I will be the sunshine in your life (#READINT2017)

Κεφάλαιο 19

Στο ραδιόφωνο ακούγεται το τραγούδι του George Michael, Careless Whisper, ενώ ο Βασίλης μου εξιστορεί την ιστορία της ζωής του μέχρι σήμερα και πραγματικά αναρωτιέμαι αν κάποιος στίχος που ακούω σε αυτό το τραγούδι έχει σχέση με τα όσα ακούω από τον άντρα απέναντι μου. Όμως όχι, τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα του δεν μιλάνε για κάποια προδοσία απλά, αλλά για αδίστακτη και απαράδεκτη συμπεριφορά.

Ξυπνήσαμε αγκαλιασμένοι το πρωί με μια διαφορετική αίσθηση στην ατμόσφαιρα παρ' όλη την ένταση της προηγούμενης μέρας. Προσπαθώ να αφήσω για λίγο πίσω μου το χθεσινό περιστατικό αφού και αυτά που μοιράζεται ο Βασίλης μαζί μου αυτή τη στιγμή είναι τόσο σημαντικά για εκείνον και δεν θέλω να νομίζει πως δεν με ενδιαφέρουν. Εξάλλου η ζωή έχει χίλια προβλήματα καθημερινά και μια στιγμή ευτυχίας, άρα πρέπει να μοιράζουμε τον χρόνο μας σε όλα.

Τον ακούω να μου μιλάει για τον πατέρα του και το στομάχι μου ανακατεύεται. Πως γίνεται ένας άνθρωπος να μην θέλει το ίδιο του το παιδί και μάλιστα να προσπαθεί να του κάνει κακό; Το να μπεις στη διαδικασία να στήσεις ένα ατύχημα εναντίον του παιδιού σου με σκοπό να τον πληγώσεις και στην χειρότερη περίπτωση να τον σκοτώσεις, τότε αυτό θα πει τέρας και όχι πατέρας.

"Πότε έγινε αυτό το συμβάν με το ατύχημα;"
ρωτάω σοκαρισμένη και αηδιασμένη ταυτόχρονα με τον συγκεκριμένο άνθρωπο.

"Πριν δέκα χρόνια περίπου. Έγινε μόλις είχα επιστρέψει από τις σπουδές μου, δέκα μέρες αφότου σε γνώρισα στο αεροδρόμιο. Βλέπεις ο πατέρας μου δεν ήθελε διάδοχο στις επιχειρήσεις του γιατί φοβόταν μην βγουν προς τα έξω οι 'δουλειές' του. Μέχρι τότε απλά δεν ασχολείτο καθόλου με μένα, όμως υπήρξε κάτι που τον ώθησε να μου στήσει παγίδα θανάτου."

Γιατί φοβάμαι πως έχω να ακούσω πολλά άσχημα πράγματα ακόμη για αυτόν τον άντρα;

"Πως ξέρεις πως το έκανε αυτός;"
Ελπίζω να μην μου πει πως το έμαθε από τον ίδιο τον πατέρα του.

"Αρχικά να σου πω πως έφυγα από το σπίτι και πήγα να ζήσω με τον παππού μου, τον μπαμπά της μητέρας μου, όταν ήμουν δώδεκα ετών. Η μητέρα μου ζούσε σαν φυλακισμένη μαζί του όμως ο παππούς μου δεν είχε ιδέα για αυτό, τουλάχιστον έτσι νόμιζα εγώ. Όταν ερχόταν για επίσκεψη στο σπίτι ο παππούς μεταμορφωνόμασταν σε μια ευτυχισμένη οικογένεια. Βλέπεις ο παππούς μου έκανε το λάθος να του δώσει την εταιρία φαρμακευτικής και έτσι αυτός φοβόταν μην του την πάρει πίσω αν μάθαινε τι έκανε στην κόρη του και στον εγγονό του."