I will be the sunshine in your life (#READINT2017)

Κεφάλαιο 27

Αυτά τα μάτια. Έχω τόσο καιρό να τα δω και μου 'χουν λείψει τόσο πολύ. Βλέπω αυτή τη λάμψη μέσα τους που τα κάνει να θυμίζουν αυτό το γλυκό χρώμα του μελιού. Έχω ξεφύγει από τα χρονικά όρια ενός μικρού ελέγχου που σχεδόν όλοι κάνουμε στους ανθρώπους που συναντούμε και που εγώ κάνω εδώ και λίγη ώρα στον άντρα απέναντι μου.

"Νομίζω πως δεν είναι καλή η θέση μου."

Τον ακούω να λέει και ευθύς αμέσως σηκώνεται από τη θέση του και κάθεται στην άδεια καρέκλα δίπλα μου. Νιώθω το λυγισμένο του γόνατο να ακουμπάει ελαφρά το δικό μου και παρόλο που η επαφή είναι πάνω από τα ρούχα νιώθω το σημείο αυτό στο σώμα μου να καίγεται.

Δεν μπορώ να σχολιάσω τίποτα από την κίνηση που έκανε να αλλάξει θέση αλλά ούτε και την επαφή των σωμάτων μας που έστω και μικρή την νιώθω έντονη. Τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Έπρεπε ήδη να τον έχω ενημερώσει για το τι έχει βρει η Κορίνα και όχι να παρασύρομαι από τις ανεξέλεγκτες σκέψεις του μυαλού μου.

Καθαρίζω το λαιμό μου με μια δροσερή γουλιά από το παγωμένο μου ποτήρι με νερό αποτρέποντας έτσι και όλες τις λέξεις που θα ήθελα να πω άλλα δεν είναι της παρούσης.

"Πως είσαι;"

Η φωνή μου μετά από προσπάθεια να βγει σταθερή τελικά μου κάνει το χατίρι και δεν φαίνομαι τόσο επηρεασμένη από την εμφάνιση του που αν και προσχεδιασμένη εντούτοις με έχει επηρεάσει.

"Προσπαθώ να συνηθίσω την αλλαγή ώρας."

Απαντάει με μια δόση κούρασης να εμφανίζεται στιγμιαία στο όμορφο πρόσωπο του, αποφεύγοντας όμως έτσι να μου δώσει ξεκάθαρη απάντηση αν είναι καλά ή όχι.

"Αλλαγή ώρας;"

Ή εγώ δεν άκουσα καλά ή αυτός δεν άκουσε την ερώτηση μου, αν και η απάντηση του σε άλλη περίπτωση θα ταίριαζε αλλά τώρα; Για ποια αλλαγή ώρας μιλάει;

"Μέχρι χθες ήμουν συντονισμένος στην ώρα Νέας Υόρκης. Πριν έξι ώρες επέστρεψα."

Η έκπληξη μου είναι νομίζω εμφανής σε όλους εδώ μέσα, σύμφωνα με το αναφωνητό που μόλις βγήκε από το στόμα μου. Ήταν στη Νέα Υόρκη; Πότε; Γιατί; Πως; Εγώ γιατί δεν ξέρω τίποτα για αυτό;

"Λείπω εδώ και ένα μήνα."

Τι; Πως γίνεται να μην έμαθα κάτι τέτοιο; Ούτε η Γεωργία μου είπε κάτι ούτε ο Λουκάς με τον οποίο συναντηθήκαμε πριν λίγες μέρες όταν πήγα να πάρω τη Ζωή από το εργαστήρι τους. Μόνο τον Λουκά συνάντησα και παρόλο που περίμενα μια όχι και τόσο θετική αντίδραση από μέρους του τελικά εξεπλάγην με το πόσο τίμιος και δίκαιος είναι.