HATA #Wattys2018

Bölüm 21

KEYİFLİ OKUMALAR 📖😊

Media: Cemre & Akın
Video: Tarkan ~ Beni çok sev 😶

YAZARDAN...

Cemre her ne kadar itiraf etmese de kendine , Akın'dan deli gibi korkuyordu. Şuan da aynı duyguyu hissediyordu. Akın ona ve Kerem'e öfkeyle bakıyordu , nedenini bilmiyordu ama sırf bebeğini taşıdığı için Akın'ın öfkelendiğine emindi. " Ee Cemre gelmiyor musun? Kütüphaneye gidelim daha 1 konu kaldı anlatacağın." Kerem onu sıkıştırdıkça Cemre daha çok zor durumda kalıyordu. Sakince nefes alıp Kerem'e döndü "Kerem sen önden gidip beni bekle ben peşinden gelirim." Kerem ,Akın'ı yeni fark etmişti ve yaptığı saygısızlık onu utandırmıştı, zaten adını bilmediği esmer çocuk ona çok karamsar bakıyordu. Cemre'ye tamam diyerek oradan uzaklaştı. Cemre , Akın ile yalnız kalmıştı onunla konuşmaya cesaret edemiyordu...Arkadan gelen homurdanma ile arkasına döndü. Akın elini saçına geçirip öfkeyle arkaya doğru yatırdı. Bu tavırlarını en son evlenmeye karar verdiğinde de görmüştü , aynı öfkeyi tekrar yaşamak istemiyordu genç kız. "O benim sadece arkadaşım , dersleri için ona yardımcı oluyorum ." Dedi bir çırpıda "senden açıklama istemedim!" Sesinde ki sert tını Cemre'yi daha çok korkuttu. "Ben sadace olayı yanlış anlama diye söyledim." Cemre , Akın'a oranla daha iyi sesini kontrol edebiliyordu . Akın kızın bu rahat tavırlarına anlam veremiyordu. Bu kadar rahat davranması ...."senin kiminle olduğun beni ilgilendirmez ama şunu unutma neredeyse 1 hafta sonra benim soyadımı taşıyacaksın hareketlerini de ona göre ayarla Cemre. Ailemden biri bunu görürse bunun sorumlusu ben değilim. Aslında işime gelir özgürlüğüme kavuşmuş olurdum ama ailemi düşünüyorum sende düşünürsen iyi olur!" Akın cümlelerini sanki Cemre daha iyi anlasın diye bastıra bastıra söyleyerek hızla oradan ayrıldı. Zavallı kız neye uğradığını şaşırmıştı o sadece yardım etmişti , iyiliği ona pahalıya patlamıştı. Cemre sanki o cümleleri duymamış gibi saçını düzeltip üstüne çeki düzen verdi. Yavaş adımlarla ilerken aklında sadece Akın'ın 'kiminle olduğun beni ilgilendirmez...' cümlesi vardı. Bu kelimeler tek tek Cemre'nin akıl süzgecinden geçip kalbine ulaştı . Genç kızın hep duyupta anlam veremediği bir cümle geldi aklına "kalbim kan ağlıyor" , evet dedi Cemre artık bu cümlenin anlamını çok iyi anlıyorum...

Cemre son anda 2 derse yetişmişti , derse girip Sırma ile dersi dinliyorlardı. Bir anda aklına Kerem geldi onu önden yollamıştı ve yeni hatırlamıştı. Hızla telefonunu çıkarıp Kerem'e derste olduğunu saat akşam 5 gibi dersinin biteceğini ekleyip yolladı. Bir iki dakika sonra gelen bildirimle Cemre telefonuna baktı ;"pekâlâ benim de dersim 17.30 da bitiyor bekleyebilirsen çok sevinirim." Cemre , Kerem'in ısrarını kırmayıp kabul etti.
🕛🕛🕛

Ders bitince iki arkadaş hayatları düzende olduğu zamanlar her Cuma kampüsün arka bahçesinde olan kafeye otururlardı , uzun süre sonra tekrar gelip aynı cafeye ve masaya oturdular. İkisi de bunu özlemişti... Sırma bu masayı hep bilerek seçtiğini hatırladı , sırf Oktay'ı görebilmek için.... o günden bugüne çok şey değişti . Sırma buraya en son Oktay ile ilk kez konuşacağı gün oturmuştu şimdi ise kalbinde büyüttüğü adamı göremiyordu bile.
Oktay'ı hatırlayınca içinde oluşan boşlukla canı sıkılmıştı kafasını hafifçe sallayarak beyninde dönen olumsuzlukları tek tek uzaklaştırmak istiyordu fakat bu masada oturdukça bu olmayacaktı aslında eve gidecekti sınavları yaklaştığı için ders çalışmalıydı fakat Cemre'nin tanıştırmak istediği arkadaşı için bekliyordu ve tanıştıktan sonra hemen eve gidecekti.
Genç kız , Cemre'ye baktı arkadaşı çok yıpranmıştı , eskisi gibi gülüp eğlenmiyordu. O eski arkadaşını çok özlemişti ve ona her baktığında onun bu durumda olması onun suçuymuş gibi kahroluyordu. "Keşke onu yanımdan hiç ayırmasaydım" diye geçirdi içinden. Keşkeler için yapacağı hiç birşeyi yoktu...