COUNTER

Epiloog

Hier is hij dan: de epiloog van Counter. Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor alle steun. De laatste tijd gaat het mentaal niet al te lekker met me. Weet hoe belangrijk jullie geweldige comments en vele votes zijn, jullie helpen me af en toe echt de dag door. Dus nogmaals: BEDANKT! <3 (En veel plezier! :)

Epiloog

'Hmm, het had al veel eerder winterstop moeten zijn,' Tess strekte zich uit in het enorme bed. Gisteravond waren Kasper en zij uit eten geweest met heel Ajax 1 plus aanhang. Vandaag konden ze eindelijk weer eens samen uitslapen.

'Terwijl jullie hockeyers gewoon door kunnen gaan op dat tapijt van jullie,' grapte Kasper. Hij was natuurlijk veel eerder wakker geweest en was al naar beneden gegaan. Nu hij weer boven was kwam hij gelijk bij haar in bed liggen.

'Wat gaan we doen vandaag?,' vroeg Tess. Het was onwerkelijk om zo veel tijd te hebben. Het voelde als een ontzettende luxe. Twee weken helemaal niets. Zelf had ze de afgelopen weken fulltime meegeholpen bij de Kids Club van Ajax. Ze vond het ontzettend leuk om te doen, maar was wel blij dat ze twee weken even geen hyperactieve voetballende kinderen om zich heen had.

'Kijk eens op je telefoon,' Kasper zag eruit alsof hij iets in zijn schild voerde.

'Mijn telefoon?,' Tess keek verward over haar schouder en zag haar telefoon aan de oplader liggen op haar nachtkastje. 'Wat is er met mijn telefoon?'

Ze schoof wat naar het nachtkastje toe en wilde haar telefoon pakken, tot ze opeens opmerkte dat er onder haar telefoon 2 witte papiertjes lagen.

'Wat is dit?,' vroeg Tess terwijl ze de papieren eronderuit pakte. Tot haar grote verbazing zag ze dat het twee vliegtickets waren. Naar Parijs. Voor vanmiddag.

'Wat?,' Tess keek Kasper even aan, en toen weer naar de tickets. 'Is dit serieus? Oh my God!'

'Ik neem je mee Tess,' Kasper schoof naar haar toe en sloeg zijn arm om haar heen. 'Ik kwam je wakker maken omdat je jou kennende wel even bezig bent met je koffer pakken.'

'Ik wilde altijd al naar Parijs!,' glimlachte Tess blij. Ze kon het amper geloven. 'Hoe wist je...'

Even kreeg ze een flashback. Naar Kasper die jaren terug in haar bucketlist boek opmerkte dat ze graag ooit eens meegenomen wilde worden voor een romantische trip naar de Franse hoofdstad.

'Soms is het eng hoe erg je me hebt gestalkt,' lachte ze.

'Ik had gewoon een vooruitziende blik,' gniffelde Kasper zachtjes in haar oor. Daarna kuste hij haar zachtjes in haar nek.

Tess draaide zich om en zoende hem vol overgave op zijn mond, waardoor hij achterover op het matras viel. Gelijk sprong ze bovenop hem. Ze werd aangestoken door zijn lieve glimlach.

'Je bent echt veel te lief voor me,' zei Tess.

'Klopt,' knikte Kasper. Daarna sprong hij omhoog, pakte haar vast en duwde haar omver zodat de rollen omgedraaid waren. Hij pakte haar polsen en duwde die tegen het matras.

'Zo beter?,' vroeg Kasper lachend.

Tess lachte ook en zoende hem toen hij voorover leunde.

'Lieverd...,' zei Kasper nadat ze al een tijdje wat zoenden. 'Je moet nu echt je bed uitkomen, anders missen we onze vlucht.'

Tess keek hem aan in zijn twinkelende blauwe ogen. 'Oke, oke...ga van me af dan!'

'Samen douchen?,' stelde Kasper voor.

'Graag,' glimlachte Tess. Snel sloeg ze haar badjas om, pakte wat schone kleren en volgde toen Kasper naar de badkamer.

Al snel stonden ze samen onder de ruime inloopdouche.