Hotel

Bölüm 9

Vücudumda hissettiğim acıyla gözlerim aralandı. Kendimi uykuya teslim ettiğim koridorun aksine şu an otel odalarından birindeydim. Herkes bir yerlere kıvrılmış ve muhtemelen bana ne olduğunu düşünürlerken uyuya kalmışlardı. Odada fazla kişinin olması rahatlamama sebep olmuştu.

Etrafı incelemeye devam ettiğimde Maria'nın hala burada olmadığını gördüm.

Kafayı üşütmüyordum. Her şey gerçekti. Tüm o olaylar , yaşadığım her bir şey.

Sara'nın olduğunu düşündüğüm tişörtümü araladım ve vücudumun her yerindeki çizikleri incelemeye başladım. Nefesim hızlanıyordu ve buna engel olamıyordum.

Bu çizikler acımasızca derime kazınırken tüm o saniyeleri canlı bir şekilde izlemiştim. Maria sandığım o varlığın tırnaklarının içimde gezinişini görmüştüm.

Tenime bırakılmış tüm çizikler  sonunda karnımda birleşiyordu ve hepsinin sonu aynı yere çıkıyordu.

Tıpkı bir harita gibiydi ama her yol vücuduma kazılıydı. Sanki o gece tüm hayatım boyunca hatırlamam gereken bir ceza gibiydi. Gerçi bu yaralar vücudumda olmasaydı dahi o geceyi ilelebet hatırlardım.

Elimi yaralarda gezdirirken ninni kulaklarımda yankılanıyordu , buna engel olamıyordum . Her bir yol bir cümleye denk geliyor gibiydi .

''Ormanın derinliklerinde bir cenaze sallanıyor, seni istiyor ''

Elimi aniden çektim ve ayağa dikilmeye çalıştım ama yeni atılan sert dikişler buna izin vermedi . Sara çırpınışımı duymuş olacak ki ayağa dikildi ve koşarak yanıma geldi "İyi misin?"

Karnımdaki yaraları işaret ettim ve "iyi gözüküyor muyum?" diye sordum. Bozuntuya vermeden kafasını salladı ve yanımdaki suyu bana uzattı . Meraklı gözleri bana soru sormak için hazır gibiydi.

Suyu bitirdiğim an onu elimden alıp yaramı incelemeye koyuldu ve ilk sorusunu sordu "Sana ne oldu Nora?"

"Hatırlamıyorum." Omuzumu silktim ve bunun gerçek olmasını diledim . O anı hiç yaşamamış olmayı ve dün hakkındaki her şeyi unutmuş olmayı umdum.

"Sana saldıran kimdi?" Sara beni tanırdı .Gözlerinden kaçırdığım gözlerim yalan konuştuğumu belli ediyordu.

"Sana hatırlamadığımı söyledim Sara." Yeniden kalkmayı denedim ama bana izin vermedi. Kolumu tutarken bana daha da çok yaklaşmıştı "Bu işin peşini bırakmayacağım Nora, hiçbirimiz bırakmayacağız.Bunu biliyorsun, o yüzden şimdi anlatmaya başlasan iyi edersin." Diğerlerini uyandırmaktan korkmadan bağrıyordu.

"Bunun için uğraşma Sara . Muhtemelen oteli soymaya çalışan bir grup gencin önüne çıktım ve bana bunu yaptılar." Yalanlarım yüzünden kendimi iyi hissetmiyordum, yüzümü buruşturdum.

Etrafına baktı ve dalga geçercesine gülümsedi "bu oteli mi soyacaklardı?" Sonra gülmeye devam etti "sadece tahta parçalarından oluşan New York sınırlarının dışındaki yangından yeni çıkmış bir otel hırsızlık yapmak için çok güzel bir mekan öyle değil mi?''

"Kes şunu." dedim elimi sallayarak.

"Geçte olsa anlatacaksın. Her şeyi içinde gizleyemezsin." Tuvalete doğru ilerledi. Ama ismini söyleyerek onu durdurdum ve konuşma boyunca aklımda olan soruyu sonunda sorabildim "Maria nerede?"

Tuvaletin kapısını açtı ve arkasını dönerken fısıldadı "O kayboldu . Sen uyurken otelin çevresinde ve otelde onu aradık. Aynı zamanda telefonunu açmamakta direniyor. Onu bulamıyoruz. Hepimiz fazla yorgun düştük." Etrafta yatan insanları gösterdi, gözleri yaşarmıştı.

"Hiçbir iz yok mu yani?" Kafasını sallayarak sorumu onayladı.

"Peki ya Sebastian?" Diyebildim.

"David onu aramayı denedi ama-" sözünü yarıda kesip anladığımı belirttim ve kafamı yastığa gömerek tuvalete girmesine izin verdim.

Onu beklerken uyumayı denedim , bunu defalarca kez denedim ama aklıma gelen tüm o sesler ve karnımı sarmalayan büyük yara buna izin vermiyordu.

Birkaç kısa dakika sonra tuvaletten ansızın yükselen çığlık sesi dikişlerime küfür ederek ayağa kalkmama neden olmuştu . Sara'nın olduğunu bildiğim çığlığın içindeki acı dolu tını tüylerimi diken diken ederken kapıya doğru ilerledim.

"Sara" diye bağırdım , çığlık daha da artmıştı . Benimle birlikte diğerleride endişeyle ayağa dikilmiş ne olduğunu anlamak için etraflarına bakıyorlardı.

İstediğim en son şey bir arkadaşımı daha kaybetmekti.