SELMA

SELMA / 12. BÖLÜM / KAĞIT PARÇASIYLA GELEN AŞK / YAZAN: AYŞE ÖZDEMİR

    Kadriye ile Zeynel'in ikinci kızları Leman, hayatının ilk ve tek aşkını üst sokakta oturan Muharrem ile yaşadı. Muharrem iki çocuğuyla yaşayan Nimet'in kiracısıydı.

Nimet'in kocası Ökkeş, memlekette gardiyandı. Her hafta mahkum kocasını cezaevinde ziyaret eden iki çocuklu Kazıme'yi ayartmış, Nimet'in üstüne kuma getirmişti. Nimet ilk fırsatta Kazıme'nin saçını başını yolmuştu.

İki kadının kavgalarından ve kuma getirmesi nedeniyle uygulanan mahalle baskısından bunalan Ökkeş, memleketten ayrılmaya karar vermişti. Kazıme ile birlikte soluğu İstanbul'da almıştı. Bir fabrikada gece bekçisi olarak iş bulan Ökkeş'ten sonra Nimet ile iki çocuğu da İstanbul'a gelmişti.

Anne ve çocukları Boztepe'de iki odalı bir ev kiralamıştı. Nimet, Nişantaşı'ndaki apartmanlara temizliğe giderken, oğlunu da bir terzinin yanına çırak vermişti. Ökkeş bir gece resmi nikahlı, diğer gece imam nikahlı karısında kalıyordu. Mahallenin erkekleri "4 karı alma hakkı verilse, bizim de yüzümüz gülse" diye yarı şaka yarı ciddi Ökkeş'e takılıyordu.

Nimet kendisi de kiracı olmasına rağmen, geçinemediği için iki odasının birisini Muharrem'e kiraya vermişti. Ailesi köyde olan, demircide çalışan yakışıklı Muharrem, Alevi'ydi. Odasının duvarlarına Hazreti Ali'nin posterlerini yapıştırmıştı. Yol kenarında kanaviçe işlerken gördüğü Kadriye ile Zeynel'in ikinci kızları Leman'ın gözlerine takılıp kalmıştı. Leman'ın da bakışlarına karşılık vermesiyle içini alev sarmıştı.

(Mahallenin gençleri, genellikle beğendikleri kızları caddeye çıkacakları zaman takip eder, kızlar sokağın köşesini dönünce sorarlardı: "Arkadaş olabilir miyiz?" Kız, genci beğeniyorsa "Evet ama babam seni görmesin. Cuma günü pazara gideceğim, pazarın sonuna gel de konuşalım" der veya başka bir yol gösterirdi. Sonra da nişana uzanan gizli buluşmalar, mektuplaşmalar başlardı. Kız, genci beğenmiyorsa, "Ben senin bildiğin kızlardan değilim. Bir daha yolumu kesersen seni babama, abime söylerim" derdi. Bunun dışında mahallede gönül ilişkileri, en çok aracılar kanalıyla ve görücü usulüyle başlardı.)

Alışılmışın aksine, daha zarif bir başlangıç yapmak isteyen Muharrem, Leman ile bakışmalarından sonra bir kağıda "Buluşalım mı?" diye yazdı. Kağıdı yolun kenarında nakış işleyen Leman'ın önünde düşürdü. Ertesi gün yine aynı yerde Leman'ın gülümseyerek bakmasıyla, teklifinin kabul edildiğini anladı. Yavaşça "Seni yarın öğlen caddede yemişçinin köşesinde bekleyeceğim" dedi.

Leman, babasını "Hediye ablayla Eminönü'ne dantel ipliği almaya gideceğiz, orada ucuz oluyor" diye kandırıp, dışarı çıkmak için izin aldı. Eteğinin altına mavi pantolonunu giydi. Sokağın köşesini geçince, mahalledeki yaşıtlarının çoğu gibi başörtüsünü çıkarıp çantasına koydu. Muharrem ile sözleştikleri gibi yemişçinin köşesinde buluştular. Kimse görmesin diye hemen Beşiktaş minibüsüne binip, Yıldız Parkı'na gittiler. Utangaçlıktan el ele tutuşamadılar. Yan yana yürümekle yetindiler. Bankta oturup lafladılar. Vücutları birbirine değdiğinde heyecanlandılar. İlk buluşma iki saat sürdü. Komşular flört ettiklerini anlamasın diye, Muharrem mahalleye Leman'dan bir saat sonra döndü.

Bir hafta sonra yine yemişçinin köşesinde buluşup, Eminönü otobüsüne bindiler ve Gülhane Parkı'na gittiler. Sarayburnu'na doğru yürürken bu kez el ele tutuştular. Sarmaş dolaş olup denizi seyrettiler. Leman sonra birbirinin bitlerini ayıklayıp aynaya bakan maymunlarla aslanları görmek isteyince, hayvanat bahçesine uğradılar.

Hayvanat bahçesinde, 'Ağzında bakla ıslanmaz' lakabıyla tanınan komşuları Pakize, kocası ve çocuklarıyla karşılaştılar. Pakize yemeyip içmeyip Muharrem ile Leman'ı el ele gördüğünü Makbule'ye söyledi. Makbule, "Kız sen erkeklerle geziyormuşsun, bu gidişle orospu olursun" diye saçından çekip sürüklediği Leman'ı babasına şikayet etti.

"Benim Kızılbaş'a verecek kızım yok, huyları huylarımıza, adetleri adetlerimize uymaz" diye bağıran Zeynel, mangalın üstündeki kızgın maşayı alıp Leman'ın koluna vurdu. Ağlayarak mutfağa kaçan Leman, yanan koluna diş macunu sürdü. Kızına evden çıkma yasağı koyan baba, karısına "Dışarı çıkarsa senden bilirim" diye gözdağı verdi. Kocasının kendisini bırakmasından korkan Makbule, ortanca üvey kızına göz açtırmadı. Leman bir ay boyunca evde hapis hayatı yaşadı.