HATA #Wattys2018

Bölüm 15

Media: Akın
Müzik: Rihanna-Love on the brain

♥  Keyifli okumalar ♥

Akın öfekleyle salonun ortasında olan vazoya sert bir tekme geçirdi. Vazo o öfkeyle yerle bir oldu ama Akın'ın öfkesi hala capcanlıydı.  Nereye saldıracağını bilemiyordu elini hızla saçına geçirip sertçe çekti "ben evlenmeyeceğim son sözüm bu!" Sesi oldukça soğuktu genç kız titrediğini hissetti bu ne öfkeydi böyle? Dedesi tıpkı torunu gibi gözlerinden ateş fışkırıyordu "kes sesini Akın , bu boku yerken ne düşünüyordun !" Bu sert çıkış genç kızın ağlamasına sebep oldu. Bunu gören anne seri şekilde kızın koluna girip onu başka bir odaya götürdü hamile bir kız için bu çok fazlaydı. Akın ortalarda  sarı belayı görmeyince annesinin onu alıp götürdüğünü anladı , daha iki günlük bir kadını ne kadar da çabuk kabullenmişlerdi daha Akın kabullenmemişken! Dedesi derince nefes alıp torununa döndü her şeyi mahvedecekti yoksa , kızı zor ikna etmişlerdi zaten! "Akın artık bundan kaçışın yok ev-le-ne-ce-ksin! Benim lafımın üstüne ne zamandan beri laf eder oldun! " Akın öfkeyle dedesine baktı bu huysuz adam hiç değişmeyecekti hep onun yerine karar vermiş bir kere bile torununun ne düşündüğünü önemsememişti! Annesi ve babası her ne kadar onu korumaya çalışmışlarsa da hiç bir işe yaramamisti kural buydu Mahmut Mertoğlu ne derse o ! "Tamam dede istediğin gibi olsun ama sende bunu unutma ona asla kocalık yapmayacağım!" Dedesi sevinip sevinemeyeceğine bile karar veremeden torunu evi terk etmişti bile! Nihat oğlunun zorla evlendirilmesinden hoşnut değildi fakat bu bebek nikahsız doğamazdı , bu evlilik iki genç içinde iyi olmayacaktı bütün aile bunu  öğrenmişti bugün.

Akın evden ayrılıp bahçede volta atıyordu daha sakinleşmiş değildi sarı belayı bekliyordu ona hesap soracaktı tabi ki ! Ve onca zamandan sonra genç kızın dışarı çıktığını gördü yanında tabi ki annesi , babası ve bir o kadar halinden memunun dedesi. Sinirden yüzü tekrar kasıldı garaja doğru ileryip son model arabasına bindi. Evin dışına arka bahçeden çıktı ve kızın evden çıkmasını bekledi. Evin ön kapısına yaklaşan taksiyi görünce direksiyonu sıktı. Ama kolay pes etmek yok !
   Yolun yarısına kadar taksiyi takip edip fırsatını bulduğu anda gaza bastı ve taksinin önünü kesti. Arabadan inip taksiye ilerledi önce şöförün kapısını açıp oldukça fazla miktarda para bırakıp arka kapıya yöneldi. Kapıyı açınca Cemre'nin ona korkuyla baktığını görünce sevindi, tam da istediği gibi ondan korkmalıydı bu kadın! Kolunu kavrayıp sertçe taksiden çıkardı kızın çırpınması bile bir işe yaramıyordu. "Bırak kolumu, bir yere gelmeyeceğim." Bunu demesiyle kızı taksi ile kendi arasında sıkıştırıp kolunu daha sert kavradı , yüzünü yüzüne yaklaştırıp "sana fikrini sormadım, şimdi de bir bok çıkarmadan geliyorsun yoksa senin için hiç iyi olmaz!" Sesi bir bıçak gibi keskin , bir buz gibi soğuktu. Cemre'nin titrediğini hissedebiliyordu, evet bu zorbalığı sevmese de bu kız anca bu dilden anlıyordu. Bir şey demesine fırsat vermeden arabasına doğru sürükleyip ön koltuğa kızı fırlattı! Kapıyı kapatıp sürücü koltuğuna geçip  Cemre'ye dahi bakmadan hızla yola devam etti.
Cemre sızlayan kolunu diğer eliyle kavrayıp yumuşak masajlar yapıyordu , hayvan herif  kolunu kavrayıp canını acıtmıştı kolunun morardığına emindi ama bu acı bile korkusunu unutmasına yetmiyordu. Bu aşırı öfekli halini ilk defa görüyordu ne yapacağını bilmeden yola baktı, bu kadar duygusuzluğa ve acımasızlığa dayanacak hali kalmamıştı yavaş yavaş dolan gözlerine küfür savurdu! Şimdi olacak iş değildi , şuan daha güçlü olması gerekiyordu ama olmuyordu , yapamıyordu! "Neden evlenmeyi kabul ettin!" Bu buz gibi soğuk sesle tüyleri şaha kalkmıştı genç kızın , vereceği bir cevabı yoktu, sessizce yola odaklandı tekrar "sana diyorum cevap ver!" Akın'ın sertçe bağırması kızı ürkütmüştü , başını çevirip aşığı olduğu gözlere baktı ama o gözler taptığı gözler değil başkaydı bugün o kara diyar bambaşka! "Çocuğum için bunu kabul ettim başka bir sebebim yok!"sesi oldukça cılızdı Akın onu zor duymuştu bu özgüvensiz kadınlara ayrı bir uyuz oluyordu! Histerik bir gülüşle kıza dönüp "çocuğum he ! Bence param için bunu kabul ettin , bak merak etme istediğin kadar para veri..." Akın daha cümlesini bitirmeden Cemre seri şekilde cümlesini yarıda kesip "yeter artık , paranın canı cehenneme senin paran da malın da gözüm yok artık anla tek istediğim çocuğuma babalık yapman anladın mı babalık !" Sesi ağlamaklı ama bir o kadar da baskın ve güçlüydü. Akın şaşırmıştı bu çıkış bu kadından beklemediği bir çıkıştı. Belki de gerçek amacı budur diye düşündü daha öncede bunu bir çok kez ispat etmişti ama yine de hayatını yokuşa sokan bu kadına güvenmek istemiyordu. Göz ucuyla Cemre'ye baktı cama yüzünü dönmüş kesik kesik iç çekiyordu , genç adamın gözü kızın karnına gitti orada ona ait bir parça vardı , ne yapıyorum ben? Diye kendine öfkelendi. Hamile bir kadını üzmek ona göre değildi artık sinirlerine hakim olmayı öğrenmeliydi.
   Sessizce yolculuk yapıp kızın evinin önüne gelmişlerdi Akın kendini suçlu hissediyordu Cemre inmeden nazikçe bileğini kavradı. Mavilerine bakıp sessizce bir küfür savurdu kız fena halde yıkılmıştı bunu belki hak etmiyordu bile sonuçta o bir anneydi, "şey özür dilerim biraz sert çıkıştım sanırım." Sakin çıkan sesine şükür edip kırgınlık dolu gözlere tekrar baktı  onu gördüğü ilk günü hatırladı ve şimdi ki haline baktı bu kız onun eseriydi ! Kızın bir şey dememesi onu sinirlendirmişti ama bunu belli etmeyecekti, sabır istercesine nefes alıp verdi ve eliyle kızın yüzünü kavradı kızın dikleşen vücudu onun ne denli şaşırdığını gösteriyordu. Cemre yüzünde oluşan alevlenmeyle mıh gibi çakılmıştı koltuğa bu dengesiz adamın hareketlerini artık çözemiyordu az önce ona bağırıp çağıran o değilmiş gibi şuan göz yaşlarını siliyordu büyük bir merhametle. Cemre adamın tek bir hareketiyle bütün geçmişi silmişti aklında sadece bu güzel anların kafasında yer bulmasını istiyordu.  Huzurluydu hiç olmadığı kadar bu ellerde , şefkatle yüzüne değen eller gönlüne de değmiş gibi orası da huzurla kaplanmıştı, ne vardı ki onu sevseydi? Ne kaybederdi ki ? Bu kısa anda bile kız bütün enerjisini toparlamıştı "Teşekkürler'' dedi boğuk bir sesle Akın'ın şaşkınlıkla kalkan kaşlarına sessizce güldü, ''yani hatanı anladığın için. '' diyerek hızla arabadan indi, elini kalbinin üzerine koyup derin derin nefesler aldı sakinleş geçti dedi kalbine doğru belki heyecanı ve mutluluğu biraz normal seviyeye inebilirdi.  Kafasını kaldırıp evinin kapısında bir adet öfke saçan Sevim Kutlu beklemiyordu işte şimdi ölebilirdi!

BÖLÜM SONU 🙈🙌

    Sanırım Cemre'nin bu üzgün hali biraz daha sürecek gibi , siz olsanız bu kadar kaba bir adama katlanır mıydınız ? 😊😀 (okurlarımın sabrı nereye kadarmış merak ettim doğrusu 😆😆😆)

BU ARADA OY VERIP YORUM DA YAPARSANIZ ÇOK MUTLU OLURUM.

HAFTAYA GÖRÜŞÜRÜZ 🙌🙋🙋🙋

     
★★★★★