I will be the sunshine in your life (#READINT2017)

Κεφάλαιο 26

Τρεις μήνες μετά

Κάθομαι με την Κορίνα σε ένα μικρό καφέ λίγα μέτρα μακριά από το σχολείο της Ζωής την οποία σε μια ώρα θα πρέπει να περάσω να την πάρω. Εδώ και μέρες με παρακαλάει η Κορίνα να βγούμε για έναν καφέ, έξω από τους δικούς μου χώρους, δηλαδή το σπίτι και το εστιατόριο μου και έτσι σήμερα της έκανα το χατίρι. Πριν λίγο έφυγε από την παρέα μας και η Ελπίδα η οποία είχε πολύ λίγο χρόνο στην διάθεση της όμως τον αφιέρωσε σε εμάς αφού έχει μέρες να την δω.

"Μπορείς να μου πεις γιατί είσαι έτσι;"

Η φωνή της Κορίνας διακόπτει τις σκέψεις μου και με μια απότομη κίνηση με τραβάει από το πηγούνι αναγκάζοντας με να την κοιτάξω στα μάτια. Έχει στο πρόσωπο της ένα ύφος αγανάκτησης και εκνευρισμού, μαζί, που μου δημιουργά έντονη απορία.

"Πως έτσι δηλαδή;"

Επιστρέφω με θράσος την ερώτηση μου αν και μόλις με ακούει αποδοκιμάζει την προσπάθεια μου να της αντιμιλήσω με αυτό τον τρόπο και ύφος.

"Γελάς αλλά δεν καταλαβαίνεις για ποιο λόγο το κάνεις. Μιλάς αλλά δεν είσαι εδώ. Γενικά δεν είσαι εδώ."

Φωνάζει ψιθυριστά και αυτό, όχι γιατί δεν θέλει να μου φωνάξει, αλλά γιατί βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο και δεν θέλει να δημιουργήσει σκηνή. Αν ήμασταν αλλού θα το έκανε ελεύθερα και παρατηρώντας την καλύτερα βλέπω πως με κόπο συγκρατεί τον εαυτό της να μην το κάνει.

"Εδώ είμαι, δεν με βλέπεις;"

Απαντάω όσο πιο ανέμελα και με ένα μικρό ίχνος ειρωνίας στη φωνή μου, αποφεύγοντας να της δώσω αυτό που θέλει να ακούσει από μένα, και ελπίζω μόνο να μην την προκαλέσω και άλλο με αυτό και βγει εκτός ορίων.

"Λένα!"

Με επιπλήττει σαν να είμαι μικρό παιδί που μόλις έκανε κάποια σκανταλιά. Ίσως βέβαια και να έχω την συμπεριφορά ενός μικρού παιδιού αυτή τη στιγμή που προσπαθεί να κρυφτεί από τη μητέρα του όμως δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς.

"Τι συμβαίνει κορίτσι μου;"

Έχει αλλάξει το ύφος της σε πιο γλυκό δείχνοντας το ενδιαφέρον της για μένα και όχι το αυστηρό της πρόσωπο. Ξέρει πως δεν είμαι με τον Βασίλη όμως δεν ξέρει για ποιο λόγο αφού δεν της έχω πει τίποτα.

"Εσύ τι λες;"

Η διάθεση μου δεν κρύβεται πια πίσω από ειρωνίες και προσποιητά χαμόγελα.