I will be the sunshine in your life (#READINT2017)

Κεφάλαιο 10

Αυτός. Αυτός είναι.

Τα μάτια μου και το μυαλό μου τελικά συμφωνούν. Ούτε παραισθήσεις έχω, ούτε παιχνίδια παίζει το μυαλό μου. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή γιατί μου φαίνεται τόσο παράξενο που τον συναντώ εδώ μέσα.

"Λένα;; Λένα τι έπαθες;"

Ακούω την Κορίνα δίπλα μου να με ρωτάει. Γυρνάω απότομα προς το μέρος τους προσπαθώντας να συνέλθω από αυτό που μόλις πριν λίγα λεπτά είδα.

"Λένα είσαι καλά;"

Ο Δήμος φαίνεται να ανησυχεί βλέποντας με σε αυτή την κατάσταση, χαμένη και αποσυντονισμένη.

"Ναι. Ναι, καλά είμαι, μην ανησυχείς."

Απαντάω και πιέζω τον εαυτό μου να φανεί αδιάφορη αφού ακόμα το μυαλό μου σκέφτεται αυτόν τον άντρα.

"Τι καλά ρε Λένα; Εσύ άλλαξες ένα σωρό χρώματα μέσα σε μόνο μια στιγμή."

Σχολιάζει η Κορίνα που χωρίς αμφιβολία κατάλαβε πως κάτι σοβαρό συμβαίνει με μένα. Με ξέρει τόσο καλά πια.

Την κοιτάζω και βλέπω πως η ανησυχία της για μένα χτυπάει κόκκινο με αποτέλεσμα να σπεύδω να την καθησυχάσω.

Εξάλλου δεν έγινε και κάτι σοβαρό που να δικαιολογεί αυτή την αντίδραση μου. Αλλά μόνο στη θέα αυτού του άντρα είναι λες και ένας αισθητήρας χτυπάει το καμπανάκι του μυαλού μου και όλα ξαφνικά φαίνονται ασήμαντα.

"Θα μου πεις τώρα τι έγινε;"

Χωρίς να χάνει χρόνο η Κορίνα απομακρύνεται διακριτικά από τον Δήμο και αρχίζει την ανάκριση της.

"Είδα κάποιον που δεν περίμενα να δω εδώ." Λέω χωρίς να αποκαλύπτω περισσότερες πληροφορίες για το άτομο που εμφανίστηκε έτσι ξαφνικά μπροστά μου.

"Ναι ε; Και ποιος είναι; Τον ξέρουμε; Είναι καλός;"

Κάνει τις ερωτήσεις απανωτά εκδηλώνοντας ένα έντονο ενδιαφέρον που αν δεν ήμουν σίγουρη πως ο Δήμος είναι ο άντρας της ζωής της, όπως η ίδια λέει, τότε θα πίστευα πως στ' αλήθεια ενδιαφέρεται για έναν άλλο άντρα.

Όμως αυτό το ενδιαφέρον δεν έχει στόχο τον εαυτό της αλλά εμένα. Από αυτό το πονηρό της χαμόγελο μπορώ να καταλάβω πως στο μυαλό της ήδη με φαντάζεται σε σχέση με αυτόν τον άντρα που της ανέφερα, έστω και αν δεν γνωρίζει ούτε την ταυτότητα του ούτε και το ποιόν του.

"Ενδιαφέρεσαι Κορίνα;"

Σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου και την κοιτάζω με τον τρόπο που ξέρω πως την εκνευρίζει, έχοντας σηκωμένο το δεξί μου φρύδι.