My Fate.. [COMPLETE]

5- First Day, Badtrip!

Monday ngayon at may pasok na ako. Dumiretso ako sa office ni daddy.

"Hi dad good morning.." I said while smiling. He motioned me to sit down.

"Hello princess. are you ready?" my dad said.

"Yes dad. so where is my office?" I said while roaming his room. "ganda pala ng office nyo dad." I said while smiling. Ngayon lang kase ako nagpunta dito ulit. Ang daming nagbago.

"mommy mo nagdesign nito." hmm. speaking of mommy.. where is she?

"dad.. where's mom?" I asked.

"She's on Macau.. Inaayos yung botique nya. Nagkaproblema daw e." Hindi na ako sumagot. Kaya pala hindi pa nagpapakita sakin nasa Macau pala. I'm about to speak ng bumukas yung pinto ng office ni daddy at halos manlaki ang mata ko ng makita ko kung sino iyon.

"Ikaw?!" Sabay naming sabi. He smiled to me "Ako nga. Hahaha! Small world diba?" he winked at me. "Sabi ko sayo e. Magkikita pa tayo.."

I rolled my eyes on him, "Anong ginagawa mo dito?" He smirked at me. "Malamang nagttrabaho." napatingin ako kaya daddy, palipat lipat ang tingin nya samin..

"Dad." I said with 'why-is-he-here-and-who-is-he?!'

"Wait.. Do you guys know each other?" Dad said with a playful smile on his lips. Oh, God.

"No!!/Yes." masama ko syang tinignan pero ngumiti lang sya sakin. I rolled my eyes heavenward on him pero tumawa lang sya.

Dad fake a cough. "Azura.. Meet Chance Medina.. He's the one who will tour you and teach you para sa ilang bagay dito sa company natin. Because someday you're the who will manage this." He said while smiling..

"But dad. Marami pa namang iba na pwedeng magturo sakin e. Bakit sya pa?!" I said almost shouting then I heard him chuckle.

"Wala ka ng choice. Ako lang ang makakasama mo at magtuturo sayo. Sa ayaw mo man o sa gusto." then he winked at me. Feeling gwapo di naman. I rolled my eyes on him tsaka ako tumingin kay dad , “But—“

"No more buts, Azura.. It's final. Mabait naman yan e."  sabi nya ng may mapanuksong ngiti sa labi.

"As if I have a choice. Tsk. Fine! Do I need to introduce myself?" I said with my great poker face.

"No need, Denise." he winked at me again.

"How did you know--" he cutted me off.

"I have my source.." so mayaman pala tong mokong na to? Tsk..

"Oh don't call me Denise.. We’re not close. Azura will do." I said.

Umiling lang sya, "Madami ng tumatawag sayo nun. Gusto ko iba naman tawag ko sayo."  I frowned on him then I heard my father's laugh. I look at my great father but he just wink at me. Seriously? tatay ko ba talaga to? Bwisit talaga!

"Tara na nga! Magsimula na tayo ng matapos na. Bwisit!!" I walked away. Arghhh!

"So Denise let's start." I didn't answer. Papanindigan nya talaga yung pagtawag sakin ng Denise? Tsk!! Sinundan ko na lang sya.. Habang naglalakad kame sinasabi nya yung mga lugar at kung anong tawag dun. Tumigil kame sa isang office humarap sya sakin kaya napatigil ako. Nakangiti sya kaya napataas kilay ko sakanya.

"This will be your office from now on. Tapos yung kabila office ko kaya pag may kailangan ka nandun lang ako. Katok ka na lang. Mamaya na lang kita tuturuan ng gagawin mo. Magpahinga ka muna." He said while smiling tsaka lumabas ng office ko. Inikot ng mata ko ang buong office ko. Maganda ang motiff nito at sakto sa gusto kong design.. kumpleto na rin sya sa gamit. Natulog muna ako dahil inaantok na ako..

Naramdaman kong parang may nakatitig sakin kaya naman gumising na ako. Tama nga ako.. Si Chance ang nakatingin sakin habang nakangiti.

"Good morning. Sarap ng tulog natin ha?" Sabi nya habang tumatawa.. Inirapan ko lang sya..

"Start na ba tayo?" Sabi ko habang nagaayos. Napatingin ako sakanya dahil hindi sya sumasagot at pagtingin ko sakanya nakangiti lang sya sakin..

Napakunot ang noo ko, "Hoy!" sabi ko sakanya.

He snap back, "Ha? A-ano yun?"

Napatawa ako ng mahina dahil para syang ewan.. Haha! "Sabi ko kung magstart na ba tayo?" Sabi ko ng nakangiti at medyo natatawa pa rin.

"Did you just... did you just laugh?" Naaamaze na tanong nya tsaka ko lang narealize.. Kailan nga ba ako huling tumawa at ngumiti ng totoo? It was years ago.

"Yea.. Anong tingin mo sakin hindi marunong tumawa at ngumiti?" I flipped my hair on him.

"Woaahh. Easy.. Ang sungit sungit mo kase." sabi nya ng nakangiti pa rin. Is he a retard? Bakit lagi syang nakangiti?

I frowned on what he said. Hindi naman ako masungit.. Sadyang ayoko lang talaga ngumiti.. Alam nyo nanaman kung bakit diba? Hays. Clyde kase.. Bakit mo ko iniwan? Clyde..

I snap back when I heard his voice. "Hey, hey, Denise. I didn't do anything.. Why are you crying?" Oh sheez.. Naiyak na pala ako.

I smiled to him pero hindi umabot sa mata ko. "W-wala to. Wag mo na lang akong pansinin.. Ha-ha-ha" I fake laugh. Nakakahiya.. Nakita nya pa akong ganito..

I look on him, "So, shall we start?" He nodded.

Madami na syang naituro saakin. Tumingin ako sa orasan and shoot! 6pm na pala..

"Bukas na lang ulit, Chance. Gabi na pala.. May dadaanan pa ako e." sabi ko sakanya. Dadaan pa ako kay Clyde. Hindi ko pa sya nabibisita simula nung umuwi ako dito e.

"Ganon ba? Hatid na kita." Sabi nya. I shook my head "No need, Chance. Thank you na lang." then I smiled.

"Are you sure? Gabi na din e." he said habang nililigpit yung ibang paperwork.

"Okay lang. Kaya ko naman na e." Ayoko magpahatid sakanya.. Di ko naman sya kilala e. Baka kung ano pang gawin nya noh! Mabuti na yung nagiingat. Hehe. ^^

"Sige.. Sabay na lang tayo bumaba." He said.. "Okay.." sabi ko bago tuluyang umalis..

Hintayin mo ko, Clyde. :)