My Fate.. [COMPLETE]

7- Confession

Nandito ako ngayon sa office. Ilang araw na rin ang lumipas at masasabi kong nagagawa ko ng maayos ang trabaho ko.. Medyo busy na ako ngayo dahil nga sa dami ng ginagawa dito. Napatingin ako sa pintuan ng bigla itong bumukas..

"Hindi ka ba marunong kumatok?" sabi ko sakanya at binalik ko ang tingin ko sa laptop ko.

"Bakit pa? Close naman tayo e. Haha"

Napakunot ang noo ko, "Kailan pa? Assuming ka masyado. Tsk."

"Simula nung nakausap kita."

Napailing lang ang sa sinabi nya "Asa ka pa! Umalis ka nga dito. May sariling office ka naman!"

"Bakit ba ang sungit sungit mo? Sabi ko naman kase sayo mas maganda ka kapag--"

I cutted him off. "Paulit ulit ka. Ang kulit mo. Nakakairita ka."

Lumungkot ang boses nya kaya napatingin ako sakanya. "Ganon ba? Sige, aalis na ako." Napakunot ang noo ko at syempre medyo naguilty ako. Binuksan nya na ang pinto at tumingin sya sakin kaya nagiwas ako ng tingin..

"Iiwas pa. Nakita ko naman." Sabi nya ng nakangisi. Argh! Bwisit to.

"Damn you! Lumayas ka na nga dito." I shouted him. Tumawa lang sya ng malakas at tuluyan ng umalis pero wala pang ilang segundo bumukas ito ulit.

"Diba sabi ko umalis ka na dito?!" Sabi ko ng hindi na sya tinitignan.

"Ms. Gonzales.." Uh-oh! Napatingin ako sakanya at halos mamula ako sa kahihiyan. Kasalanan to nung retard na yun e.

"Mr. Del Rosario, maupo ho kayo. Pasensya na po kanina." I said habang nakaawkward smile. Shocks. Bwisit talaga yung retard na yun. Arghhh!

He smiled at me, "Okay lang.. Mukhang may ayaw kang papasukin dito ha?" I motioned him to sit. Natatawa pa sya.

I just smiled on him. "So let's start now?"

"Yes, Miss."

So ayun na nga. Nagusap na kami tungkol sa company namin. Kung paano ang dapat gawin para maayos ang pagiging bussiness partners namin. After some formal discussions, he bid his goodbye dahil my meeting pa daw sya. I stood up, so he did.

"Thank you, Mr. Del Rosario." then we shook hands.

Lumabas na sya ng office ko. Bigla nanaman bumukas ito at nakita ko si daddy.

He is smiling to me, so do I, "Hi dad."

"Hello, princess. So how are you doing?"

"I'm doing great, dad." I said while having a big smile.

"What's with the smile, princess? hmm. Nakasalubong ko si Mr. Del Rosario. Did he accept our--"

I didn't let him finish, "I'm just happy, dad. Oh? Kakatapos lang namin magusap. And yes! He accepted it. He is part of our group. Malaki ang shares nya kumpara sa iba. Malaking tulong yun dad. Para mas mapalago ang negosyo natin." Sabi ko habang nakangiti.

"Woaah! Really, princess? How did you--"

I didn't let him finish, "I'm awesome, dad. No one can resist me." then I winked on him. Napatawa lang sya saakin kaya natawa na rin ako. Tumigil sya sa pag tawa at tumingin sa akin ng nakangiti.

"Unti unti ka nang bumabalik sa dati, Azura.. Is it because of him?" Sabi nya ng may ngiti sa labi.

"Sinong him, dad?" Sabi ko ng nakakunot ang noo.

"Chance."

I frowned on what he said, "What? Hell no! Masaya lang talaga ako dahil malaki ang naitutulong ko sa company natin."

He laugh out loud then he eyed me saying 'oh-really?'. Napailing na lang ako, "Yea, Really dad."

He stand up, "Fine. If you say so. Hahaha. Pero anak. Bagay kayo."

"Dad!!" pero tinawanan nya lang ako at umalis na sa office ko. Nakakainis talaga yun. Bumalik na ako sa trabaho ko ng bigla kong naalala si Chance. Bakit ko ba naalala yun? Aish! Makabalik na lang sa trabaho ko. Tsk.!

Tumingin ako sa relo ko and shoot 12pm na. Gutom na ako so kumain na muna ako kasabay ko si Chance dahil gusto nya daw akong kasabay kumain. Minsan sanay na akong nandyan si Chance dahil minsan nakikita ko sya sakanya. You can't blame me. I miss him to death.

"Hoy! Tulala ka nanaman." Napatingin ako sakanya, ngumiti lang ako at kumain na. Oo sakanya lang ako natutong ngumiti at tumawa ulit ng totoo. Minsan kasi feeling ko sya si Clyde. Hays, Clyde. Clyde. Clyde.

"Nga pala Denise. Kumusta ang trabaho mo?"

"Ayos naman. Tsaka madali lang."

"Mabuti naman kung ganon." hindi na ako sumagot, kumain na lang ako. pagkatapos namin kumain ay dumiretso na kami sa office namin, pagkarating ko sa office ko ay tinuloy ko na ang ginagawa ko at halos matapos ko na ito, 6pm na. Hmmm. Not bad. Tatapusin ko na to para wala na akong gagawin bukas kundi ireview ito. Pass 7pm ko ito natapos. Ng matapos ko ito ay lumabas na ako sa office ko at halos mapatalon ako sa gulat. At nakita ko syang nagpipigil ng tawa.

"Darn! Aatakihin ako sayo e. Ano ba kase ginagawa mo dyan? Bakit di ka na lang pumasok sa loob?" tinalikuran ko na sya. Alam ko namang susunod sya. "Baka kasi palayasin mo ko ulit. haha!" hindi na ako sumagot dahil papalayasin ko talaga sya dahil ang gulo gulo nya.

He offered na ihahatid nya na lang daw ako. Tinanggap ko na dahil pagod na din ako.

Naramdaman kong may tumatapik sa pisnge ko.

"Hmmm. Antok pa ako e."

"Gising na Denise. Nandito na tayo sainyo."

Tsaka lang ako natauhan, dinilat ko ang mata ko "Ahhhhhhhhhhh"

"Bakit ka ba sumisigaw?!" sabi nya. pano akong hindi sisigaw, e ang lapit lapit ng mukha nya sa mukha ko?

"Bakit kase ang lapit lapit mo. Bwisit ka talaga!"

He smirked at me, "Ang ganda mo lalo ng malapitan. Haha. Kaya gustong gusto kita e." Nanlaki ang mga mata ko. Did he just.. Did he just said that he likes me?

"W-what?" I said almost whispering. Great, Chance! I heard him curse under his breath. Mukhang na bigla din sya at nasabi nya iyon.

He let a deep sigh then he eyed me, "Yes, Denise. I like you. Ah, no. Scratch that.. I love you na pala. Simula palang nung una. Hahaha! Shit. Di ako prepared. Hahaha! Yun. Hahaha! Hindi naman kita minamadali e. Pero hayaan mong patunayan ko sayo." I was stunned. Did he just confess? Oh, Great. But somehow I felt happy pero hindi ko pinahalata. Hindi ko din kase alam kung bakit. He kissed my forehead, "GoodNight, Denise."

Pumasok na ako sa loob at ang masasabi ko lang ay.. wala. wala akong masabi. Hays. Bahala na..

****

Please vote and comment. Keep on reading guys. <3 xoxo~

queenbee08 <3