Okyanus'un Güz'ü - (Tamamlandı)

Bir, İki, Üç, TIP - 4

Hazal (geçmiş)

Sınav dan çıktığımız da ikimizde hem mutlu, hemde tuhaf bir duygu için deydik en azından ben bunu böyle görüyordum hiç bir şey konuşmadan birbirimize baktık, gözlerimizden anlamıştık birbirimizi. Geriye iki ihtimal kalmıştı ya puanlarımız iyi gelecekti ya da seneye hazırlanacaktık ikimizde tıp haricinde bölüm istemediğimize göre yapacak ir şeyimiz yoktu. Çıktığımız merdivenleri gerisin geri iniyorduk, sevdiğimiz adamlar tam karşımızda durmuş bizi bekliyorlardı. Ethanın elin de sigarası yine içiyordu, bizim heyecanımız onu da sarmıştı belli ki bizim gelişimizi gördüklerinde son bir kez içine çekip sigarayı yere attıp bize doğru yürüdüler. Vural ilk önce bana sorduktan sonra Nazlıma döndü ve ona sarıldı, onları öyle görmek beni mutlu ediyordu ve Ethan beni bir den kendine çekti.

"Nasıl dı?"

"Bilmiyorum elim den geldiğince yapmay çalıştım ama sonuçlar açıklandığın da belli olacak"

"Peki o zaman ne açıklanacak?"

"ay içersinde açıklanır diye düşünüyorum"

"ben eminim senin kazancaksın"

"peki ben neden emin değilim Ethan!"

"sakin ol bebeğim herşey çok güzel olacak ve ben hep yanında olacağım"

"biliyorum sevgilim"

Yavaş adımlarla arabaya doğru yürümeye başladık insanlar bir hasa kızlar Ethan bakıyor ve beni kıskançlıktan öldürecek evreye getiriyorlardı. O benim di ve kimseye vermeye niyetim yoktu onu aptırmaya birlerine bir kaç kızı gözlerimle yedikten sonra arabaya binmiş ve bir şeyler yapmak için yol aldık. Ümarım her şey istediğim gibi olurdu...

18.07.2002 (ÖSS SINAV SONUÇLARININ AÇIKLANMASI)

"Nazlım neden açılmıyor bu site delirecem artık ya"

"Hazal bir tek biz girmedik bu sınava herkes yükleniyordur"

"Çatlayacam artık.." ayağa kalkıp pencereye doğru ilerledim.

"Açılıyor Hazal"

"Ne.." Nazlımın yanına yürüyememiştim, gözleri öyle büyümüştü ki.

"Kazanmışsın.." dönüp kalmıştım, koşar adımlarla gidip baktığım da çiğliğimla evi inletmem bir olmuştu.

"ANNE KAZANMIŞIM! ANNE" ev ahalısı odama doluştu sevinç çiğlikları atlıyordum ben sevinçten çıldırırken Nazlım kendi puanın görmek için sisteme girmeye çalışıyordu.

"Anne başarmışım kazanmışım"

"başaracağını biliyordum bebeğim senden gurur duyuyoruz"

O sıra Nazlımın hıçkırık sesleri yükseldi, boğazından o an anladım ki o bu sevinçli haberi veya üzücü haberi bilmiyorum ama annesinden paylaşamıyordu onu kaybedeli uzun zaman olmamıştı sadece günler ve aylar geçmiş yanına yaklaştığım da aldığı puan karşısında gözlerim açık kalmıştı bu puanla Türkiye geneline girmişti büyük ihtimal onun adına o kadar sevinmiştim ki ben sevinç çığlığı atarken o ise sadece kana kana ağlıyordu sonra kendini bana doğru çevirip sarıldı sanki annesine konuşuyormuş gibi bana için dökmeye başlamıştı.

"Anne kızın başardı görüyor musun? Beni babama da söyle artık doktor olacak kızın anne" ağlamaya devam ediyordu sanki hiç durmayacaktı göz yaşları annem her ikimize sarıldığın da onun acısını da paylaşıyordum ama öte bir yandan candan öte arkadaşım için seviniyordum evet gerçekten başarmıştı tek başına yıkılmadan sendelemeden bugünlere gelmişti. O yavaşça bendne uzaklaşıp mezarlığa gitmek istediğini söylediğin de hiç birimiz ona engel olmadık ve bu güzel haberi ailesine paylaşmak için evden ayrıldı.