Beni korkutan çığlık seslerinin artması ve bize daha çok yaklaşması oldu. Lily'nin çığlıyla olduğum yerden fırladım. Elleriyle kulaklarını kapamış önüne bakıyordu. Deamon, Lily'ye bir adım yaklaşıp '' ne oldu Lily?'' diye sordu. Lily, ellerini kulaklarından çekip karnının sağ tarafına yerleştirip ''acıyor''dedi. Deamon Lily'nin ellerini karnından çekip bluzunu sıyırdı. Deamon'un bunu yapmasıyla gözlerimi kocaman açmam bir oldu. Lily'nin tam karnında kocaman bir çizik vardı, daha yeni olmuş olmalıydı çünkü kan hala kıpkırmızıydı. Gözlerinin içine bakıp ''ne oldu?'' diye sordum. Cevap vermeyince sorumu bağırarak yeniden sordum ''NE OLDU LİLY!!?''. Derin bir nefes aldıktan sonra soruma ağlayarak cevap verdi. ; ''Davidle birlikte oturuyordum, bir anda oldu çok korkuyorum Nora'' deyip bana sarıldı. Lily'nin omuzunun üstünden Deamon'a baktım , bana şaşkın bir yüz ifadesiyle bakıyordu. Lily'nin omuzlarından tuttup ''ne hissediyorsun?'' diye sordum. Gözlerimin içine baktı ve ;
''Garip şeyler görüyorum, kendimi onlardan biri gibi hissediyorum. David beni tırmalarken bana garip bir ninni söyledi ve bu beni rahatlattı, onlardan biri olmak istedim Nora, aman tanrım bunu gerçekten istedim.'' dedi.
Derin bir nefes aldım ve Lily'yi ittim. Bunu nasıl yapabilirdi. Tüm arkadaşlarımı, sevgilimi öldüren yaratık olmayı nasıl seçebildi. O ninni, bir aralar benide rahatlatmıştı. Ruhumun çekilmesini izlemiştim ama buna karşı koyabilmiştim, ya bunu gerçekten isteseydim!!??. Bunları düşünecek zaman yoktu, Lily'yi bırakıp gitmeliydik çünkü onlardan biri olacaktı. Ama gitmek istemiyordum, David'i ve diğerlerini kaybetmiş olabilirdim ama Lily, onu kaybedemem, biri daha olmaz.
Deamon yürümeye başlarken kolunu tuttum ve ''onu burada bırakamayız''dedim. Deamon kolunu sinirli bir şekilde çekip '' kaçmalıyız Nora, o da onlardan biri oluyor. Bize zarar verecek.''dedi. Ama ben yinede tatmin olmamıştım, onu burada bırakamazdım. Lily'ye doğru döndüm ve gördüğüm şey karşısında sadece çığlık atabildim. Herkes, bütün arkadaşlarım oradaydı. Hepsi o korkunç, garip bedenlerin içindeydiler. Ayakları ters, gözleri garip. Sebastian, Tom ve David'i göremiyordum ama diğer herkes buradaydı. Lily'nin etrafında çember kurmuş duruyorlardı, ninniyi söylüyorlardı. Lily'yi zar zor görüyordum ama acı çekiyordu. Gözleri siyahlaşmaya başlamıştı. Eski masum Lily'nin yerini o bembeyaz , çizikli beden alıyordu. Tam Lily'nin adını seslenicektimki Deamon kocaman eliyle ağzımı kapattı. Ağlıyordum, titriyordum, korkuyordum bütün duygularım birbirine karışmıştı. Lily'nin bedeni tamamlandığı zaman, Lily yavaşca ayağa kalktı ve grubun en arkasına geçti. Şimdi bütün herkes bize dönmüştü. Deamon'un titrediğini fark ettiğimde korkum dahada arttı. On kişiye karşı iki kişi, kaçmak bile bir umut sayılmaz.
Deamon eliyle kollarımı sıkıca kavradıktan sonra kulağıma eğilip ''sakına hareket etme, ben koşmaya başlayınca beni takip et''dedi. Anladığımı belirtmek için kafamı salladım ve garip bedenlere bakmaya devam ettim. Lily, Sera,Paul, Danny, Maria, Demon'un dediği burayı ziyaret eden ilk aile, hepsi bize kilitlenmiş şekilde bakıyorlardı. Deamon hala hareketsizce duruyordu, bende ona uyuyordum. Ne biz ne de onlar hareket ediyordu. Ani bir hareket herşeyi bitirebilirdi, bütün hayatımızı. Garip bir kapı gıcırtısıyla olduğum yerde daha çok titremeye başladım. Hiç bir zaman peşimi bırakmayan siyah garip gölgede gruba katılmıştı. Siyah gölge içeri girdiğinde herkes kafasını yere eğmişti, onların başkanları falan olmalıydı.
Siyah gölge, herkesin önüne geçtiğinde, hala hareketsizdik. Ben daha çok ağlarken Deamon sakinleşmeye başlamıştı. Nefesimi Demon'ınkine uydurmaya çalışırken ani bir çığlık sesiyle nefesimi tuttum. Bu çığlık sanki bir ''yardım edin''çığlığıydı. Bu otelde kesinlikle bizden başkaları vardı. Çığlık sesleri devam ederken, hala karşımdaki garip gözlere bakıyordum. Hepsi birlikte ellerini kaldırıp bizi gösterdikten sonra yok oldular. Korkumdan Deamon'a sarıldım ve titremeye devam ettim. Deamon bir şey düşünüyordu, bunu duvara sabitlenmiş düşünceli gözlerinden anlayabiliyordum. Bir kaç saniye sonra Deamon tuttuğu nefesi dışarı vererek ''onları bulmalıyız''dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hotel
Horror"O sesi sen de duydun mu?" Karanlık koridorda yönümü bulmak için duvarlardan yardım alırken korkuyla sormuştum bu soruyu. "Burası otel" demekle yetindi ,benim aksime fazla rahat davranıyordu "burada sesler olması fazlasıyla normal." Cevabı üzerine...
