I will be the sunshine in your life (#READINT2017)

Κεφάλαιο 5

Παρατηρώ ακίνητη το άτομο που μου μίλησε και προσπαθώ να καταλάβω ποιο το νόημα αυτής της ερώτησης που έκανε. Κάθεται σε ένα ψηλό σκαμπό σε ένα από τα ψηλά τραπέζια που έχουμε βάλει στο χώρο της καφετέριας, μέσα σε μια γωνιά.

Ο φωτισμός σε αυτή τη γωνιά είναι λιγοστός αλλά μπορώ να ξεχωρίσω την μορφή του άντρα που με κοιτάζει με ένα σκοτεινό βλέμμα. Βρίσκεται για πολλοστή φορά τον τελευταίο καιρό στο καφέ-εστιατόριο μου χωρίς όμως να γνωρίζω το όνομα του αφού δεν δίνει την ευκαιρία στον άλλο για ένα έστω ολιγόλεπτο διάλογο. Καλά τον λέω εγώ μαμούχαλο και ας λέει η Γεωργία πως δεν είναι σωστό να κρίνουμε τους ανθρώπους χωρίς να τους γνωρίζουμε. Δεν το κάνω συχνά αυτό αλλά ο συγκεκριμένος άντρας μόνο από την παρουσία του εδώ με προκαλεί.

"Συγνώμη μου είπατε κάτι;" Απευθύνω το λόγο στον άντρα με τα κατάμαυρα ρούχα, λίγα λεπτά μετά την προσπάθεια που καταβάλλω για να καταλάβω αν τελικά μιλούσε σε μένα ή όχι.

"Κάτι είπα αλλά δεν χρειάζεται να το ξαναπώ. Εξάλλου δεν νομίζω να θέλεις να ακούσεις." Το ύφος του αλαζονικό και ξεχειλίζει ειρωνία.

"Γιατί να μην θέλω; Πελάτης στο εστιατόριο μου είστε. Πολύ ευχαρίστως να σας ακούσω." Προσπαθώ να μην εκνευριστώ με το υφάκι του και έτσι ελπίζω να μην συνεχίσει με αυτό γιατί θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα.

"Να μην σε απασχολώ από τη δουλειά σου. Έτσι κι αλλιώς δεν ανταποκρίνομαι στην ηλικιακή σου ομάδα." Στέκεται πλέον όρθιος και με αργά βήματα φτάνει μπροστά μου.

"Ορίστε; Μα τι ακριβως λέτε;" Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω για ποιο λόγο βγάζει αυτή τη συμπεριφορά απέναντι μου.

"Αυτό ακριβώς που κάνεις. Άκουσα πως έψαχνες απεγνωσμένα για άντρα αλλά από ότι φαίνεται δεν πρόλαβα να δηλώσω συμμετοχή. Εκτός αυτού δεν είμαι και στην κατάλληλη ηλικία αφού εσύ προτιμάς τους ώριμους. Ή μάλλον όχι, τους σάπιους ήθελα να πω."

Τι πράγμα; Σοβαρά τώρα; Ήρθε εδώ να με χλευάσει και μάλιστα με τεράστιο θράσος και θάρρος που δεν έδωσα από τη δική μου πλευρά.

"Δεν σου επιτρέπω. Μα ποιος νομίζεις πως είσαι και μου μιλάς με τέτοιο τρόπο;" Ξεχνώ και τους τρόπους συμπεριφοράς αλλά και κάθε είδος ευγένειας. Δεν θα μείνω να τον ακούσω άλλο.

"Μα γιατί θίγεσαι τόσο; Τουλάχιστον εγώ μόνο τα ξεστομίζω, δεν τα κάνω στην πράξη. Πάντως δεν σου το 'χα να προτιμάς τέτοιες ηλικίες."