[56]
Everything is getting better. Ever since nung nangyari two weeks ago sobrang okay na ng pakiramdam ko. kung nung nakaraang 2 weeks parang dala dala ko yung mundo ngayon ang saya saya ko. pakiramdam ko nasa ibabaw ako ng mundo kasama ang taong pinakamamahal ko.
“hey masyado ka atang masaya ngayon?” tinignan ko si nics atsaka ko niyakap.
“namiss ko to”
“namiss din kita” he said while giving back the hug.
“sobraaaaaaaa” I was about to hug him tighter nung may kamay na humila sa balikat ko.
“wag kayong mag PDA dito. Ang kapal ng mukha nyo. Sa harap ko pa talaga”
“grabe dude. Hindi pa kayo kasal ganyan ka na umarte”
“pwede ba dude. Tanggapin mo nalang na mas gwapo ako sayo kaya hindi ka pinili ni marie. Hanggang ngayon ba naman bitter ka pa din?!”
“hoy! Gwapo? Ako ba hinahanap nyo?” singit ni ekek sa gitna namin ni Austin habang kumakain ng ice cream. Kahit kalian talaga.
“pg ka! umalis ka nga dito!”
“bakit ako aalis? May pangalan mo tong upuan ha?” i was about to laugh when I saw iris walking towards us.
“IRIIIIIIIIIIIIS. Namiss kitaaaaa.”
“seriously thea? Araw araw mo kong kasama and then you missed me?!” I pouted.
“bakit ba ganyan kayo? Masama bang ma miss kayo?”
“ganyan ba talaga pag engaged na? talagang nagiisip bata?” sabay pa nilang sabi ni ekek kaya naman bigla kaming napatawa ni nics.
“meant to be nga naman oh”
“seryoso dude” natahimik kaming lahat dahil kay Austin.
“no hard feelings ah? Baka mamaya pag talikod ko may kutsilyo na ko sa likod”
“gusto mong saksakin kita ngayon?”
and the all of us laughed. Grabe ang saya saya ko. pinagtitinginan kami ng mga tao ngayon. Kami na ata ang pinaka maingay na table dito sa open field. Habang nagiingay sila tumayo ako ng hindi nagpapaalam. Wala lang gusto ko lang mafeel yung kasiyahan ko no. umakyat ako sa rooftop ng school kung saan tanaw na tanaw yung open field. Napangiti ako habang nakikita ko sila sa open field. Ang saya saya. Parang kahapon lang ako si ms.nothing. parang kahapon lang. pinagtatampulan kami ng issue ni ekek. parang kahapon lang nagaway kami ni Austin parang kahapon lang wala lahat ng to. pero ngayon eto ako. kasama ang mahahalagang tao sa buhay ko.
habang nililipad ng hangin ang buhok ko ay itinaas ko ang mga kamay ko. feeling nasa titanic lang ganun. I was about to shout nung biglang sumakit ang ulo ko. masyado yata akong pagod sa pag akyat ko sa hagdan. I felt dizzy. Nasusuka ako. pumunta ako sa drainage sa gilid ng rooftop pero wala namang lumalabas. Napasog lang siguro ako. bumalik ako sa unahan ng rooftop. Nakita kong nakatangin sakin si Austin kaya kumaway ako. he waved back. At sinenyasan pa ko na hinatyin sya.
habang hinihintay ko sya ay umupo ako sa bench. Masyadong malayo ang open field dito. Dadaan ka muna ng gym at dadaan ka sa limang palapag. But you can also take the elevator. Habang hinihintay ko sya may naririnig akong pang palapit sakin. I was about to say austin’s name pero mas nabigla ako sa nakita ko. isang babaeng umiiyak.
“thea. Iwanan mo na si keith” she look pitiful. Hindi ko alam kung anong irereact at sasabihin ko. tumayo ako lumapit sakanya.
“i-ingrid”
“thea please. Nagmamakaawa ako sayo”
“hindi ko kayang gawin yan” hindi ako makatingin sakanya dahil naawa ako. na sa isang pitik lang baka magsisi ako sa pwedeng masabi ko. tumayo sya at nilapitan ako.
“bakit ka pa kasi bumalik ha?!”
“wala akong alam sa sinasabi mo”
“alam mo ba kung gano nasaktan si keith noon?!” hindi ako kumibo nakatingin lang ako sakanya. Naawa ako sakanya.
“wala ka sa tabi nya nung nasasaktan sya dahil sayo!” i-I was left dumbfounded. Si Austin? Nasasaktan? Dahil sakin?
“a-ano bang sinsabi mo?”
“hindi mo alam?!” lumapit sya sakin.
“mahal na mahal ka nya!” she was pushing me. Galit na galit sya.
“sa sobrang pagmamahal nya nasasaktan na sya! and I was there! Hinihiling na sana ako nalang ikaw” she pushed me at dumiretso ako sa sahig. I was crying not because of what I heard.
I’m crying because I saw blood. Blood running down my skirt. Running down my skin.
itutuloy . .
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
no classes. so updated ♥ no violent reactions please. :) ingat po kayo. signal no.2 po ang manila and sa iba nadin po.

BINABASA MO ANG
MS.NOTHING MEETS MR.POPULAR
Roman pour Adolescentsat least i experienced what love feels like. charaught. drama lang yan haha.