I will be the sunshine in your life (#READINT2017)

Κεφάλαιο 23

Τα χάδια του Βασίλη με έχουν ηρεμήσει, όχι εντελώς, αλλά σε ένα επίπεδο όπου μπορώ να αναπνεύσω κανονικά χωρίς κρίσεις και άλλου είδους αγχωτικές κινήσεις. Πιέζω τον εαυτό μου να θυμηθεί κάποιο περιστατικό από τότε που ζούσε ο πατέρας μου το οποίο μπορεί να προδίδει την αστυνομική του ταυτότητα αλλά τίποτα το συγκεκριμένο δεν είναι χαραγμένο στη μνήμη μου.

Ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να με βοηθήσει στο να καταλάβω γιατί κρατούσε κρυφή την αστυνομική του ταυτότητα είναι ο κύριος Στέλιος ο οποίος μάλιστα έχει αναλάβει και την υπόθεση του απειλητικού μηνύματος που μόλις χθες έγινε αλλά με τα όσα μεσολάβησαν μετά είναι λες και πέρασε ολόκληρος αιώνας. Πρέπει το συντομότερο να μιλήσω μαζί του. Για όλα. Τώρα όμως προέχει να μιλήσω στον Άρη ο οποίος επιστρέφει με την κόρη μας αύριο πρωί από το Παρίσι. Πρέπει να είναι ενήμερος για αυτό που έγινε γιατί αν στα αλήθεια πίσω από το μήνυμα κρύβεται ο πατέρας του Βασίλη τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά αλλά και άκρως επικίνδυνα για όλους.

"Πρέπει να μιλήσω στον Άρη. Δεν του έχω πει τίποτα ακόμη για ό,τι συνέβη."

Κάνω προσπάθεια να σταθώ όρθια στα πόδια μου όμως τα χέρια του Βασίλη δεν κάνουν εύκολη τη προσπάθεια μου αφού με κρατάει σταθερά στη θέση μου μη αφήνοντας μου κανένα περιθώριο να σηκωθώ. Με κρατάει σφιχτά να μην φύγω όμως όσο και να μου αρέσει να βρίσκομαι στην αγκαλιά του πρέπει επειγόντως να μιλησω στον Άρη, γιατί αρκετά το καθυστέρησα.

"Βασίλη..."
διαμαρτύρομαι ενώ βρίσκομαι ακόμη στην αγκαλιά του. Όσο και να παλεύω να βγω τόσο πιο πολύ με σφίγγει πάνω του. Γυρίζω ελαφρώς το κεφάλι μου στο πλάι για να ζητήσω το λόγο που το κάνει όλο αυτό όμως το βλέμμα του με προβληματίζει. Φαίνεται ξεκάθαρα πως προσπαθεί να κρύψει κάτι. Το ένοχο βλέμμα του μου λέει πως κάτι έχει κάνει. Ίσως κάνω λάθος. Όμως για να συμπεριφέρεται με τέτοιον τρόπο, άρα πάει να πει πως κάτι κρύβει.

"Βασίλη;"
ο τόνος μου αυστηρός και επικριτικός.

Είμαι σίγουρη πως κάτι μου κρύβει και για αυτό δεν θα τα παρατήσω μέχρι να μου πει. Είμαι περίεργη να μάθω τι συμβαίνει και γιατί έτσι ξαφνικά άλλαξε η στάση του. Ναι μεν καταλαβαίνω πως δεν θέλει να με αποχωριστεί αλλά δεν τον εγκαταλείπω κιόλας, απλά πρέπει να μιλήσω στον πατέρα της κόρης μου ο οποίος έχει πλήρη άγνοια για το περιστατικό. Άρα καταλαβαίνει πως δεν θέλω να φύγω από την αγκαλιά του γιατί το θέλω, αλλά γιατί είναι κάτι που πρέπει να γίνει.