MagKapatid Na MagKaribal(Completed)

Courting

KATH POV.

Monday.

Hindi ako pumasok nung Friday. Meron kasi kameng pinuntahan nila Mama. Pero nung Thursday naka pagpaalam naman ako sa cherring. Hindi rin kame nakapagusap nun ni DJ dahil nga nasa Art Class ako.

Grabe hindi parin ako makapaniwala na inamin ko kay Magui, yung feelings ko para sa kapatid nya. Oo sinabi ko yun kay Magui nung nasa Art Class kame. Wala naman masama kung magiging totoo ako diba.

Tuwang tuwa nga sya eh. Alam ko naman na gusto nya ako para sa kUya nya. Kaya mas mabuti na sa kanya ko sinabi yun. Meron akong kasalanan kay Ate Julia dahil hindi ko nasabi sa kanya ang bagay na yun.

Madalas kasing may sariling mundo si Ate. Hindi narin sya nagkkwento ngayon, kaya lalo akong nagtataka sa mga kinikilosn nya. Naalala ko nung Thursday paguwi ko namin, dumiretso sya agad sa kwarto. Pagkatapos hindi ko na sya nakausap nun, alam kong may problema sya pero kunh hindi ny naman gusto ishare yun ay hinahayaan ko na lang. Hihintayin kong kusa nyang iopen.

Ayoko rin magsalita pero malaki talaga ang pinagbago ni Ate. Kung hindi mo sya papansinin hindi ka rin nya papansinin. Magkasama nga kame pero parang ang layo nya sakin.
Tungkol dun sa lalaking nagugustuhan nya na hindi ko parin nakikilala.

Once na maging okey na kame ni DJ. Ako mismo ang magpapakilala sa kanya kay Ate Julia. Ayoko kasing sabihin sa kanya muna, gusto ko kasi parehas kame ni DJ ng feelings nmin sa isat-isa.

Kahit sandali palang kame ni DJ na magkakilala, talagang nagkagusto na ako sa kanya. Tulad ng sinabi ko gustuhin talaga sya, at sympre napaka swerte ng taong magugustuhan nya. Masaya ako kapag kasama sya, kaya nga kahit maliit na bagay na gawin nya ay apektado talaga ako.

Sabi ni Magui susuportahan daw nya ako, natuwa naman ako kasi mas mabuti yun dahil madali lang para sakin na makausap ang kapatid nya. Kaso mukhang hindi ko pa yata kayang makita si DJ ngayon. Medyo naiilang ako baka kasi may sinabi sa kanya si Magui.

Pagdating namin ni Ate sa classroom. Umupo lang sya saka nagpanga lumbaba at tumingin sa labas. Parang ang lalim ng iniisip nya palagi at hindi sya nabibiro. "Ate Julia okey ka lang ba?" Tanong ko sa kanya.

Bigla naman syang humarap sakin. "Okey naman." Sagot nya saka ngumiti sakin. Pagkatapos inulit nya yung ginawa nya kanina at tumingin lang sa labas. Maya maya dumating ja yung teacher namin.

Nakikinig naman sya sa discussion pero kitang kita sa kanya ang pagseseryso. Hindi ko tuloy alam kung anong pagaadjust ang gagawin ko. Dapat hindi ganito eh, dapat kung mu problema sya sabhin nya sakin.

Natapos ang klase na yun na walang pinagbago si Ate. Hanggang sa nag lunchbreak kame ay tahimik lang sya. Kasama namin sila Miles pero kahit sila hindi nito kinakausap. "Ate kung may problema ka pwde mo naman sabhin samin eh." Sabi ko sa kanya.

"Julia whats wrong?" Tanong ni Miles.

"Julia may masakit ba sayo. Kung ganun umuwi ka na lang." Sabi naman ni Sharlene.

"Ate." Tawag ko. Humarap naman sya samin at ngumiti na parang pinipilit nya lang.

"Okey lang ako noh. Masaya lang ako kasi feeling ko... Ah wala pala hahha." Bigla naman syang natawa.

"Kala namin kung napano ka na eh. Kumain na nga lang tayo." si Miles.

"Nga pala malapit na ng interhigh. Super excited na ako." Si Sharlene.

"Oo nga pala noh. By the way full support tayo sa Basketball ha kasi alam nyo na. Hahha." Nakakpanibago si Ate Julia ano ba yan kinikilos nya.

"Oo naman. Sympre support din tayo kay Kath bilang cheering." Si Miles