*Feel me*

~Κεφάλαιο 35~

"Πάμε να φύγουμε!" Λέει και με τραβάει προς την έξοδο του μαγαζιού.

Βγαίνουμε έξω και μπαίνουμε στο αμάξι.
"Θέλω πολύ να έρθεις να κοιμηθούμε μαζί σπίτι μου. Όχι να κάνουμε κάτι , απλά να κοιμηθούμε. Να σ' έχω στην αγκαλιά μου. Τα χέρια μου να είναι γύρω σου και το πρόσωπό σου βυθισμένο στον λαιμό μου. Η καρδιά σου να ακουμπάει το στήθος μου και να νιώθω τον κάθε χτύπο σου. Και απλά να μείνουμε έτσι. Μαζί. Τίποτα άλλο." Λέει και με κοιτάει περιμένοντας την απάντηση μου.

Θέλω τόσο πολύ να πάω μαζί του. Αλλά...ειναι μεθυσμένος. Αύριο πρωί μπορεί να μην θυμάται καν αυτά τα λόγια .
Πφφφφφ....
Είμαι πολύ μπερδεμένη.
Άλλα θέλω , άλλα νιώθω και άλλα κάνω.

"Πάνο... Αυτά τα λες επειδή έχεις πιεί." Του λέω με λίγη απογοήτευση.

"Νομίζεις ότι είμαι τόσο μεθυσμένος και αύριο δεν θα θυμάμαι τιποτα; αν αυτό νομίζεις , τότε κάνεις λάθος!
Δεν εχω πιεί τόσο. Και αύριο το πρωί θα τα θυμάμαι όλα Ελπίδα! Όλα!!
Ξέρω ότι τώρα σου εχει μπει η ιδέα ότι είμαι μεθυσμένος αλλά αγάπη μου , εγώ ελέγχω το ποτό, όχι αυτό εμένα." Λέει ενώ με κοιτάει με σιγουριά στα μάτια.

Δεν ξέρω τι να πω...
Όλα μέσα μου ουρλιάζουν κι εγώ μούγκα. Τόσο δειλή είμαι;

Δεν απαντάω και ο Πάνος ξεφυσάει.

Βάζει μπρος το αμάξι και ξεκινάει.

Τώρα μπορεί να έχει θυμώσει κι ολας. Ή να ξενέρωσε με την αντιδραση μου.

Λογικό...
Αλλα κι εγω τι να κανω;
Τέτοια ώρα να πήγαινα σπίτι του; Με τους γονείς του εκεί μέσα. Και το πρωί θα σηκωνομουν , θα τους έλεγα καλημέρα και θα τρώγαμε όλοι μαζί πρωινό;
Η μανα μου; Τι θα της έλεγα Όταν δεν θα με έβρισκε σπίτι το πρωι;
Ξέρω ότι όλα αυτα φαίνονται δικαιολογίες , αλλά αν δεν μου ξεκαθαρίσει ο Πάνος τι ακριβώς θέλει από εμένα , δεν μπορώ να κάνω κάτι.

Τι του ειμαι;
Φίλη του; Κολλητή του; Μήπως η μικρή αδερφή του κολλητού του;
Η γκομενίτσα του; Η δούλα του;
Τι από ολα αυτα; Τι;

Με όλες αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μου , ούτε είχα παρατηρήσει ότι φτάσαμε σπίτι μου.

Ο Πάνος σταματάει το αμάξι και κοιτάει ευθεία καθώς σφίγγει με το χέρι του το τιμόνι.

"Τι πιστεύεις για εμένα Ελπίδα;" λέει ανέκφραστος χωρίς να με κοιτάει.

"Τι;" ψιθυρίζω

"Λεω , τι πιστεύεις για εμένα; Ότι είμαι ένας ηλίθιος που σε εκμεταλλεύεται; Ότι είμαι κανένας βιαστής; Ότι θέλω το κακό σου; Τι πιστεύεις για εμενα;" λέει ενώ ακόμα κοιτάει μπροστά του τον δρόμο.