HATA #Wattys2018

Bölüm 2

MEDİA: OKTAY - SIRMA

YENİ YILA ÖZEL :D YOKSA UZUN SÜRE PAYLAŞMAYI DÜŞÜNMÜYORDUM..

İki genç kız akıllarında bir ton soru ile sonunda eve varmışlardı, Allah'tan Sırma'nın arabası vardı yoksa bu kadar kısa sürede eve varmaları imkansızdı. Cemre annesine yardım etmek için pastaneye inmişti. Annesi emekli olduktan sonra zamanını boş harcamamak için evlerinin en alt katını kiralayıp güzel bir pastaneye çevirmişti. Cemre okulu olduğundan dolayı sadece hafta sonları annesini görebiliyordu.  Uzunca bir çalışmadan sonra evlerine çıkmışlardı. Cemre hem okul hem de pastanenin yükü ile iyiden iyiye yorulmuştu ve tek isteği uyumak. Eve gelince Sırma'nın heyecan ile üstüne çullanması uyku hayallerini kısa bir süreliğine ertelemişti. Annesi hızlıca yiyecek bir şeyler hazırlayıp duş almaya çıkınca Cemre ve Sırma hızla mutfağa koştular. 
    Sırma bugün öğrendiği dedikoduyu Cemre'ye anlatmak için sabırsızlanıyordu fakat o bunları düşünürken arkadaşı çoktan sofrayı boşaltmaya başlamıştı bile , "Cemre biraz yavaş beni de bekle hem sana anlatacaklarım var ..." Sırma'nın haklı isyanı ile Cemre dolu ağzıyla Sırma'ya büyük bir dikkatle dönüp zorda olsa ağzındakileri yutmuştu. "Bugün ne öğrendim biliyor musun?" Sırma'nın heyecanlı ses tonu Cemre'yi de heyecanlandırmıştı yerinde dikleşip daha çok dikkatli dinlemeye başladı.  "Bugün okulda gördüğümüz çocuğun adını öğrendim." Cemre şaşkınlıktan neredeyse çenesi düşücekti o kısa sürede nasıl  ismini öğrenmiş anlamış değildi."N..nasıl öğrendin?" Cemre'nin şaşkın suratına gülümseyen Sırma büyük heyecan ile anlatmaya başladı. ''Bugün okulun sitesinde gezerken bir çok kişi onun kim olduğunu sormuş ama sadece bir kişi onun adını yazmış." Genç kızın bahsettiği site bütün üniversitelerde bulunan dedikodu ve mizah amaçlı kullanılan bir siteydi zaten o ismide anca oradan bulabilirdi. "Peki ismi ne?" "Oktay Ar"... Cemre ismi daha öncede duyduğunu biliyordu ya da beyni ona bir oyun oynuyordu. "Daha önceden niye bakmadın?" Evet genç kız haklıydı isteseydi o ismi en kısa sürede bile bulabilirdi ama bugün buna karar vermesi ilginç gelmişti. "Biliyor musun Cemre bazen hayata karşı fazla küçüksün bende Oktay'a karşı öyle olduğumu düşünüyorum bu nedenle fazla üzerinde durmadım kısa süreli bir heves dedim ama her hafta karşımda görünce bir yerlere kazınmış , işte bunu bugün fark ettim."

■■■

Uzunca bir hafta sonu tatilinin ardından kızlar okullarına gelmiş saatlerce o dersten bu derse koşturup durmuşlardı. Cemre'nin arkadaşına bir sözü vardı bugün o mükemmel damat adayının bölümünü öğrenecekti ve belki de hayatı boyunca yapacağı ilk dedektiflik macerasıydı. Genç kız arkadaşını amfide bırakıp uzun koridordan öğrenci bilgilerinin bulunduğu bölüme ilerliyordu. Orada samimi olduğu tek bir kişiden yardım alacaktı daha fazla bu işin uzamasını istemiyordu. Öğrenci işlerine vardığında tanıdık sima ile yüzü anında gülümsedi. Hemen içeri girip arkadaşı Fatma ile hasret giderip uzunca konuştular, Cemre daha fazla oyalanmamak için ufaktan ufağa konuya girdi, "Fatma acaba sana bir isim söylesem bölümünü bana söyler misin?" Genç kız içinde bulunduğu çocuksu oyundan hemen kurtulmak istiyordu çünkü Fatma'nın bakışları hiç hoş değildi. "Owww genç kızımız aşık mı olmuş.. Kız Cemre sen bu okulu bitirmeden kolunda birini göreyim gözüm açık gitmez. " Cemre yalandan da olsa kahkahayı bastı ahenkli sesi bütün koridorda yankılanmıştı. "Ya bak işte ne hallere geldik artık aşk işleri böyle " diyerek Bilgisayar ekranını gösterdi . İkisi de birbirine bakıp gülümsediler "peki peki adını söyle bakalım şanslı beyimizin." Cemre kendinden emin bir şekilde bir çırpıda Oktay Ar deyivermişti. Fatma eli klavyede kalıp hızla Cemre'ye dönmüştü genç kız şaşkınca yaptığı hatayı anlamaya çalışıyordu. Aklından bir an acaba bu Fatma'nın sevgilisi mi düşüncesi geçmişti ama bu fikri hemen kafasından sildi genç adam ile Fatma anca anne oğul olurdu. "N..ne oldu Fatma?" Genç kız kekelemekten kendini alamamıştı "Ne olacak Cemre sen abayı okul akademisyenine yakmışsın. Hem o senin dengin değil Türkiye'nin en tanınmış şirketinin genel müdür yardımcısı." Fatma'nın burun kıvırarak söylediği lafa Cemre sinirlenmişti ama bunu belli etmeden sakince tebessüm edip Fatma ile vedalaşıp hemen oradan ayrıldı. Cemre duyduğu  bilgiler karşısında oldukça şaşırmış ve arkadaşının ağır imasına da bozulmuştu. Koridorda ki aynadan kendisine bakıp sarı saçlarını düzeltip üstünü başını çekiştirdi belki de Fatma haklıydı ne demişler davul bile dengi dengine ama unuttuğu bir şey vardı ki Sırma buna çok üzülecekti.

      Sırma'nın yanına ulaşınca genç kızın yerinde duramayacak kadar heyecanlı olduğunu gördü. Yanına geçip durumu nasıl anlatacağını düşünüyordu. Kalbi oldukça hızlı atıyordu acaba yalan söylesem mi diye geçirdi içinden ama bu düşünceyi hemencecik sildi kafasında. ''eee ne öğrendin Fatma'dan?'' neşeli ses tonu Cemre'yi üzmüştü ama  anlatmak dışında bir çaresi de yoktu. ''Sırma , Oktay öğrenci değilmiş.''

''Ne nasıl değilmiş?'' şaşkın ve korkmuş yüz hali en uzak noktadan bile gözükebiliyordu. ''şöyle ki aslında okulda bir öğretmenmiş'' Cemre'nin kendini kastığını görünce kahkahayı basan Sırma zar zor kendini dizginlemişti. ''biliyor musun Cemre şimdi işim daha basit , bir an öyle deyince çok korktum.'' hala ufak ufak kıkırdayan Sırma'ya Cemre şaşkınca bakıyordu ya da daha tam olarak kötü haberi vermemişti. ''Fatma'ya , Oktay'ı sorunca çok şaşırdı ve bana o dengin değil ve Türkiye'nin en tanınmış şirketinin genel müdür yardımcısı olduğunu söyledi belki de haklıdır vazgeç bu adamdan.'' Cemre'nin çabucak final bayrağını çekmesi Sırma'yı öfkelendirmişti ''saçmalama Cemre , Fatma'ya göre hareket etmeyeceğim ben her zaman istediğimi almış bir kadınım aynı şey Oktay içinde geçerli, izle ve gör.'' Sırma'nın dik duruşu tıp ki savaşı son anda kazanan bir komutan gibiydi. Kendine olan güveni Cemre'yi keyiflendirmişti.

BÖLÜM SONU . ( BOŞ YILDIZLARI UNUTMAYIN ARKADAŞLAR)