My Fate.. [COMPLETE]

35- Right Time

Azura's POV

It's been months when our friendship starts at masasabi kong masungit parin sya. Haha! Buti nga at medyo nababawasan na ang pagiging masungit nya sakin, I remember what happened in one of our friendship date. 

Flashback...

We're in a mall at kulang na lang sunggaban sya ng mga babae dito na kung tumingin ay abot hanggang kaluluwa. Napailing na lang ako mentally, I can't deny the fact na cute sya. I can hear murmurs. 

"Waaah! Ang gwapo ni kuya.."

"Oo nga.. Shocks, ano kayang pangalan nya.."

"Kyaaah! Ang gwapo ni kuyaaa!" 

Ilan lang yan sa mga naririnig ko sa mga babaeng nandito sa mall. Eto namang isang 'to, walang pakielam sa mundo. Naglilibot lang kami dito sa mall. Tahimik lang sya at naiinis na ako sa sobrang tahimik, I stop walking kaya tumigil din sya.

Kinunutan nya ako ng noo, "What?!" He asked.

I just pouted on him, "I'm tired, Ace. Kanina pa tayo palakad lakad, hindi ka ba napapagod?" 

I heard him sighed, "Let's eat. Are you hungry?" He asked.

I just nodded my head on him, I'm not really hungry, well, slight. Pumasok kami sa isang restaurant dito sa mall, naghanap kami ng pwedeng maupuan hanggang sa may mahagip ang mga mata ko, What are they doing here? Nakatingin lang ako sakanila, mukha namang masaya na sila, masaya ako dahil okay na sila, well, okay naman talaga sila e. Pero.. Bakit? Anong ginagawa nila dito?

"Ouch!" I said, pinitik nya kasi ako sa noo. Ugh! Nawiwili na sya sa kakapitik sakin sa noo. I just looked on him, sharply. But he just rolled his eyes on me, "Tss. You're spacing out, Ae. Kanina pa kita tinatawag." He said with a bored look.

Ahh, kaya pala, "Sorry."  I said, I looked on them for the last time bago sumunod kay Mr. Sungit. At kung minamalas ka nga naman, doon pa malapit sa kanila, kaya napahawak agad ako kay Ace, "What again, Ae?" He asked at halatang naiinis na.

I sighed on him, "Doon ka sa kabila umupo, dito ako."  I said, he looked on me na parang ang weird ko. Hays. Sino ba naman kasing magaakala na makikita ko sila dito? Fine, nakamoved on na ako. Okay na ako, pero hindi ko pa sila kayang harapin. May tamang oras para--

"Denise?" I heard his voice, again. Ugh! Sasabihin ko lang na may tamang panahon para dito diba? But I guess, this is the right time, I glanced to Ace at nakakunot ang noo nyang nakatingin saakin at inilipat ang tingin sakanya.. Kay Chance..

"Excuse me?" Ace said, I sighed deeply bago ako tuluyang humarap sakanya. Wala si Kris sa tabi nya, so where is she?

I smiled on him, "Kumusta?" I paused, "Long time no see, Chance." Nagulat ako ng bigla nya akong hinila at niyakap, "You don't know how much I missed you, Denise. Nandito ka lang pala. How are you now?" He asked habang nakayakap saakin, I don't know pero wala na akong nararamdaman sakanya, hindi na katulad noon na kapag nakikita ko sya masaya ako at the same time malungkot at nasasaktan, but now? I didn't feel anything, well, I missed him too. 

Bumitaw ako sa pagkakayakap nya sakin, I can see her, Krisleigh, she’s walking towards us. I smiled on her as I met her gaze. Her eyes widen as she saw me, so I smiled to her. Tumakbho sya bigla at nagulat ako sa sigaw ni Chance, "Hon! You shouldn't run!" Chance said, so..

"Oh em gee!! Bessy! I missed you so much! So dito ka pala nagtatago? Kumusta ka na?" Sabi nya sakin habang nakangiti at biglang nagpout.  Nagtatago? Is that the right term, para sa ginawa ko? Lumayo lang naman ako pero hindi ako nagtatago. Diba?