GZ 3: Shotgun Marriage! (BxB)

SM 23: Choice

55 votes next <3

SHOTGUN MARRIAGE

CHOICE  ( 22 )

After that last kissed we shared, wala nang nagsalita pa sa 'min hanggang makatulog na 'ko. Pinilit ko dahil pagod na pagod ang isipan ko. Nahihirapan akong magdesisyon, pero kinabukasan nang umalis si Kai para sa photoshoot niya tinahak ko pa rin ang daan patungo kay Adam. Nagsabi naman ako kay Kai sa text, sana hindi ako mahirapang dalawin siya kapag dinala na siya sa poder ng pamilya niya.

" Ayaw niyang sumama sa 'min, dito lang daw siya magbabantay. Sinabi ko na lang na umalis ka lang para bumili, " ani Nick nang maabutan ko siya roon. I weakly smiled at him. I saw Red sleeping on the visitor's bed near at the window.

" I'll go now, " anito kaya tumango ako. " Thank you, for being with them after I leave, last night. " sabi ko bago niya pihitin ang seradura ng pintuan. Nilingon niya 'ko muli at pinagkatitigan.

" Ako yata ang dapat magpasalamat hindi ba? You're with him, though it's not your duty to be with them. " aniya na nginitian ako. Parang kinurot ang puso ko, dahil ba hindi na nila ko pamilya?

" Blue –"

Akala ko aalis na siya kaya naman tumalikod na 'ko. Nang marinig ko ang boses ni Nick, nilingon ko siya.

" I'm always silent, that's why we never speak more than small talks. Right? But can I speak more than two lines, now? " nangiti siya, " Blue, if you're still in love with him, let him secured you. Mahal na mahal ka ni Adam, he never had a serious relationship since he had you. Yes, he's a jerk, bastard, a beast hidden in his suit. But he really do love you. Blue, mahal ka ni Adam, hindi niya kayang magmahal ng iba. 'Yung nangyari noon, nasaktan siya at it'll be normal. At nasasaktan ako para sa kanya, knowing that in a lot of cases you'll fall for someone else. You easily fall inlove with someone, hindi naman dahil inaalagaan ka nila mahal mo na sila. There's a difference between Love and understanding." aniya na tinanguan ako bago tuluyang lumisan sa kuwarto ni Adam.

Nilapitan ko si Adam kahit parang gusto kong lumuha at naninikip ang dibdib ko. Nang maupo ako sa gilid ng kama ni Adam, tinignan ko naman si Red na nahihimbing pa sa pagtulog. Nasasaktan ako, ayoko silang iwanan pero maiiwanan ko ang taong nagmalakasakit sa 'kin at ang magiging anak ko.

"Adam, gising na. " hinawakan ko ang mukha niya. Naalala ko na naman kung paano kami nagkakilala. Kung gaano siya kabayolente at ka-corny mapangiti lang ako. " Adam, gusto naman kitang balikan, " nangilid ang luha ko, hindi ko namamalayan na pumapatak na rin siya habang patuloy ako sa pagkausap sa kanya. " Ang komplikado lang kasi, nang sabihin ni Nick na mabilis akong magkagusto sa iba nasaktan ako, nasaktan ako dahil totoo 'yon. Defense mechanism ko nga yata 'yon pag nasasaktan, 'yung ibaling sa iba ang pagtingin ko. Pero kapag malapit ka, gusto ko pa rin na samahan ka, gusto ko na pag gising mo ako pa rin ang gusto mo. Na sabihin mong napatawad mo na 'ko, pero makakasakit na naman ako. Kahit anong piliin ko makakasakit ako, kung mamatay na lang kayo ako para hindi ko na kailangang mamili?" mapait akong ngumiti. It may be the right choice.

Pinunasan ko siya makalipas ang isang oras. Nang magising si Red at maligo 'to sa mismong private comfort room. Palagi kong tinitignan ang pinagkakabitan ng dextrose niya dahil ayokong mamaga ang kamay niya, masakit 'yon at marami na siyang pasa. Nang makarating ako sa kabilang braso niya saglit akong natigilan. Nakagat ko ang ibabang labi ko, nakakainis 'tong si Adam palagi na lang akong pinaiiyak.

Nakasuot pa rin sa kanya 'yung singsing namin noong ikinasal kami. Kung mas maaga ko naman nalaman, at kung hindi ako sumuko agad, hindi sana ako nahihirapan ngayon. At hindi na sana siya mas nasaktan pa, sinukuan ko na naman siya.