My Fate.. [COMPLETE]

6- Missing Him

Nandito ako ngayon sa puntod nya. Madilim na rin dahil gabi na nga. Malamig ang simoy ng hangin..Nagtirik ako ng kandila at naglagay ng bulaklak.. Naktingin lang ako sa puntod nya habang yakap ko ang sarili ko, naiiyak nanaman ako.. Kinakausap ko lang sya, alam ko namang di sya sasagot. Malalim akong napabuntong hininga.

Clyde.. I miss you so much. Mahal pa rin kita hanggang ngayon. Tanggap ko ng wala ka pero minsan hindi. Miss na miss na kita, Clyde. Sobra pa sa sobra.. Bakit mo kasi ako iniwan agad? Diba nga papatunayan natin sa kanila na may forever? Bakit mo ko iniwan? Clyde naman e.. Nakakainis ka! Alam mo ba yun? Basta basta ka na lang nangiwan.. Kung nandito ka pa ngayon edi sana masaya tayo. Sobrang saya siguro natin kung nandito ka pa.

Iyak lang ako ng iyak.. Anim na taon.. Anim na taon na ang nakakalipas. Yung gunman nakakulong na. Hindi sya makakalabas dun! Habang buhay sya don. Bwisit sya! Kasalanan nya kung bakit wala na yung taong mahal na mahal ko.. Pinahid ko ang luha ko at tumayo na ako. Tumingin muli ako sa puntod nya bago tuluyang naglakad paalis sa sementeryo..

"Manang!!" tawag ko.

"Bakit po Miss?" sabi ni manang Lory.

"Pahanda po ng pagkain. Kakain po ako.." Sabi ko sakanya ng nakangiti. Tumango sya sakin, "Sige, Iha. Tatawagin na lang kita kapag tapos na ako maghanda, magpahinga ka muna sa silid mo." sabi ni manang Lory saakin. "Sige po Manang Lory. Salamat po." hindi ko na sya inantay sumagot dahil dumiretso na ako sa kwarto ko at nahiga sa kama.

"I love you, Azura.. I really do. I love you so much.. Always remember that."

"I love you, Azura.. I really do. I love you so much.. Always remember that."

"I love you, Azura.. I really do. I love you so much.. Always remember that."

His voice.. keep on echoing in my head. How I miss him so much.. Hays.. Umiiyak na naman ako.. Napatingin ako sa pinto ng kwarto ko ng makarinig ako ng katok, "Iha, nakahanda na ang pagkain mo. Bumaba ka na baka lumamig pa iyon." Si Manang Lory pala.

Matagal ng nandito si manang Lory.. Bata palang ako dito na sya nagttrabaho samin. Mabait si Manang Lory. Anak na rin ang turing nya sakin. "Opo, manang Lory.. Susunod na po ako." Nagayos muna ako bago tuluyang bumama at kumain.

Pagkatapos ko kumain ay agad akong pumunta sa kwarto ko at nahiga. Nirereview ko ang mga paperworks para naman konti na lang aaralin ko bukas.

Napatingin ako sa cellphone ko dahil may nagtext rito. The last time I check wala akong pinagbibigyan ng number ko dahil ang dakila kong kaibigan ay nasa Korea pa. Binasa ko ang text message.

From: +63927876*****

    Hi Denise. :)

Hmm. Sino kaya to? I text back to him, asking who is he. Wala pang ilang minuto ng magreply sya.

From: +63927876*****

    It's me. Chance Medina :)

Ohh. Sya pala. Okay.

To: Chance

  Where did you get my number?

Hindi na sya nagreply. Baka tulog na. pass 9pm na din kase e. Napapitlag ako ng biglang tumunog ang cellphone ko. Tinignan ko kung sino ang tumatawag.

Calling Chance...

Bakit kaya to tumatawag? Hmm. Sinagot ko na dahil.. ewan ko, gusto ko lang syang sagutin.

"oh? bakit?"

[awww. wala man lang hi? hello?]

I rolled my eyes kahit di nya nakikita."ano ba kasing kailangan mo?"

[Sungit talaga. asdfghjkl....]

"Wala kang pake! Tsaka anong sabi mo?" may sinabi sya sa dulo kaso di ko naintindihan dahil ang hina ng pagkakasabi nya.

[Wala! Binge. Hahaha!]

"Wow! Nahiya ako sa lakas ng pagkakasabi mo!"

[Hahahaha! Relax lang Denise.]

"Stop calling me Denise. Will you?!"

[Bakit naman? Ang ganda kaya ng Denise]

"Maganda talaga yun. Dahil pangalan ko yon. Maganda may ari ng pangalan e."

[Okay. Napakataas naman ng confidence mo na maganda ka. Hahaha!]

"Maganda naman kasi talaga ako. No doubt for it."

[Oo na lang. Hahaha! Bleh!]

"Are you a Retard? Seriously?"

[What? Hell no! Ang gwapo ko mara maging ganon nuh!]

"Conceited much eh? Hmm. Anyways, where did you get my number?"

[I have my ways, Denise.]

"Stalker ka ba?"

[Hindi nuh! Asa pa. Bakit pa kita iistalk kung lagi naman tayong magkasama? Hahaha!]

"Tsk. Malay ko ba sa tumatakbo dyan sa utak mo? Retard ka e. Haha!"

[I make you laugh again, Denise.]

Oh.. Shoot! Pangalawang beses na akong tumawa sakanya.

[Denise? Still there?]

"Ha? A-ah.. Oo.. Good bye." Then I ended the call. I didn't let him answer. Sheez. That Retard. Retard talaga sya. I change his name on my contacts. from Chance to Chance the Retard. Haha! Bagay naman diba? Chance the Retard? Pfft. Haha.

beep beep..

From: Chance the Retard

   Thank you sa pagbaba ng telepono. *insert sarscam here* Hahaha. Good Night, Denise. See you tomorrow.

   P.S. Mas maganda ka kapag ngumingiti at tumatawa. ;)

I don't know but I found my self smiling because of his text. After reading it, nakatulog na ako ng may ngiti sa labi.

****

Please vote and comment. Keep on reading guys. ;) xoxo~

queenbee08 <3