I will be the sunshine in your life (#READINT2017)

Κεφάλαιο 12

Ότι θα ζητούσα ευχαριστώ από αυτόν τον άντρα δεν το περίμενα ποτέ, αλλά να που έφτασε και αυτή η ώρα αφού χωρίς αυτόν δεν θα γλίτωνα από τον τρελό.

Ευτυχώς πρέπει να λέω, που σαν από μηχανής θεός εμφανίστηκε μπροστά μου, αλλιώς δεν ξέρω τι κατάληξη θα είχα στα χέρια του Θάνου. Με τη βοήθεια του Χρήστου τον ξαπόστειλαν από 'δω μέσα, με εμένα όμως να εξακολουθώ να είμαι ταραγμένη.

Πάλι καλά που ο αδερφός μου ανταποκρίθηκε γρήγορα στο κάλεσμα μου και είδε σε ποια κατάσταση ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο με έφερε σε επαφή μέσω ενός ραντεβού. Δεν τον κατηγορώ, εξάλλου και αυτός πριν λίγο καιρό τον γνώρισε, αλλά ίσως έτσι αυτό το περιστατικό σταθεί τρανό παράδειγμα για πιθανές γνωριμίες του με άλλους ανθρώπους στο μέλλον.

"Λενάκι μου συγνώμη. Εγώ φταίω. Αν δεν κανόνιζα αυτή τη συνάντηση, τώρα τίποτα δεν θα είχε συμβεί."

Για χιλιοστή φορά ο Χρήστος ζητάει συγνώμη για αυτό που έγινε. Βλέπω στα μάτια του τις τύψεις και ενοχές που νιώθει για ό,τι έγινε όμως δεν είναι ανάγκη να τον επιβαρύνω και με άλλες.

"Χρήστο δεν έκανες κάτι τραγικό γι' αυτό σταμάτα να ζητάς συγνώμη. Απλά πρόσεχε με τους ανθρώπους που γνωρίζεις γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβουν."

Του λέω και με την άκρη του ματιού μου παρακολουθώ τον άντρα απέναντι μου και σκέφτομαι πως οι συμβουλές προς τον αδερφό μου δεν πρέπει να πάνε χαμένες για μένα. Ο Χρήστος γνέφει με το κεφάλι του κατανοώντας όλα όσα του λέω και αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο μου.

"Και για να μάθεις αδερφούλη να μην κάνεις του κεφαλιού σου. Τέρμα τα ραντεβού και τα προξενιά."

Του λέω με ένα απειλητικό ύφος αλλά δεν μπορώ να το κρατήσω για πολύ ώρα και έτσι σκάω στα γέλια παρασύροντας και αυτόν μαζί μου. Με βεβαιότητα αυτό το γέλιο θα διώξει μακριά όλη την ένταση της βραδιάς.

"Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που βοήθησες την αδερφή μου. Αν δεν ήσουν εδώ δεν θα τα κατάφερνα μόνος μου και όπως βλέπεις δεν υπήρχε κάποιος άλλος που θα μπορούσε να βοηθήσει αφού αυτή τη στιγμή εδώ μέσα, εκτός από εμάς τους δύο και κάποια δεκαεξάχρονα, δεν υπάρχει άλλο είδος αρσενικού."

Ο Χρήστος ορθώνει το ανάστημα του, που για καλή του τύχη σήμερα τον βοήθησε αρκετά στο να εξοντώσει παρέα με τον άντρα δίπλα μου τον Θάνο. Απλώνει το χέρι του σαν σωστός άντρας που είναι, απέναντι, στον άντρα που ευθύνεται που εγώ αυτή τη στιγμή βρίσκομαι εδώ σώα και αβλαβής. Ο επικίνδυνα όμορφος άντρας σηκώνεται όρθιος και δίνει το χέρι του στον Χρήστο, σε μια άκρως αντρίκια χειραψία.