”

“Oo nga.”

 “Kahit may pancake pa ako?”

O_O pancake?!?

“Gimme some!”

“SHHH! Nasa library tayo.” Sabi ni Liam.

“Hmmmp!” 

“Halika labas tayo dito, hindi tayo pwedeng kumain dito eh.” Sabi niya.

“But I have to finish this book.” Sabi ko -_-“

“But I have pancakes pero suit yourself kakainin ko na lang mag-isa. Bye.” Sabi ni Liam sabay tumayo palabas ng library.

Hindi na ako nag dalawang isip, pinasok ko na lahat ng gamit ko sa bag ko at tumakbo papunta ka Liam. Pag labas ko ng library nakita ko si Liam na nakaupo sa bench at binubuksan na yung container ng pancakes.

“Hello.” Sabi ko sabay upo sa bench..nasa gitna namin yung  container.

“Couldn’t resist my charm?” sabi ni Liam sabay smirk.

“Wag ka ngang mag smirk at nandito lang ako dahil sa pancakes. Bleh!” Kumuha ako ng fork at kumuha ng slice ng pancake.

*nomnomnomnom*

“Hahha! Masarap noh?” sabi ni Liam.

Tumango lang ako dahil may pancake sa bibig ko ^___^

Pancake..lalalalaa…pancake…

“Dahan-dahan, baka mabulunan ka.” Sabi ni Liam.

Biglang napaubo ako, maling pipe ata yung pinasukan nung pancake.

*oho*oho*oho*

“Ehh, Yasmin ano ka ba? Sabi ko dahan dahan lang eh.” Sabi niya sabay kuha ng tubig sa bag niya at lumipat sa side ko. Binuksan niya yung bote ng tubig at binigay sa akin. He also patted my back.

“Hehe, thank you.” Sabi ko nang nakahinga na ako ng maayos.

“No problem. Knight in Shining armour mo kaya ako, syempre dapat sa maliit na bagay ng tutulungan kita.”

Biglang tiningnan ko si Liam na with all smiles. Biglang pumasok sa utak ko yung mga times na tinulungan ako ni Liam. Ngayon na realize ko na kung anong role ni Liam sa buhay ko.

“Anong maliit,muntik na ako magchoke! Hindi maliit yun, alam mo narealize ko masyado kitang tinitake for granted. Ang dami mong ginawa sa akin at parang thank you lang binibigay ko sayo. Ang daya mo naman, hirap bayaran ng pinaggagawa mo sa akin eh. Lagi kang mag food para sa akin. Hahha! Hug?” sabi ko.