Ona Kadar Say

24. bölüm - tehlike

Kerem'den 

Sabah erkenden kalktım bugün. Gece zeynep uyumamıştı hiç. Hira huysuzdu tüm gün. Bu yüzden onları uyandırmadan sessizce çıktım evden. Toplantım olduğu için direk şirkete geçtim.

"Hoş geldiniz kerem bey"

"Hoş bulduk. Beyler içeride mi?"

"evet efendim" başımı sallayıp içeriye geçtim.

Toplantıyı sağ salim bitirirdikten sonra odama geçip yığılmış evrak yığınına gözlerimi devirdim. Evden ilerletirken kolaydı ama unutulmamalı ki her kolay şeyin arkasında bir zorluk vardır.

Oturup evrakları tek tek incelemeye başladım. Şükür ki arada ahmet ile konuştuğumda bana yardıma gelmeyi teklif etmişti ve ben onu kıramamıştım.

Nereden nereye diyorum kendime. Ben asla kendi işimi başkasına yaptırmaz, şirketlerden bir dakika bile ayrı kalmazdım. Ama gel görki benim küçük karım ve kurabiyem hayatımı alt üst etti. Güzel anlamda bir alt üst.

"abi ben gideyim artık. Annem davet düzenliyor . Tutturmuş ona yardım edecekmişim. Hayır yani ben ne anlarım böyle şeylerden"

"bunu ona da söyleseydin ya oğlum?"

"söyledim söylemesine. Bana söylediği şey gelinim olsaydı senin dırdırını çekmek zorunda kalmazdım oldu" gülümsemek istedim ama olmadı. Nevin anne çok iyi bir kadındı. Benim anneminde böyle olmasını isterdim. Hayır zeynep ile organizasyonlar yapmasın. Sadece sevmiyorsa bile sevmediğini bu kadar belli etmesin. Torununu görmeye bir kerecik olsun gelsin.

Neyse ne, olanlar geride kaldı ve biz böyle gayet mutluyuz. Benim için mutluluğun tanımı kızım ve karım.  Gerisi teferruat.

Ahmete koca bir gülücük gönderdim.

"Nevin ablam haklı. Ne zaman evleneceksin sen?"

"haydaa. Sen de vur abi."

"haklıyım ben oğlum. Senin yaşındakilerin üç çocuğu var"

"hadi ya? Seninkiler nerede?"

"beni karıştırma. İstisnalar kaideyi bozmaz diye bir laf var bilirmisin?"

"o zaman ben de istisnayım. Ayrıca kız varda biz mi evlenmiyoruz abicim?"

"her gün erkeklerle mi takılıyorsun?"

"onlar başka. Her gece başka birinin altına yatan bir kızla evleneceğimi düşünmüyorsun herhalde. Benim karım sadece benim olmalı"

"yok ya sen neden her gece farklı bir insanla sabahlıyorsun?  Senin karın sadece senin olmalıysa sen de sadece onun olmalısın.  Bencil düşünme"

"o yemez abi. Erkeğiz biz ihtiyaçlarımız var"

"beni be kadardır tanıyorsun ahmet?" sorduğum soru üzerine düşündü. Başını iki yana sallamaya başlayınca sırıttım.

"eee"

"oğlum sen istisnasın.  Az önce kendin söyledin bunu"

"oraları geç ahmet. Şimdi söyle bakalım bana,  sen sadece kendine ait bir eş istiyormusun?"

"ne o çöpçatanlığa mı geçiş yaptın?"

"söyle sen"

"istiyorum tabiki. Sadece bana ait olacak,  sadece beni sevecek, gözleri sadece benim gözlerime değecek"

"bak yavaştan maçoluğa gidiyorsun dikkat et."

"bir şey olmaz. Biz sevdik mi tam severiz" başımı iki yana salladım. Onun için çok güzel bir şey bulmuştum ama sonra söyleyecektim.