Okyanus'un Güz'ü - (Tamamlandı)

Yeni bir başlangıç - 2

3 gün sonra

Bugün hastam ameliyatta alınacaktı ve açıkçası durumunu fazlasıyla merak ediyordum. Dışarıda çok güzel bir kar vardı, manzarayı izlerken bir yandan elimdeki kahveden bir yudum aldığımda. Telefonum çalmaya başladı, arayan Nazlımdı ve aylar sonra ilk kez açmak için elim gitmişti telefona açtığımda karşıdan derin bir oh sesi gelmişti;

"Sonunda açtın telefonu! Hazal meraktan öldüm. İnsan bir kere olsun aramaz mı? Ya!"

"Sadece gitmek istedim Nazlım. Uzaklaşmak iyi geleceğini düşündüm ve evet daha iyiyim"

"Anlıyorum kuzum yaşadıkların hiç kolay değil ama bizi yokluğunla sınama"

"Nazlım geri dönmek istemiyorum. Her yerde onun anıları var"

"Hazal anneler çok üzgün, yalvarırım dön seni çok özledik"

"Dönemem Nazlım, benim kapatmam lazım" telefonu kapatmamla, üstümü değiştirmeye gitmem bir olmuştu.

Binadan çıktığımda havanın soğukluğu yüzüme tokat gibi çarpıyordu, güçlükle ilerlemeye başladım aklımda nedense o hasta vardı. Daha fazla merak etmek yerine hastaneye gitmeyi tercih ettim ve yürümeye başladım. Evimle arası çok uzaktı ama ben nedense yürümek istiyordum, adımlarım yavaş atarak ilerliyordum. Elim istemsizce yine parmağımın üstüne gittiğinde çıkarmaya kıyamıyordum. O beni terk etmeye kıymıştı, bebeğimizi elimden almıştı ama ben ondan bana kalan madalyon ve yuzuğu çıkarmaya bile kıyamıyordum.

Bacaklarım soğuktan takırdamaya başlamıştı ama yinede yürüyordum neyse ki az kalmıştı, hastane içerisine girdiğimde yüz gibi havanın döndürcü soğundan kurtulmuştum. Sıcacıktı içerisi, dışarı daki hızımdan bir farkı olmayan hızla danışmana yaklaşıp hastayı sormuştum;

"Bir hasta hakkında bilgi alacamtım"

"Hastanın adı-soyadı"

"André Berline"

"Hasta yaklaşık 30 dakika önce ameliyattan çıkmış. Yoğun bakimda"

"Teşekkür ederim" asansöre ilerlemeye başladım, yoğun bakımın bulunduğu katta geldiğimde kenarda beklemek koltuklarına oturmuştu Julia, kadın gördüğümden daha da çökmüştü 3 günde.

"Bayan Julia iyi misiniz?"

"A Doktor, siz buradasınız"

"Hazal demeniz yeterli. Evet açıkçası sizi merak ettim"

"Hazal doğru telaffuz edebildim mi?" Gülerek cevaplamıştım

"Evet"

"Eşinizin durumu hakkında bilgi edindim. Durum çok iyimiş!"

"Siz olmasaydınız belki şu anda hayatta dahi değildi"

"Kim olsa yapardı emin olun. Bir kahve içmek ister misiniz? Sizede iyi gelir"

"Olabilir Doktor Hazal"

"Aslında doktoruda aradan atsak Hazal demeniz yeterli"

"Tamam sende bana lütfen bayan Julia deme kendimi daha da yaşlı hissediyorum" yavaşça hastane kafeteryasına ilerlerken konulmaya devam ediyorduk.

"Bu kadar akıcı ve iyi Fransızcayı nereden öğrendiniz"

"Çocukluğumdan bu yana diller içerisindeyim. İngilizce ve Fransızcayı kendi isteklerim doğrultusunda eğitim aldım."

"Nişanlımısınız?" Yine hatta yapmıştım.

"Hayır değilim"

"Parmağınız daki yüzüğe dokunurken gözleriniz parlıyor" ne ara yüzüğümle oynamaya başlamıştım farkında bile değildim.