19. bölüm - annem

2.6K 186 16
                                    

Merhaba aşşağıda ⬇⬇ resmi olan yeni kitabıma göz atarmısın? Ve kesinlikle sondaki senin için yazdığım küçük bilgi amaçlı notu da oku. Seviliyorsun.. ❤

Zeynep'ten

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zeynep'ten

Gözlerim kapalı, bir yerde yatıyordum. Vücudumdaki el karnımı okşuyor. Keremin eli bu, değil mi?

"kerem" ismini fısıldadım. Herşeyin rüya olmasını istiyorum. Gözlerimi açtığımda odamızda olmayı yanımda da kocamın olmasını istiyorum.

Elini biraz daha oynatınca korkarak gözlerimi açtım. Karşımdaki adamla büyük bir çığlık attım.

"şişşh şişşh sakin ol"

" neredeyim?! Sen kimsin?"

"hey bağırma. Hastanedeyiz . Dün gece karşılaşmıştıkya hani sokakta. Bayılmıştın. Hatırladın mı?"

"kerem nerede?"

"kerem kim?" "kocan mı?" başımı salladım hızlı hızlı.

"vallahi ben kimseyi görmedim. Bir kadın aradı seni. Açıp hastanede olduğumuzu söyledim. Gelmedi daha" üzerimdeki pikeyi üstüme çektim.

"korkma benden. Bebeğin çok hareketli. Ben.. uzun zamandır böyle bir şey görmemiştim. O yüzden dokundum ona" cevap vermedim. Ardından telaşlı bir şekilde canan abla girdi odaya, ardından da kerem.

"aftabım" koşup sarıldı bana. Dünkü fotoğraf aklıma gelince ona sarılmak için kaldırdığım kollarımı indirdim. Eğer bizi yalnız bırakmasaydı böyle olmayacaktı hiç bir şey.

"çok korktum bitanem. Bir şeyin yok değil mi?"

"önemli bir şeyi yok. Bebeğiniz de iyi. Sadece korkudan bayılmış sanırım" ismini bilmediğim adamla göz göze geldim. Evet. Korkudan bayılmıştım sanırım.

"neden beni aramadın? Aklım çıkacaktı" bir şey söylemedim ona. Başımı çevirdim. Aramadın diyor ama aradım ve açmadı.

"ne kadar süredir uyuyorum?"

"dün geceden beri. Saat üçe geliyor" yanımda sandalyede oturan beyfendi cevap verdi. Camdan baktığımda hava aydınlıktı. Ben dün gece aramıştım canan ablayı ve o şimdi benim yanıma gelmişti. Ki kerem de öyle.

"çok korktuk canım. Gece geldiğimde uyuyordun" yandaki beyefendiyle göz göze gelince başımı çevirdim. Hani gelmemişti?

"ben geldiğinizi görmemiştim"

"geldim ama gitmek zorunda kaldım, keremi bulmam gerekiyordu."

"pekala, ben dışarıdayım. Bir şey ihtiyacınız olursa"

"ben buradayım kardeşim. Teşekkür ederiz karımı hastaneye getirdiğin için artık yapacak bir şeyin yok" kaşlarım çatılı baktım kereme. Biraz daha sert konuşsa dövecek adamı.

Ona Kadar SayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin