HATA #Wattys2018

Bölüm 7

Media: Akın Mertoğlu
Müzik: Mahmut Orhan ~ Feel

2 Ay Sonra,

Cemre o ay içerisinde belki 1-2 hafta okula gitmişti ama onun dışında hiç okula gitmemiş toparlanmaya çalışmıştı , annesine sürekli  gidip özlem gidermişti. Son 2 ay  çok iyi gelmişti ona kendine gelmişti en azından olayı unutmuştu ama yaptığı hatayı asla asla unutmayacaktı, sadece bir kere gördüğü bir adama ilkini vermişti ve bu canını acıtan en büyük sebebti. Allah günahlarımı affetsin dedi içinden ve kalkıp banyoya gitti. Annesine hiçbir şey anlatmamıştı böylesi en mantıklısı diye geçirdi içinden. Yüzünü yıkayıp aynadan solmuş yüzüne baktı eskisi gibi değildi derslerini tamamen boşlamıştı bu sene mezun olursa onun için çok iyi olurdu aski takdirde dönemi uzayacaktı. Oflayarak yüzünü silip tekrar odasına gitti. Orada sarı küçük bir koltuk vardı oraya oturup not aldığı kitabı karıştırdı belki unutuğu şeyler vardı diye. Kitabı açınca onu Sırma ile bir fotoğrafı karşıladı , bu süreçte ne kadar da yorulmuştu can arkadaşı. Eğer onu ikna etmeseydi Sırma , Akın'ın holdingini basıp hesap soracaktı...zor durdurmuşu arkadaşını. Bu süreçte Sırma ile Oktay'ın arası da açılmıştı bunun nedeni tabi ki Cemre'ydi. Genç kız tek bir hatası çevresindekilerinede zarar vermişti. Artık bunları düşünmeyecekti yoksa hayatına devam edemiyecekti.
  Bunları düşünürken 22.05.2016 tarihine ait bir not fark etti. Bu not o geceye yakın bir tarihti. Hızla kağıdı açınca okuduklarıyla şaşırdı tabi ya Akın'a borcu vardı. Bunu yapmalıydı , evet bu onun için zor olacaktı fakat bu sözünü yerine getirecekti. Hızla dolabına yaklaştı içinden çiçekli bir elbise seçti.  Bu elbise ona şans getiriyordu ne kadar da batıl bir inanç olsada bu onun için fark etmiyordu. Hızla kıyafeti üstüne geçirdi ve aynanın önüne geçip saçlarını gelişi güzel saldı. Fazla uğraşmaya gerek yoktu. Makyaj yapmak istemesede ona karşı dik olmalıydı. Akın onu yıkılmış halde görmesini istemiyordu. Rimelini sürdükten sonra bir şeylerin eksik olduğunu düşündü neydi , neydi ... tabi ya dedi genç kız ; ruj!
Pembe rujunu dudaklarına sürüp saçlarını düzleştirip , pahalı parfümünü sıktı. Şimdi hazırdı.

Taksiden inip altın harflerle Mertoğlu Holding yazan koca binanın önünde durdu. Şimdi heyecanlanmaya başlamıştı, evdeyken bunları hissetmemişti ama şuan ona yakın olduğunu bilmek ona ezberi duyguları tattırmıştı. Ya tekrar canım yanarsa diye sordu iç sesine 'denemekten başka çaren yok' iç sesi ona hiç yardımcı olmuyordu. Kafasını bu olumsuz duygulara karşı salladı gidip sözünü yerine getirecekti.  Yavaş adımlarla gösterişli kapıya doğru ilerledi önünde gördüğü güvenlikçileri hiç hesaba katmamıştı, sonuçta bu şirkete elini kolunu sallayarak giremezdi ya! "Buyrun hanımefendi."dedi güvenlikçi en ince sesiyle. "İyi günler. Ben Akın Mertoğlu ile görüşecektim." Sesi oldukça baskındı "Peki randevunuz var mı?" İşte şimdi işler sarpa sarmıştı ne yapacaktı ,Onca yolu boşuna mı gelmişti yani?"hayır yok ama beni tanıyor sadece 5 dakika görüşmem gerek." Genç kız ses tonunu inceltmiş duygusal olmaya çalışıyordu fakat işe yaramamıştı"olmaz hanımefendi , randevu alıp öyle gelin,'' Cemre sinirlenmişti ne vardı içeri girip Akın ile görüşse öldürmeyecekti ya! Aslında son günlerde en büyük arzusu buydu. "Lütfen 5 dakika hemen çıkaca.." "Ne oluyor burada?" Lafını kesen ses ona çok tanıdık geliyordu ama arkasını dönmeye cesaret edemiyordu. Kalbi bir anda bağımsızlığını ilan etmişti ve duyguları ön plandayı. Ama genç kız buraya gelmeden önce mantığıyla hareket edeceğine kendine söz vermişti. "Akın bey , hanımefendi ısrarla sizinle görüşmek istiyor." Bu güvenlikçiye uyuz olmuştu hepsi onun yüzündendi zaten şimdi Akın onu yanlış tanıyacaktı, lanet herif! Genç kız istemeye istemeye önüne dönmüştü yine o kara gözleri görünce  duygularının hiç tükenmediğini anlamıştı baştan beri kendini kandırmıştı. Akın şaşkınca karşısında ki kıza bakıyordu bu o kızdı Cemre. Ona bir daha karşısına çıkmamasını istemişti ama ne yaptı yine karşısına çıkmıştı. Hiç elinde olmadan sinirlenmişti buraya gelip olay çıkarmıştı birde. Hızla ona doğru yaklaştı "ne işin var burada?" En soğuk ses tonuyla sormuştu bunu ve kızın korktuğu bakışlarından belliydi."Seninle konuşmam gerek hem merak etme hemen gideceğim. " adam kızın kendinden emin duruşuna sinir olmuştu hangi hakla gelip konuşmak istemişti ki , gerçekten onu dinleyeceğini düşünmesi adamı güldürmüştü ne kadar güzel olsada o kadar da aptal. "Seni gerçekten dinleyeceğimi mi düşündün?" Tıslayarak sormuştu "bu kadar hakkımın olduğunu düşünüyorum." Akın bir şey demeden onu dinlemeyi seçti yoksa hiç bitmeyecek bu tartışma. "Şey o sabah senin oraya bıraktığın paradan 100 lira almıştım çünkü çantam falan yoktu ama sana geri getireceğime dair almıştım..," genç adam duyduklarına inanamamıştı bu kız neden bu kadar masum davranıyordu buna hakkı yoktu, zaten o sabah bıraktığı bütün parayı çalışanlar ona geri verincede çok şaşırmıştı.Şuan aklı karışmıştı elinde hissettiği parayla kızın ciddi olduğunu anlamıştı. O gece ki kızdan çok farklıydı hemde çok. Ne diyeceğini bilemiyordu , teşekkür mü etmeliydi 'saçmalama Akın sana ait olanı tekrar sana getirdi'  teşekkür fikrini hemen zihninde sildi iç sesi haklıydı. "Pekâlâ vicdanını rahatlattığına göre artık gidebilirsin. Bu son görüşmemiz olsun mümkünse. " genç adam bu kıza gerçekten katlanamıyordu bunca günden neden şimdi geliyordu ki ? Genç kızın yüzündeki solukluğu fark edince o da telaşlanmıştı hızla kolundan tutup "iyi misin?" Telaşlı çıkan sesini Cemre'nin duyduğuna emin değildi. Tekrar sorusunu sorunca genç kız kollarına yığılmıştı.
  Hızla kucaklamış orada ki güvenlikçilere bağırarak "neye bakıyorsunuz hemen arabamı getirin" diyerek sertçe emir verdi. Onun yüzünden mi bayılmıştı yoksa? Arada kızın adını söylerek onu uyandırmaya çalışsa da genç kızın bilinci tamamen kapanmıştı. Hızla arabasını arka koltuğuna geçip kızı uzattı kendiside genç kızın yanına gidip başını dizinin üzerine koymuştu. Elleriyle nazikçe kızın pürüzsüz yüzünü okşuyor onu kendine getirmeye çalışıyordu ama nafile. En iyisi hastaneye kadar bir şey yapmamak.

Tam teşekküllü hastanenin önüne araba hızla durdurulup sedye istenmişti. Hastane çalışanları sedyeyi getirince Akın kucağında tuttuğu kızı nazikçe sedyeye yatırdı, rüzgarın etkisiyle açılan eteğini hızla düzelten Akın eteklerinin uçlarını bacaklarını  altına sıkıştırıp doktora dönüp"bir anda bayıldı ne olduğunu anlayamadım." Doktor kafasını sallayıp hemşirelere dönüp " hemen kan testi yaptırın." Diye emir verince hemişereler hızla Cemre'yi acil katına taşıdılar. Doktor ,Akın'a dönüp "test sonuçları çıkmadan size bir şey diyemem." Diyerek hızla uzaklaştı. Akın da Cemre'nin bulunduğu kata gidip beklemeye başladı. Bu kızın ailesine haber vermeliydi , şöförü arayıp "kızın çantasını 2. Kata getir." Diyip cevap beklemeden kapattı.

Şöförü kısa sürede çantasını Akın'a getirmişti. Akın içinde kızın telefonunu aramış hemencicik bulmuştu. Telefonun şifresi olmaması iyi olmuştu. Son aramalara girip kiminle konuştuğuna baktı en son Sırma diye bir kızla konuşmuştu. Hiç düşünmeden o isme tıklayıp kulağına dayadı kısa bir süre sonra "Alo , canım benim ." Genç adam dudaklarını sıkıp derince bir nefes alarak "ben Akın, " diyebilmişti karşı taraftan kısa bir süre ses gwlmeyince "orada mısın.?" "Ee-evet buradayım , sende Cemre'nin telefonunun ne işi var !" Sertçe bağırmasıyla adam yüzünü buruşturmuştu daha cevap vermeden "ne yaptın ona çabuk söyle!" Adamın sınırını zorluydu bu kız o da hızla bağırıp ".... hastanesindeyiz arkadaşın bayıldı." Bir cevap beklemeden telefonu yüzüne kapattı. Bu durumda bile o suçlanmıştı bu kızla tanıştığından beri başı beladan eksilmiyordu.

Yarım saattir hastanede bekliyordu ama hala doktor gelmemişti canı giderek sıkılmaya başlamıştı hemen buradan ayrılmak için can atıyordu. Bir anda sağda ona doğru koşan kızı görünce bunun Sırma olduğunu anlamıştı. Kısa boyu ve kırmızı suratuyla oldukça tatlı duruyordu ama şuan onu çekecek durumda değildi. Arkadaşı yüzünden bütün işini bırakıp  gelmişti sürekli işlerine çomak sokmaktan başka bir işe yaramıyordu. "Arkadaşıma ne yaptın söyle , senin yüzünden canım arkadaşımın başına gelmeyen kalmadı." Oldukça sinirliydi ama neden ona bu kadar öfkeliydi ki şirkete kadar gelen Cemre'ydi. "Benim bir şey yaptığım yok sürekli beni suçlayıp durma canımı sıkıyorsun !"  Genç adam en soğuk sesiyle tıslamıştı  Sırma cevap vermek için ağzını açacakken arkadan gelen doktor ile yarıda kalmıştı "Cemre Kutlu'nun yakını mısınız?" Bunu Sırma'ya bakarak sormuştu sonuçta onu buraya getiren Akın'dı. Sırma hızla kafasını endişeyle salladı. "Doktor  kızın neyi var uzun süredir bekliyorum."Akın'ın kaba konuşması kızın yüzünü buruşturmasına sebep olmuştu , gerçekten kaba , kendini beğenmiş zengin zübbenin tekiydi Sırma için.
Doktor elinde ki belgeleri gösterip gülümsedi "kan miktarında artış var." İkiside iyi mi kötü mü anlamamışlardı, doktor tekrar gülümseyip "Cemre hamile. "

BÖLÜM SONU. ☆★♡♥