[11]
“MARIE SORRY” nagulat si marie ng marinig yung mga salitang yun galing kay Austin.
“ano?” pag ulit na tanong nito dahil hindi sya makapaniwala sa sinabi ni Austin
“wala sinabi ko na. hindi ko na uulitin” sabi ni austin sabay bitaw sa kamay nito at labas ng kotse papasok sa bahay nila. Napasapo nalang sa ulo si Austin sa asar pag kapasok nya sa bahay. Habang si marie ay asar na asar na lumabas ng kotse at pumasok narin sa loob
Thea’s POV
“MARIE SORRY” o.O a-ano daw?
“ano?” nag sorry ba talaga sya?
“wala. Sinabi ko na hindi ko na uulitin” sabay labas nya at bagsak ng pinto ng kotse! Ahg! Nakaka-asar aamin lang sya na nag sorry sya hindi nya pa magawa! Pumasok ako sa loob at nakita sya sa harap ng pinto.
“oh bat hindi ka pa dumiretso dun sa sala? Ano pang ginagawa mo dyan?” padabog nyang tanong sakin. Ahhg! Nakakapang-init ng ulo tong lalaki na to ah?
“eh ikaw anong ginagawa mo dito? Kanina ka pa pumasok ah?! Bat di ka nalang mauna ha?” asar na tanong ko sakanya.
“wala kang pakielam” sabi nya at nag dire-diretso na sa sala. Tignan mo tong lalaki na to! Nakakaasar!
“oh mga anak”-mama
“ma? Aga mag impake ha?” sabi ko
“eh bukas na ang flight. Hassle pa kung bukas pa kami mag aayos ng mga gamit.”-tita anna
“ha? Bakit napa-aga?” tignan mo tong lalaking to. Hindi man lang mag “PO” walang galang tss.
“eh kasi iho. Kailangan na ni travis ang tulong namin. Masyado nang maraming trabaho dun sa hotel” opo. Tama po kayo ng nabasa. Hotel po ang business namin at may iba’t abang branches kami nyan sa iba’t ibang bansa.
“pero hindi po ba uuwi si kya travs?” tanong ko
“uuwi sya sa sem break. Nasabi ko na sayo” buti naman at sigurado ako.
*sweeter that fiction* ringtone ko yun. kinapa ko yung bulsa ng palda ko at tinignan ko yung caller I.D
BINABASA MO ANG
MS.NOTHING MEETS MR.POPULAR
Jugendliteraturat least i experienced what love feels like. charaught. drama lang yan haha.