HATA #Wattys2018

Bölüm 17

Müzik : Rihanna- Love on the brain (videoyu  izlemenizi tavsiye ediyorum 😊😊)

Media: Akın Mertoğlu

KEYİFLİ OKUMALAR💗

Cemre'nin ağzından...

Kahvaltı bitmiş hepimiz sessizce birbirimizi izliyorduk. Gözüm anneme takıldı, bugün  yaşanan durum çok  farklıydı onu yıllardan sonra yeni tanımışım gibi hissettim neden bilmiyorum ama anneme şimdi  kavuştum diyebilirim , babamla yaşadıkları artık  beni ilgilendirmiyor ; sanırım en doğrusu bu...
  "Cemre , o çocu...yani bebeğin babası ile tanışmak istiyorum." Annemin bu ani çıkışı beni teleşlandırdı , aslında istediği  şey çok doğal. .. "Tabi ki annem en kısa sürede." Annemin kaşları anında  çatıldı , "yarın  buraya gelsin. Benim bir pastanem var işler aksamamalı. " ciddi ses tonu beni kendime getirtmişti hemen Akın'ı arayıp yarın eve davet etmeliyim. Kafamı onaylar şekilde sallayarak  telefonumu alıp odama geçtim. Akın ismine basıp telefonu kulağıma  dayadım , boşta kalan elimin tırnaklarını  kemirme zamanı gelmişti, bunu sadece heyecanlandığım zamanlar yapıyorum...pekâlâ  birazdan o sesi duyacaktım,
"Alo" bu tok ses ona aitti.Sesi bile karnımda kelebeklerin uçuşmasına sebep oluyor onu hangi ara bu derece sevdim hatırlamıyorum ama hatırladığım tek sey onda hissettiklerimi başka bi erkekte kesinlikle hissetmedim. Simdi bunları düşunme vakti değildi. Derin nefes alıp " Merhaba Akın , ben Cemre."
"Hadi ya!" Dalga geçer  gibi söylemesi  beni utandırmıştı , zaten numaramı vermiştim ...
"Şey sana numaramı verdiğimi unutmuşum..."
"Neyse , ne oldu ? Çocuğum iyi öyle değil  mi?umarım bir sorun yok?..." Ard arda sıraladığı sorulardan hiçbirinde bana yer vermedi , ne halde olduğum  kesinlikle umrunda değil,  canım yine sıkılmıştı durduk yere.
"Merak etme çocuğumuz gayet iyi.." artık çocuğumuz demeyi öğrenmeli sadece ona ait değil  !
"İyi o zaman , peki ya sen ?" Sorduğu  soru beni şaşırtmıştı,  ilk defa durumumu merak ediyordu ya da cocugumuz için sormak zorunda kaldı.of neyse ne sonuç  olarak  sordu bu yeter  şimdilik ,
"Teşekkür  ederim bende iyiyim. Sen nasılsın? "
"Iyi sayılırım." Bu cümle  beni endişelendirdi ama cesaret edip daha fazlasını soramıyorum.En iyisi uzatmadan konuya giriş yapsam iyi olacak.
"Ben önemli bi konu için  aramıştım" cevap gelmeyince devam ettim. " annem herşeyi öğrendi ve yarın  seninle tanışmak  istiyor, bizim evde." Bir çırpıda söyleyip rahatlamıştım umarım hayır  demez yoksa annem hem beni hem onu öldürür. ... halâ  birşey  demedi  sanırım  düşünüyor,  bunu kabul etmek zorunda ben bütün  ailesi ile tanıştım  o da tanışacak  zaten  bir annem var ...
"Pekâlâ  yarın öğlen  2 de orada olurum. "
"Tamam yarın  görüşürüz. " "görüşürüz " dedikten sonra telefonu hemen kapattı. Kaba işte ne bekliyorum ki... bu hayat sınavı beklediğimden de zor nereden ne çıkacağını kestiremiyorum. Tek dileğim  çocuğumu sağlıklı  bi şekilde  kucağıma almak.
Salona geçip  anneme  Akın'ın yarın 2 de geleceğini söyledim. Şimdi  yarının iyi geçmesi  için  dua etme vakti...

ERTESİ GÜN

Sabahın erken saatinde uyanıp Akın için hazırlık yapıyorduk. Annemin hazırladığı onca şeye baktım hepsi mükemmel gözüküyordu . "Tek biri  için çok şey  hazırlamadık mı Sevim teyze?" Sırma'ın haklı çıkışına annemin tek  tepkisi "siz ikiniz bir orduya bedelsiniz." Diyip gitmesi oldu...ee haklı da. Saat 13:30 du. Birazdan gelirdi hemen gidip üstümü  değiştirmeliydim. Odama gidip siyah kot bir pantolon , siyah bir kazak giymiştim. Çokta özenmeye gerek yoktu. Saçlarımı  sadece dağınık bir topuz yapıp  ,hafif bir ruj sürdüm. Aynadan son kez kendime baktım; sade ve şıktım. Salona gectigimde annem ve Sırma'nın da hazirlanmış olduklarını gördüm. Annemin yanına oturacağım sırada kapı çalmıştı , anneme ufak bir bakış atıp kapıya yöneldim. Doğrusunu soylemem gerekirse midemde uyuyan kelebekler hemen uyanmıştı...kalbim ağzımda atıyormuş gibi..derin bir nefes alıp son kez kapının yanında ki aynadan kendime bakıp kapıyı açtım. Akın tüm intişamıyla karşımdaydı. Onu ilk kez klasik bir kıyafetle görmüştüm ve muazzam gözüküyordu. Saçları kış rüzgarından olsa gerek biraz karışmıştı,  gözlerini çerveleyen siyah kirpikler ok gibiydi. Ona kısa süre baktıktan sonra kendime gelip "hoşgeldin " diyebilmiştim. "Hoş buldum. " diyerek içeri geçti. Kapıyı kapatıp ona dönerek  kabanını asmak için  elinden aldım ve ona terlik uzattım. Terliği görünce şaşırsa da hemen ayakkabısını çıkarıp giydi. Daha önceden geldiğı için salonu tarif etmeden oraya doğru yürüdü. Elimde ki erkeksi  kokan kabanını  asıp hızla salona ilerledim. Ben gelmeden annem ile Akın tanışmıştı bile. Sırma  ile Akın'ın yıldızları pek barışık olmasa da tokalaştılar. Akın , annemin hemen çaprazın da bulunan tekli koltuğa oturdu. Bende  annem ile Sırma'ın arasına oturdum. Akın özgüvenli davranıp annemin karşında oturmuş olsa da onu muazzam bir sorgu beklediğini bilmediğıne eminim.