I will be the sunshine in your life (#READINT2017)

Κεφάλαιο 6

Το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη έχει γίνει πια παρελθόν, εκεί ακριβώς δηλαδή που ανήκει πια και το άσχημο περιστατικό που είχε συμβεί στο εστιατόριο. Βρισκόμαστε ήδη στα μισά του μήνα και οδεύουμε προς τα Χριστούγεννα και παρόλο που αρχικά πίστεψα πως το εστιατόριο θα παραμείνει κλειστό τις γιορτές τελικά για καλή μου τύχη αυτό δεν θα συμβεί.

Οι κάτοικοι εδώ στο χωριό μπορεί να συμπεριφέρθηκαν άσχημα απέναντι μου και να πίστεψαν δύο ζηλόφθονους ανθρώπους που με τα ψέματα τους και την κακία τους προσπάθησαν να με βλάψουν όμως στο τέλος σχεδόν όλοι αντιλήφθηκαν τι πραγματικά συμβαίνει.

Βέβαια σε αυτό βοήθησε και ο πάτερ Γιώργης που με ένα κήρυγμα του στην εκκλησία την προηγούμενη Κυριακή κατάφερε να βάλει στη θέση τους τον κάθε ένα. Ένας-ένας λοιπόν έριξε τον εγωισμό του και ζήτησε συγνώμη. Είμαι σίγουρη πως κάποιοι δεν έχουν αλλάξει γνώμη και πως απλά ζήτησαν συγνώμη επειδή ο πάτερ Γιώργης με τον τρόπο του τους έθιξε και τους προσέβαλε. Εμένα όμως μου αρκεί που ήρθαν τα πράγματα και πάλι σε ισορροπία και που με αυτόν τον τρόπο δικαιώθηκα για κάτι που δεν έκανα. Δεν μπορώ να πείσω τους πάντες πως ό,τι ειπώθηκε για μένα ήταν αναλήθειες όμως μπορώ να δείξω τι άνθρωπος είμαι, αν και από τη στιγμή που εγώ, η οικογένεια και οι φίλοι μου έχουν γνώση για το ποιόν μου τότε δεν νομίζω να χρειάζεται να αποδείξω σε όλους τους άλλους πόσο λάθος κάνουν για μένα.

Βάζω τις σκέψεις μου στην άκρη και επικεντρώνομαι σε αυτό που έχω μπροστά μου. Είναι το μοναδικό πράγμα που έχω να κάνω σήμερα και όμως με δυσκολεύει αφού το να στολίζω ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν είναι το αγαπημένο μου.

Σίγουρα το δέντρο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή απέναντι μου δεν είναι και πολύ ευχαριστημένο με την εικόνα του αλλά νομίζω δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος για αυτό που στην ουσία θέλαμε να δημιουργήσουμε.

Εξάλλου δεν υπάρχουν και οδηγίες πάνω του για το πως να στολίσεις ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ευτυχώς όμως που είναι ψεύτικο γιατί από το μαρτύριο που ζει τις τελευταίες δύο ώρες στα χέρια μας σίγουρα θα μαδούσε μέχρι τελικής πτώσης. Όχι πως τώρα δεν έχει χάσει αρκετό από το ψεύτικο φύλλωμα του. Τα χρυσά και κόκκινα στολίδια του το συνοδεύουν με ένα ωραίο τρόπο αλλά νομίζω πως έχει φορτωθεί πάρα πολλά στολίδια σε σημείο που από την μία μεριά γέρνει επικίνδυνα. Δεν θέλω όμως να χαλάσω το αποτέλεσμα αυτού του στολισμού που με τόση αγάπη έχει κάνει η Ζωή.