O sesle birlikte ben düşünmeyi, Deamon endişelenmeyi, kapıda zorlanmayı bırakmıştı... Gözlerimi yana kaydırıp Deamon'a baktım , o da benim gibi hala hareketsizdi. İkimizde birlikte yavaşça sesin olduğu yöne doğru baktık. Arkada dolapların arkasında bir beden yatıyordu. Deamona elimle bekle işareti yaptım ve dolaba doğru yöneldim. Bedene tam olarak 2 santim falan uzaktaydım. Eğlidim ve kafasını bana doğru çevirdim.
Yüzünde birçok çizik vardı ama bana bakan gözlerden onun Tom olduğunu anlayabildim. Tom'un gerisine doğru baktığımda yerde birçok kan olduğunu gördüm. Kesinlikle sürüklenmişti ve buna karşı koymaya çalışmıştı. Deamon arkadan ''iyimisin'' diye bağırırken ben sadece Tom'a odaklanmış ağlıyordum. Tom elini zar zor havaya kaldırıp göz yaşlarımı sildi. Elini tuttum ve öptüm. Ona ne olduğunu sormayı çok istiyordum ama öğreneceklerime hazır olup olmadığımı bilmiyordum. Gözlerine bakmaya devam ederken cesaretimi toplayıp ''ne oldu?'' diye sorabildim. Titrek ve kısık sesiyle ''Gidin buradan''dedi.
Ne düşünüyorduki, onu burada bu halde bırakıp gideceğimi falanmı. Kafamı hayır anlamında sallayıp sert bir sesle ''anlat''dedim. Bir kaç defa nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı;
''Çıkış yola aramaya giderken bir çok şeyle karşılaştım Nora, duymak istemeyeceğin şeylerle.'' Derin bir nefes aldı,rahatlaması için başını kaldırıp dizlerimi üzerine koydum. Konuşmaya tekrar devam etti ;
''Birkaç kapı buldum ve hepsini denedim, hepsi farklı odalara açılıyor ama hiçbiri çıkış değil. En sonunda bu odayı buldum, büyüktü. İçeri girdiğimde belki çıkıştır diye umut edip aramaya başladım. Arkada bir oda bulduğumda heycanla içeri girdim ama karşılaştığım şey karşısında sadece durabildim. Herkes oradaydı Nora, Aman Tanrım !..Bana doğru yaklaştılar ve garip bir ninni söylediler. Rahatladım ve kendimi bıraktım. Ama sonra fark ettimki ben artık eski Tom olmaktan çıkıyordum, değişiyordum. Karşı gelmeye çalıştım ve ayağa kalktım. Ama Paul beni gafil avlamıştı, o sivri siyah tırnaklarını karnıma geçirdi ve ninniyi söylemeye decam etti. Onu ittim ve çıkışa doğru geldim ama peşimi bırakmadılar çok çabaladım ama olmadı en sonunda kapıyı kapattım ama zorlamaya devam ettiler. Ve sonra siz geldiniz , sessinizi duyduğum anda ayağa kalkmaya çalıştım ve işte şimdi buradasınız, ve eğer şimdi gitmesseniz sonunuz benim gibi olacak.''dedi.
Onun bunu demisiyle kapı zorlanmaya başladı. Arkamı dönüp Deamon'a baktığımda hala çıkış aramaya çalışıyordu. Tom titremeye başladığında saçlarıyla oynayıp onu yatıştırmaya çalıştım. Ona ne olduğunu bilmiyordum, ölecekmiydi, yaşayacakmıydı, yoksa onlardan birimi olacaktı. Hiçbir şey bilmiyordum ve korkuyordum.
Deamon ''Nora''diye seslendiği anda arkadaki kapınında açılması bir olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hotel
Horror"O sesi sen de duydun mu?" Karanlık koridorda yönümü bulmak için duvarlardan yardım alırken korkuyla sormuştum bu soruyu. "Burası otel" demekle yetindi ,benim aksime fazla rahat davranıyordu "burada sesler olması fazlasıyla normal." Cevabı üzerine...
