34.Bölüm

870 76 8
                                    

Bölüm Şarkısı:Son Feci Bisiklet-Bu kız


Annem geliyor.

"Azra."

Annem geliyor.

"Güzelim."

Annem geliyor.

Annesinin gelişi içimde küçücük bir huzurlusuzluk oluştururken kendime geldim. Annesi geliyordu gayet normal bir durumdu. Gelebilirdi.

Omuzlarımdan tutup sallayan Pars'ın gözlerine baktım.

"Niye bizi ayırmaya geliyormuş gibi söylüyorsun !"

"Öyle söylemiyorum."

Tek kaşımı kaldırdığımda "Öyle mi söylüyorum ?"

"Evet öyle söylüyorsun. Gelsin annen ne olacak ki ? Tamam benden haz etmiyor. Kabul ama çok da üstelemez herhalde."

Bakışlarını kaçırdı.

"Üsteler mi ?"

Elimi avuçlarının arasına aldı. "Üstelemez ama bence karşılaşmamanız daha iyi. Ayrı kaldığımız bir kaç ayda annem üzüntüm için kendi çapında seni suçladı."

"Annen olanları bilmiyor mu ?"

"Biliyor."

"O zaman nerden benim suçum oluyormuş ?!"

"Ses tonuna dikkat et!"

"Etmiyorum !"

"Edeceksin !"

"Etmezsem ne olur ? Ha ne olur ?!"

"Öperim!"

"Öp!"

Öptü. Büyük ellerini yanaklarıma bastırdı. Yanaklarımı okşarken,sertçe öptü. Ellerim titrerken kollarına tutundum. Bu öpüşünün bir adı vardı. Kim olursa olsun,ne olursa olsun ayrılık yok. Öperken bunu söylüyordu. Böyle hissettiriyordu. Dili dilime değdiğinde bacaklarım titredi. Kollarını sıktım. Nefes nefese geri çekildiğimizde alnını alnıma yasladı.

"Hiç kimse ya da ne olursa olsun. Sen benimsin. Ben seninim."

Tebessüm ederek başımı salladım.

"Ne zaman geliyor annen ?"

"Ablamla,babam da gelecek. İki gün sonra."

"Ablanı özlemiştim. İyi olur. Tatil için mi geliyorlar ?"

Hala alınlarımız birbirine yaslı,benim ellerim boynunda,onun elleri belimdeydi.

"Oğullarını buraya çeken şeyi merak ediyorlar. Ben buraya  daha önce hiç gelmemiştim. Annemde hepsini toplayıp buraya getiriyor."

Başımı salladım. Haklılardı.

"Yüzme biliyor musun ?"

"Ayıpsın"dedim gülerek.

Güldü ve devam etti. "Yarın çok güzel bir yere gideceğiz. Sen ve ben."

"Nereye ?"diye sordum heyecanla.

Burnuma işaret parmağıyla vurup "Sürpriz."

Başımı çevirip İdillere baktım ama göremedim.

"Gideyim ben."

"Gitme."

"Tamam."

PARSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin