MS.NOTHING MEETS MR.POPULAR

[20]

[20]

“nakakamiss din pala no?” napangiti ako sa sinabi nya.  Tumingin ako sakanya habang bonabalot ko yung coat nya sa katawan ko. malamig nadin kasi. Bakit ba kasi eto yung pinasuot ni ate aim? Naglalakad lang sya habang ako naman sumusunod sakanya. Bigla syang umupo sa isang bench sa ilalim ng isang puno. Ang ganda ng view. Saktong sakto sa sea side. Kitang kita mo yung maraming bituin pati narin yung maliwanag na buwan.

“austin” sbai ko pag kaupong pagkaupo naming dalawa.

“sorry” sabi nya with a cold voice diretso lang syang nakatingin sa dagat pati narin sa mga batang nag lalaro.

“sorry para saan?” naguguluhan kong tanong sakanya.

“naalala mo dati? Ganyang ganyan tayong dalawa oh” nakangiti sya habang tinuturo nya yung dalawang bata na nakatungtong sa batuhan at naglalaro. Unti unti lang akong tumango sa sinabi nya.

“sorry. Sorry kasi iniwan kita, sorry kasi pinabayaan kita” sa pagkakataong yun. humarap na sya sakin. Nakangiti. Makikita mo sa mga mata nya yung sincerity.

“higit sa lahat sorry kasi hindi ko tinupad yung pangako ko. sorry dahil wala ako nung mga panahon na kailangan mo ko” patuloy lang sya sa pagsasalita nya

“pero hindi ko maipapangako na kaya kong maging mabait sayo. Pero susubukan ko” ngeeek! Ano kaya yun! panira. Binatukan ko sya

“aray ko naman!” sabi nya sabay hawak sa ulo nya

“eh gago ka pala eh! Mag so-sorry ka tapos ganyan?!”

“wala kang pakielam ok?!” naglakad na sya pa-alis I bet didiretso na sya sa kotse nya. Tsk. BIPOLAR BA SYA?!

Austin’s POV

Naglakad ako palayo at paalis dun. Ano ba yung katangahang ginawa ko dun?! Ako magso-sorry kay marie?! Sht. Binilisan ko yung lakad ko papunta sa sasakyan ng makauwi na. nakita ko syang sumusunod sakin kaya mas binilisan ko yung lakad ko

“BIPOLAR KA BA HA?!” napantig naman yung tenga ko sa narinig ko

“mukha ba kong bipolar ha?!”

“OO!”

“bahala ka umuwi ka mag-isa” sumakay ako sa kotse at agad syang humabol. Tsk.

“hehe joke lang lika na uwi na tayo” tinignan ko lang sya ng masama.

Nico’s POV (waaaaah after 12234957497 years. Nagka-POV ka uleeeet)

Kasama ko si kier ngayon may practice kami. Teka nga bakit ba may pov ako?

Author- wag na magreklamo ok? Wala kasi akong maisip.

So as I said nandito nga kami. Actually hindi lang kami ni kier. Kasama ang buong team maliban sa isa.

“tol asan nab a si keith?” tanong sakin nung isa kong team mate

“di ko din alam eh. Kier ikaw alam mo ba?”

“teka tatawagan ko” tumayo sya at kinontact si keith. Aish. Bakit kasi gabi na may practice pa?! coach talaga oh. May narinig kaming kalabog galing sa pintuan ng gym at nakita namin si keith na naka tux. Unti unting tumawa yung mga team mates ko.

“hahahahaha tol. Anong trip mo? Practice natin ngayon bat naka ganyan ka?”- kier

“teka nga. Nakalimutan ko eh. Punta lang ako sac r mag papalit ako ng jersey”

“not so fast smith” di ko narin napigilan yung tawa ko sa reaction ni keith. Pfft. Hahahaha ang lakas ng trip ni coach

“20 laps. Now.”

“what coach?! Naka tux pa ko”

“I said 20laps”

Austin’s POV

“I said 20 laps” tsk. Sa dami dami ba naman ng makakalimutan ko eto pa. kainis. Para akong tanga na tumatakbo sa gym ng naka black shoes at tux. Hindi pa ko nakakalimang lap nung nakita kong tumatawa sila coach kaya tumigil ako.

“haha tama nanga yan! O sya smith mag bihis ka na!” umalis ako dun ng nakabusangot anlakas ng trip nila tsk. Dumiretso ako sa locker ko para kunin yung jersey ko habang nag lalakad ako napadaan ako sa locker ni marie. Talagang mapapalingon ka pag nadaanan mo yun kasi may nakaipit sa locker nya.

GAGALAWIN KO BA O HINDI?

 

====

Guyth sorry pos a sobrang iksi na update ha ? babawi po ako promise. Kailangan kop o kasi i-update yung isa kong story :( vote and comment po thank you