MS.NOTHING MEETS MR.POPULAR

[57]

[57]

It was red.

 

It was flowing

what is happening

 

I can’t move. Parang naparalisa ako sa nakikita ko.

“MARIE!”

 

The last voice I heard before it all went black

XXXXXX

Sht sht sht hindi ako mapakali. Ano bang ginagawa nila kay marie sa loob?! Tangina mapapatay ko sya pag may mangyaring masama kay marie.

“hoy! Ano ba. Umupo ka nga muna. Para kang tanga dude kumalma ka!” pagpipigil ni Kevin sa galit ng kaibigan

“tangina buti sana kung kaya kong kumalma diba?! Anak ko at si marie yung pinaguuspan dito! Buhay ng anak ko!” halos mawalan na ng pag-asang sabi nito.

“dude. Alam kong kaya nya yan. Kaya nila yan. Magtiwala ka lang” kalmadong sabi ni nico dito.

“pano mo nakukuhang kumalma sa ganitong kalagayan?!” nginitian sya nito bago magsalita.

“kasi may tiwala ako sakanya, sa anak nyo. Pati narin sa nasa taas”

“pag dumating si kuya trvas nasa chapel lang ako” iniwan nito ang emergency room atsaka nagtungo sa chapel.  Doon si Austin ay kumalma. At inilabas lahat ng emosyon na kaya nyang ilabas.

‘lord. Pakinggan mo naman ako sa pagkakataong to oh. Naghirap naman ako para makuha siya diba? Para makuha sila. 4 na taon. Ay mali. Bata palang kami sya na eh. Bakit naman po ganito? Lord ako nalang. Wag na yung anak ko. kahit ako nalang. Nagmamakaawa po ako. nandito po ako nakaluhod sa harap nyo. Humihingi ng tulong. Nagmamakaawa po ako sainyo. Ako nalang po’

 

Tahimik ang paligid habang pinapakawalan nya ang luha na patuloy umaagos sa kanyang mga mata. Nagpalipas sya ng sandaling oras sa loob ng chapel bago bumalik sa emergency room. Mas lalong hindi nya kayang kumalma kapag nandito sya idagdag mo pa na dumating si travis.

 

“tangina keith! Anong anak?!”

“k-kuya let me explain”

“anong ieexplain mo?! Na kaya mo papakasal yung kapatid ko kasi nabuntis mo?!” hindi pa nakakapagpaliwanag si kieth nang dumampi na ang kamao ni travis sa mukha nito.

 

“ang gago mo. Pinagkatiwala ko sayo yung kapatid ko”

“kuya mahal ko sya! mahal na mahal! Alam mo yan! Alam nila mama yan. Higit sa lahat alam na alam ni marie yan”

 

“tangina keith hindi ka ba nakapaghintay na ikasal kayo bago nyo gawin to?! tangina naunahan nyo pa ko!”

“mahal ko sya yun lang ang alam ko”

“tangina mo keith. Magpasalamat ka buhay ng kapatid ko at pamangkin ko ang pinaguusapan dito kung hindi baka kanina ka pa nakipagpalit ng mukha sa aso” tahimik ang lahat. Lahat inaantay na lumabas ang isang babaeng nakaputi at sabihin na ayos lang ang lahat. Ilang minute silang tahimik na para bang pagnagsalita ka ay makakasalubong mo na si kamatayan.

“ms.delos santo’s relatives please” agad na lumapit si Austin at travis sa doctora.

“kamusta po sya?”-travis

“kamusta po yung anak ko?” huling tanong ni keith na nagpabuntong hininga sa doctora

“the baby is fine. Good thing na nadala nyo agad sya sa ospital” agad namang nakalama ang lahat sa narinig.

“so is the mother of the baby. Everything is fine. Hindi nyo pa ba alam na two weeks pregnant na sya?” walang umimik at nagsalita.

“she needs to rest. And everything will be fine. Her pregnancy is fragile. Sobrang sensitive nya. Dapat lagi kayo aware sa lagay nya. And as much as possible pag 5 moths na eh sa bahay nalang sya. miracle na ang nangyaring to. dahil sa ganitong cases eh hindi na nabubuhay ang sanggol. You’ve mentioned na mula fifth floor nyo pa siya ibinaba at malayo ang university ninyo dito. Thank god for this”  the doctor said before she left. Unti unti silang pumasok sa kwartong kinaroroonan ng dalaga. She’s still asleep. Beautiful as sleeping beauty. Umupo si Austin sa tabi nito at hinawakan ang mga kamay nito.

“be strong. Please be strong. Kahit hindi para sakin. Pero para sa anak natin. I love you”

XXXXXXXXXXXXXX

sorry po kung nabitin kayo last chapter sisihin nyo si bagyong glenda! haha. dapat talaga ipopost ko sya kahapon kaso nawalan ng signal yung internet kasi may bagyo. huhubells sorrrrrry haha. i'll be dedicating the previous chapters. sino gusto? paki comment nalang po.

last 6 chapters nalang po i think. thank you po sainyoooo