*Feel me*

~Κεφάλαιο 42~

Έχουν περάσει πάρα πολλές μέρες από τότε που έγινε το συμβάν με την Αγγελική και τον Χάρη. Όλα είναι λίγο πιο ήσυχα...έτσι νομίζω τουλάχιστον.

Με την Αγγελική μιλάμε στο σχολείο, πηγαίνω σπίτι της , βγαίνουμε έξω,  όμως ακόμα δεν έχει το θάρρος να έρθει σπίτι μου. Δεν την κατηγορώ! Κι εγώ στην θέση της δεν θα μπορούσα να τον αντικρίσω.

Από την άλλη , ο Χάρης έχει γίνει άλλος άνθρωπος! Από τότε δεν έχει ξαναμιλήσει σε κανέναν. Μόνο στον Πάνο.  Κάθε βράδυ βγαίνει και επιστρέφει το επόμενο πρωί. Ξέρω οτι αυτό το έκανε και πριν , αλλά τώρα είναι αλλιώς....Κάθε μέρα είναι σοβαρός. Δεν μου μιλάει , ούτε μου χαμογελάει. Δεν με κοιτάζει καν! Συνέχεια έχει ένα περίεργο βλέμμα και καπνίζει όλη την ώρα , ενώ είναι αφηρημένος στις σκέψεις του. Θα 'θελα να 'ξερα τι σκέφτεται....

Το άλλο νέο είναι , ότι εγώ και ο Πάνος τα πάμε καλά. Πόσο καλά όμως μπορούν να πάνε τα πράγματα με τα πονηρά σχόλια του Πάνου;
Τελοσπάντων, αυτό δεν με ενοχλεί , το κακό είναι πως κάθε Σάββατο βράδυ "τυχαίνει" ,όπως λέει,  να έχει μια δουλειά.  Αν γινόταν μία ή δύο ή τρείς ή έστω και τέσσερις φορές,  τότε οκ , θα έλεγα ότι ΈΤΥΧΕ και του έπεσε μια δουλειά πάλι. Όμως αυτό έχει γίνει πάρα πολλές φορές.

Α , έχω και ένα πολύ καλό νέο!!
Σήμερα είναι ο χορός των τελειοφοίτων που κάνει η τρίτη Λυκείου για να μαζέψουν χρήματα για την εκδρομή τους. Και επειδή ο Πάνος πάει τρίτη Λυκείου με ποια θα χορέψει;;;

Με εμένα😎😎

Έχω λίγο άγχος αλλά θέλω να πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά!

Όπου να ναι θα έρθει και ο Πάνος από εδώ να κάτσουμε.

Ντρινν...Ντρινν

Άκου το κουδούνι να χτυπάει και φεύγω σαν σφαίρα να ανοίξω την πόρτα !

Μόλις ανοίγω βλέπω τον Πάνο μπροστά μου .Είναι πάντα τόσο ηαξρηακκ. Μόλις τον παρατηρώ καλύτερα βλέπω στο χέρι του μια σακούλα .

"Γειαα...Πάνο...αυτή η σακούλα τι είναι ; "

"Η μανα μου δεν μπόρεσε να σιδερωσει τα ρούχα μου για σήμερα και δεν ήξερα τι να κάνω ... τα έφερα να τα κάνεις εσύ !"

Κόκκινο.Μου εμπιστεύεται τα ρούχα του,τα ρούχα που θα φορέσει στην καλύτερη στιγμή της ζωής του ... παρόλο που ξέρει ότι θα τα κάψω.Η όχι ; 

"Εμμ...οκ" του λέω κατακόκκινη.

! Flashback time !

Pano's pov

"Πάνο!Τρεχα να ντυθεις, δεν πρέπει να αργήσουμε !"Μου λέει η μαμά μου τσιριζοντας.

"Είναι ανάγκη να έρθω και εγω ; Ο Γιώργος θα είναι ο guest star " λέω ειρωνικά.

"ΝΑΙ. Αδερφος σου είναι ! Μια φορά τελειώνει το σχολείο . Πρέπει να διασκεδάσουμε μαζί του.ΟΛΗ η οικογένεια."

Αναστενάζω.Η αλήθεια είναι ότι χαίρομαι για τον αδερφό μου ! Πέρασε πολλά χρόνια για να έρθει αυτή η στιγμή . Ο χορός των τελειοφοίτων... Αραγε εγώ θα φτάσω ποτέ τόσο ψηλά ;
Θα πάω στον χορο ,και θα με καμαρωνουν οι γονείς μου και ο αδερφός μου ;(και η κοπέλα μου φυσικα.Οχι εε;καλαα)

"Flashback time τέλος"

"Πάνο,Πάνο " ακούω να με φωνάζει η μαμά μου.

"Όχι μαμα δεν θέλω να σηκώθω ακόμα" της λέω και χασμουριέμαι.

"Ποια μαμα σου ρε Πάνο,εγώ είμαι !"

Ποια εγώ;Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω την Ελπίδα μπροστά μου.Αααα αυτή η εγώ.

Κάτσε ! Κοιμήθηκα ;

"Ααα εσύ είσαι;"της λέω.

"Πάνο σηκω.Σιδερωσα τα ρούχα σου.Να λες ευχαριστώ που δεν τα έκαψα"λέει και της φεύγει ένα μικρό γελάκι.

Elpida's pov   

Ο Πάνος για κάποιο λόγο με είπε "μαμα"...αλλά ποιος νοιάζεται.

Οοο...εσύ φυσικά Ελπίδα.

Σκασε φωνή , δεν σου μίλησα.

Όσο κοιμόταν ο Πάνος,του σιδερωσα τα ρούχα !Ναι τα κατάφερα.Ιδρωσα, έκανα 2 ώρες, αλλά τα κατάφερα.

Ανακοίνωση:Η Ελπίδα σιδερωσε ρούχα.

Μόνο μην το μάθει η μάνα μου,αλλιώς θα με βάζει να σιδερωνω και τα δικά μας.

Λοιπόν,σήμερα θα χορέψω με τον Πάνο.Στο χορο του σχολείου . Μαζί. Με όλο το σχολείο θεατές .

Άγχος ; όχι ρεε .

Μα ποιον δουλεύω;Έχω αγχωθει τοοοσο πολύ.Αλλα πρέπει να είμαι cool,ήρεμη,yolo ρε παιδί μου.Ναι.Αυτο πρέπει.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Λοιπόν γλυκές σας άρεσε ; Επειδή έχω πολλά μαθήματα ( Λύκειο φαση)το κεφάλαιο είναι μικρουλη.Αλλα θα προσπαθήσω να βρω χρόνο για να γράψω.

"Το κεφάλαιο αυτό το έγραψε μια φίλη μου.Θελω να μου πείτε την γνώμη σας,και αν θέλετε να γράψει άλλο ένα κεφάλαιο(μαθηματικά με καταστρέψατε)