Okyanus'un Güz'ü - (Tamamlandı)

KarmAŞIK - 5

Multimedya : Hazal ve Ethan bir önceki fotoğrafı değiştirme kararı aldım. Bunun daha çok yakıştığını düşündüm. Fikir ve önerleriniz açığım :) görüşmek üzere.. ve multimedyadaki dövme modelleri Hazalın dövmeleri omzunda ve bileğinde olanlar onları da değiştirdim. Şimdi içime sindi :)

***

Merhaba sevgili okurlar, uzun bir süredir yazmıyordum iki farklı sınav haftası olunca paylaşmaya da haliyle vaktım olmadı geç gelen bir bölüm oldu farkındayım. Bunun için kusura bakmayın ümarım bu yeni bölüm hoşunuza gider. Okuduktan sonra beğenmeyi unutmayın :) yorumlarınız bekliyor olacağım. Türkçe hataları için şimdiden kusura bakmayın elimden geldiğince düzeltmeye çalışıyorum. İyi tatiller dilerim.

İyi akşamlar ve Finalleri devam eden herkese başarılar dilerim...

ETHAN

Günler durmasını istesekte, durmuyordu bir şekilde akıp gidiyordu ve biz yetişemiyorduk, koşmaya devam ediyor, hatta yetişir gibi olduğumuz da takılıp düşüyor, yorulunca biraz dinleniyor ama yinede koşmaya devam ediyorduk ve geçen bu günlerde Hazal eve döndüğü ilk gün bayılmıştı ve daha sonra kı günler eskisi gibiydi tek fark o güzel saçları yoktu. Saçları olmasada o mis kokusu aynıydı geçtiği yerler bile cennetten bir bahçeye dönüşüyordu. Geceleri onun koyunun da, kokusun da uyurken tanrıya onu benden almaması için dua ediyorum, bir eş olarak elimden başka bir iş gelmiyordu belki de sadece dua edebiliyor ve onu sevebiliyordum. Bir hekim olarak ona acil durumlarda yardım edebiliyorum ama bazen hekimliği hatırlamıyor o an diğer eşlerden bir farkım kalmıyordu. Ona yardım edemiyordum öylece, haykırıyorum geçen süreden sonra ancak hekim olduğumu hatırlayabiliyorum. En büyük korkum, ben panık olduğum da sevdiğim kadın için geç kalacağım dan. Hastalarımız için fazla soğuk kanlıyken, onun için değildim soğuk kanlılık neymiş bilmiyordum hatta.

Ben bu düşüncelerle yanım da melekler gibi uyuyan karıma bakarken oda gözleri kapalı gerneşiyordu, inci rengindeki saten geceliğin askısı omzundan düşmüştü dövmesine baktığım da acı dolu bir gülümseme oluşmuştu yüzümde, nasıl yaptırdığını hatırlıyorumda. Ayrıldığımızda, daha doğrusu benim ortadan kaybolduğum zamandı. Fakülteyi bitirmiş ve asistanlığa başladığı yıldı, onu yıkmıştım hatta yakmıştım, hiç bir zaman boyatmam dediği saçlarını boyatmıştı, dövme yaptırmam derken dövme yaptırmıştı, sigara içmem darken sigara kullanmaya da başlamıştı. Gözümden süzülen bir damla yaşı kuruladıktan sonra, tekrar melek yüzüne baktım ve omzun dakı dövmesinden öptüm, daha sonra yavaşça aşağı doğru küçük küçük öpücüklerimle yol izledim, bileğinin iç kısmındakı ikinci dövmesine geldiğimde dudağımda yine gülümseme oluştu ve öptükten sonra avcunun içine öpücük kondurup başım kaldırdım, gülümsüyordu, hala gözleri kapalı melek gibi uyuyordu, dudaklarına bıraktığım küçük bir buse den sonra gözlerini aralamıştı, koyulaşmıştı gözleri aşık olduğum, sürekli beni tekrar kendine aşık ettiği farklı gözleri, şimdi gözlerimin içine bakıyordu. Her zamankınden daha güzeldi gözümde, çocuklarımızı bana armağan ettiğinden bu yana dünyanın en güzel meleğiydi benim için. Tekrar öpüp yataktan çıktığım da oda dikleşmiş oturuyordu yatağın içinde, çıktığım yatağa geri dönüp akşama kadar onunla orada kalmak istesem de aklımdan kötü kötü düşünceler geçirsem de, işe gitmeme gerekiyordu, ona bakarken her zaman kı pis sirtişimi yerlşmişti yüzüme, yıllardır değişmeyen şeylerden biriydi, Hazal'ın kızarması.

"öyle bakma bana Ethan" dedi tamamen kızarması artmışken.

"neden yeniden aşık olduğum karıma, istediğim gibi bakarım" dedim gülümseme devam ederken.